III KK 316/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:03-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KK 316/12
POSTANOWIENIE
Dnia 18 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 grudnia 2012 r.
sprawy S. G.,
skazanego z art. 226 § 1 k.k.
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w S. z dnia 15 maja 2012 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego z dnia 20 lutego 2012 r.
p o s t a n o w i ł :
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną,
2. zwolnić skazanego S. G. od zapłaty kosztów sądowych
postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Kasacja obrońcy skazanego okazała się być bezzasadna w stopniu
oczywistym.
Kasacja zawiera jeden tylko zarzut – rażące naruszenie prawa przez
naruszenie art. 365 k.p.k., poprzez złamanie zasady ustności rozprawy, polegające
na niewezwaniu na nią biegłych psychiatrów, w sytuacji gdy – w opinii skarżącego –
nie można wykluczyć, że biegli na rozprawie dokonaliby korekty swojego
stanowiska, co do wystąpienia upojenia patologicznego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zarzut kasacji nie może być podstawą jej uwzględnienia.
Po pierwsze, trzeba zauważyć, że zarzut dotyczy uchybienia Sądu pierwszej
instancji i jest powtórzeniem jednego z zarzutów apelacji, co jest niedopuszczalną
2
w postępowaniu kasacyjnym próbą dublowania kontroli odwoławczej. Po drugie,
Sąd odwoławczy trafnie zaaprobował postanowienie o oddaleniu wniosku o
uzupełnienie opinii biegłych psychiatrów o ich przesłuchanie na rozprawie, skoro
opinia była jasna i kompletna (s. 3 uzasadnienia wyroku Sądu odwoławczego).
Zresztą zachowanie skazanego było rozciągnięte w czasie i trudno uznać, że mogło
mieć charakter niekontrolowanego impulsu w stanie wyłączonej poczytalności.
W powyższych względów orzeczono jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 grudnia 2012 r.
sprawy S. G.,
skazanego z art. 226 § 1 k.k.
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w S. z dnia 15 maja 2012 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego z dnia 20 lutego 2012 r.
p o s t a n o w i ł :
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną,
2. zwolnić skazanego S. G. od zapłaty kosztów sądowych
postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Kasacja obrońcy skazanego okazała się być bezzasadna w stopniu
oczywistym.
Kasacja zawiera jeden tylko zarzut – rażące naruszenie prawa przez
naruszenie art. 365 k.p.k., poprzez złamanie zasady ustności rozprawy, polegające
na niewezwaniu na nią biegłych psychiatrów, w sytuacji gdy – w opinii skarżącego –
nie można wykluczyć, że biegli na rozprawie dokonaliby korekty swojego
stanowiska, co do wystąpienia upojenia patologicznego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zarzut kasacji nie może być podstawą jej uwzględnienia.
Po pierwsze, trzeba zauważyć, że zarzut dotyczy uchybienia Sądu pierwszej
instancji i jest powtórzeniem jednego z zarzutów apelacji, co jest niedopuszczalną
2
w postępowaniu kasacyjnym próbą dublowania kontroli odwoławczej. Po drugie,
Sąd odwoławczy trafnie zaaprobował postanowienie o oddaleniu wniosku o
uzupełnienie opinii biegłych psychiatrów o ich przesłuchanie na rozprawie, skoro
opinia była jasna i kompletna (s. 3 uzasadnienia wyroku Sądu odwoławczego).
Zresztą zachowanie skazanego było rozciągnięte w czasie i trudno uznać, że mogło
mieć charakter niekontrolowanego impulsu w stanie wyłączonej poczytalności.
W powyższych względów orzeczono jak w sentencji.