Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KZ 4/13
POSTANOWIENIE
Dnia 29 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz
w sprawie W. K.
skazanego z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i innych
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 29 stycznia 2013 r.,
zażalenia skazanego na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego
z dnia 7 grudnia 2012 r.,
w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
p o s t a n o w i ł:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Brak jest podstaw do uzasadnienia zażalenia.
Na wstępie należy podnieść, że zgodnie z treścią art. 545 § 2 k.p.k. wniosek
o wznowienie postępowania, jeżeli nie pochodzi od prokuratora powinien być
sporządzony i podpisany przez adwokata albo radcę prawnego. Od lat też w
orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje pogląd, że złożenie wniosku o
wznowienie postępowania przez samego skazanego jest czynnością prawnie
bezskuteczną.
W przedmiotowej sprawie skazanemu W. K., uwzględniając jego wniosek (k.
1), ustanowiono obrońcę z urzędu w osobie adw. A. S. – C. (k. 11), celem zbadania
czy istnieją podstawy do złożenia wniosku o wznowienie postępowania.
Działająca z substytucji tego obrońcy (k. 17), adw. K. K. poinformowała na
piśmie Sąd Apelacyjny, iż nie stwierdziła podstaw do sporządzenia wniosku o
2
wznowienie postępowania (k. 20-25). W tej sytuacji prawidłowo zarządzeniem z
dnia 22 października 2012 r. wezwano skazanego do usunięcia w terminie siedmiu
dni braków formalnych jego osobistego wniosku o wznowienie postępowania, przez
złożenie w tym terminie wniosku o wznowienie sporządzonego i podpisanego przez
adwokata z wyboru (k. 26, k. 34). Skazany, co jest bezsporne, braku tego nie
uzupełnił. Zasadnie zatem zaskarżonym zarządzeniem z dnia 7 grudnia 2012 r.,
odmówiono przyjęcia jego osobistego wniosku o wznowienie.
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy utrzymał w mocy zaskarżone
zarządzenie.