Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KO 8/13
POSTANOWIENIE
Dnia 19 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący)
SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca)
SSN Roman Sądej
w sprawie M. P.
skazanego z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu
narkomanii i innych
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 19 lutego 2013 r.,
w przedmiocie wznowienia z urzędu postępowania w sprawie V K …/08 Sądu
Okręgowego w W.
zakończonego wyrokiem Sądu Apelacyjnego
z dnia 16 listopada 2010 r.,
p o s t a n o w i ł:
pozostawić bez rozpoznania złożony przez M.
P. w trybie art. 9 § 2 kpk wniosek o wznowienie z
urzędu postępowania w sprawie V K …/08 Sądu
Okręgowego w W. zakończonego
wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 16
listopada 2010 r., sygn. akt II AKa … .
UZASADNIENIE
Pismem z dnia 22 stycznia 2013 r. skazany M. P. wniósł o wznowienie
postępowania „zakończonego prawomocnym wyrokiem w sprawie V K …/08 z
powodu pojawienia się przesłanki określonej w art. 542 w zw. z art. 439 § 1 ust. 10
k.p.k.”, wobec tego, że wyznaczony mu obrońca z urzędu nie sporządził na jego
rzecz apelacji.
2
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie ulega wątpliwości, że Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 2 lutego
2012 r. w sprawie II Ko 67/11 stwierdził brak podstaw do wznowienia z urzędu
postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia
16 listopada 2010 r. sygn. akt II AKa …/10 w zakresie dotyczącym skazanego M. P.
Rozstrzygnięcie to zapadło w związku z pismem M. P. z dnia 8 sierpnia 2011 r. w
którym – podobnie jak obecnie - domagał się on wznowienia z urzędu
postępowania w powyżej wskazanej sprawie, z uwagi na to, że obrońca z urzędu
nie wniósł na jego rzecz apelacji.
Pismo skazanego z dnia 22 stycznia 2013 r. będące przedmiotem
rozpoznania w sprawie niniejszej, jest zatem kolejną podjętą przez niego próbą
wznowienia z urzędu postępowania we wspomnianej sprawie Sądu Okręgowego w
W.
W tej sytuacji zważywszy na to, że odnośnie kwestii wznowienia tego
postępowania z urzędu, i to nawet z identycznych powodów, Sąd Najwyższy już
prawomocnie rozstrzygnął wskazanym powyżej postanowieniem z dnia 2 lutego
2012 r., należało złożony przez skazanego w trybie art. 9 § 2 k.p.k. wniosek
inicjujący niniejsze postepowanie pozostawić bez rozpoznania. Dotyczy on bowiem
kwestii odnośnie której wydano już prawomocne orzeczenie, mocą którego nie
stwierdzono podstaw do wznowienia z urzędu postępowania w tejże sprawie, a tym
samym i brak podstaw do zastosowania art. 540 § 3 k.p.k.
Z tych to względów – postanowiono jak wyżej.