Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KZ 3/13
POSTANOWIENIE
Dnia 29 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz
w sprawie G. D.
skazanego z art. 197 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i innych
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 29 stycznia 2013 r.,
zażalenia skazanego na zarządzenie Sędziego Sądu Okręgowego Zastępcy
Przewodniczącego Wydziału VII Karnego Odwoławczego działającego z
upoważnienia Prezesa Sądu Okręgowego w K.
z dnia 20 listopada 2012 r.,
w przedmiocie odmowy przyjęcia kasacji złożonej przez skazanego od wyroku
Sądu Okręgowego w K. z dnia 10 lipca 2012 r.
p o s t a n o w i ł:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zażalenie skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.
Wyznaczony obrońca z urzędu adw. M. I. w opinii z dnia 17 września 2012 r.
stwierdziła brak podstaw do sporządzenia i podpisania kasacji od w/w wyroku Sądu
Okręgowego w K. (k. 2706 – 2708).
W tej sytuacji, w wykonaniu zarządzenia z dnia 5 października 2012 r. (k.
2725) wezwano skazanego do uzupełnienia braku formalnego poprzez złożenie w
terminie zawitym 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia cyt. „kasacji
sporządzonej i podpisanej przez ustanowionego we własnym zakresie adwokata”
(k. 2726). Skazany otrzymał to pismo w dniu 10 października 2012 r. (k. 2732).
Braku formalnego skazany nie usunął.
2
Nie budzi wątpliwości, w realiach sprawy, że zasadnie skazany został (w
oparciu o przepis art. 120 k.p.k.), wezwany do usunięcia braku formalnego pisma
procesowego, przez sporządzenie oraz podpisanie kasacji przez adwokata, gdyż
stosownie do treści art. 526 § 2 k.p.k. jeżeli kasacja nie pochodzi od prokuratora,
Prokuratora Generalnego albo Rzecznika Praw Obywatelskich to powinna być
sporządzona i podpisana przez obrońcę lub pełnomocnika będącego adwokatem
lub radcą prawnym, nie może być natomiast sporządzona i podpisana osobiście
przez stronę postępowania, w tym wypadku skazanego.
W tym stanie rzeczy nie usunięcie w zakreślonym 30-dniowym terminie
braku formalnego pisma procesowego (ewentualne sporządzenie i podpisanie w
tym terminie kasacji przez obrońcę ustanowionego przez skazanego z wyboru), nie
pozostawiło prezesowi innej możliwości, jak stosownie do treści art. 120 § 2 zd. 2
k.p.k. w zw. z art. 530 § 2 k.p.k. odmówić przyjęcia złożonej przez skazanego
osobiście skargi kasacyjnej. Nie istnieją żadne racje merytoryczne i prawne (nie
zawiera ich też złożone przez skazanego zażalenie), które prawidłowość wydanego
w tym przedmiocie zarządzenia skutecznie by podważały.
Przedstawione względy zadecydowały, iż Sąd Najwyższy orzekł jak na
wstępie.