II KZ 1/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-01-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KZ 1/13
POSTANOWIENIE
Dnia 15 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
w sprawie L. F.
skazanego za przestępstwo z art. 276 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 15 stycznia 2013 r.,
zażalenia L. F. na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 9 listopada 2012 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia
wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku
p o s t a n o w i ł:
1. zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że za
podstawę jego wydania przyjąć art. 122 § 1 kpk i uznać
wniosek skazanego o przywrócenie terminu do złożenia
wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia
wyroku za bezskuteczny,
2. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie w pozostałym
zakresie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 9 listopada 2012 r. Sąd Okręgowy nie uwzględnił
wniosku skazanego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie na
piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu z dnia 11 września 2012 r. Na to
postanowienie zażalenie wniósł skazany, w którym podniósł, że zaskarżone
postanowienie swoją treścią zdecydowanie odbiega od stanu rzeczywistego
dotyczącego jego osoby. W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
2
Zażalenie nie jest zasadne. Sąd Okręgowy zaskarżonym postanowieniem
odmówił skazanemu przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie na
piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku z dwóch powodów. Pierwszy, że
przedmiotowy wniosek był spóźniony, gdyż wniesiono go po upływie zawitego 7
dniowego terminu od dnia ustania przeszkody. Drugi, że skazany nie wykazał
żadnych przekonywujących przyczyn, które uniemożliwiły mu złożenie wniosku o
sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku w ustawowym terminie.
Trzeba jednak zauważyć, że w przedstawionej sytuacji procesowej Sąd
Okręgowy nie powinien w ogóle przystąpić do merytorycznego rozpoznania sprawy.
Termin 7- dniowy do złożenia wniosku o przywrócenie terminu ma bowiem
charakter zawity (art. 126 § 1 k.p.k.). Oznacza to, że czynność procesowa
dokonana po upływie tego terminu jest bezskuteczna (art. 122 § 1 k.p.k.). Sąd
Okręgowy ustalił, że wniosek o przywrócenie terminu skazany złożył po upływie 7
dni od daty ustania przeszkody. W konsekwencji, na podstawie art. 122 § 1 k.p.k.,
powinien ten wniosek uznać za bezskuteczny. Na to postanowienie, jako
zamykające drogę do wydania wyroku w postępowaniu kasacyjnym, przysługuje
także zażalenie (art. 459 § 1 k.p.k.).
W tym stanie rzeczy, skoro zaistniała okoliczność związana z uchybieniem
terminu zawitego do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, to należało zmienić
zaskarżone postanowienie, dostosowując treść rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego
do wskazanego jako pierwszy powodu jego wydania. Natomiast wobec
prawidłowego ustalenia, że doszło do uchybienia zawitego terminu, zaskarżone
postanowienie w tym zakresie zostało utrzymane w mocy.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
POSTANOWIENIE
Dnia 15 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
w sprawie L. F.
skazanego za przestępstwo z art. 276 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 15 stycznia 2013 r.,
zażalenia L. F. na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 9 listopada 2012 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia
wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku
p o s t a n o w i ł:
1. zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że za
podstawę jego wydania przyjąć art. 122 § 1 kpk i uznać
wniosek skazanego o przywrócenie terminu do złożenia
wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia
wyroku za bezskuteczny,
2. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie w pozostałym
zakresie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 9 listopada 2012 r. Sąd Okręgowy nie uwzględnił
wniosku skazanego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie na
piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu z dnia 11 września 2012 r. Na to
postanowienie zażalenie wniósł skazany, w którym podniósł, że zaskarżone
postanowienie swoją treścią zdecydowanie odbiega od stanu rzeczywistego
dotyczącego jego osoby. W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
2
Zażalenie nie jest zasadne. Sąd Okręgowy zaskarżonym postanowieniem
odmówił skazanemu przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie na
piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku z dwóch powodów. Pierwszy, że
przedmiotowy wniosek był spóźniony, gdyż wniesiono go po upływie zawitego 7
dniowego terminu od dnia ustania przeszkody. Drugi, że skazany nie wykazał
żadnych przekonywujących przyczyn, które uniemożliwiły mu złożenie wniosku o
sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku w ustawowym terminie.
Trzeba jednak zauważyć, że w przedstawionej sytuacji procesowej Sąd
Okręgowy nie powinien w ogóle przystąpić do merytorycznego rozpoznania sprawy.
Termin 7- dniowy do złożenia wniosku o przywrócenie terminu ma bowiem
charakter zawity (art. 126 § 1 k.p.k.). Oznacza to, że czynność procesowa
dokonana po upływie tego terminu jest bezskuteczna (art. 122 § 1 k.p.k.). Sąd
Okręgowy ustalił, że wniosek o przywrócenie terminu skazany złożył po upływie 7
dni od daty ustania przeszkody. W konsekwencji, na podstawie art. 122 § 1 k.p.k.,
powinien ten wniosek uznać za bezskuteczny. Na to postanowienie, jako
zamykające drogę do wydania wyroku w postępowaniu kasacyjnym, przysługuje
także zażalenie (art. 459 § 1 k.p.k.).
W tym stanie rzeczy, skoro zaistniała okoliczność związana z uchybieniem
terminu zawitego do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, to należało zmienić
zaskarżone postanowienie, dostosowując treść rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego
do wskazanego jako pierwszy powodu jego wydania. Natomiast wobec
prawidłowego ustalenia, że doszło do uchybienia zawitego terminu, zaskarżone
postanowienie w tym zakresie zostało utrzymane w mocy.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.