Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KK 441/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Przemysław Kalinowski
SSN Barbara Skoczkowska
Protokolant Anna Kowal
w sprawie P. G.
skazanego z art. 119 § 1 k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 21 lutego 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego
od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w M.
z dnia 25 września 2012 r.
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi
Rejonowemu w M. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
P. G. został obwiniony o to, że w dniu 27 kwietnia 2012 roku około
godziny 00:15 w miejscowości B. z mieszkania przy ul. K. 10/2 dokonał
kradzieży pieniędzy w kwocie 170 złotych, działając na szkodę H. S., tj. o
przestępstwo z art. 119 § 1 k.w.
Sąd Rejonowy w M. wyrokiem nakazowym z dnia 25 września 2012 r.,
obwinionego P. G. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu
2
wykroczenia, za które na podstawie art. 119 § 1 k.w. wymierzył mu karę
trzech miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując do wykonywania
nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze dwudziestu
godzin miesięcznie.
Wyrok ten, wobec tego, że strony nie wniosły sprzeciwu uprawomocnił
się w dniu 20 października 2012 r.
Orzeczenie to zostało zaskarżone kasacją Prokuratora Generalnego
na korzyść P. G. Podniesiono w niej zarzut rażącego i mającego istotny
wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, a mianowicie art. 20
§ 1 k.w., polegające na wymierzeniu obwinionemu, za popełnienie
przypisanego mu wykroczenia kary 3 miesięcy ograniczenia wolności z
zobowiązaniem do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele
społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, podczas gdy przepis ten
stanowi, że w sprawach o wykroczenia kara ograniczenia wolności trwa
miesiąc.
Na podstawie tak sformułowanego zarzutu Prokurator Generalny
wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi
Rejonowemu w M. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest oczywiście zasadna.
W wyniku nowelizacji Kodeksu wykroczeń, ustawą z dnia 28 sierpnia
1998 r. zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania
w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń,
ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 113, poz. 717),
dostosowującą m.in. treść Kodeksu wykroczeń do nowego Kodeksu karnego
z dnia 6 czerwca 1997 r. ustawodawca znowelizował art. 20 § 1 k.w.
modyfikując przepisy o karze ograniczenia wolności, w tym w zakresie jej
ustawowych granic. Nastąpiło to w ten sposób, że zamiast dotychczasowej
kary względnie oznaczonej wynoszącej od miesiąca do 3 miesięcy,
wprowadzona została sankcja sztywna, wynosząca miesiąc (art. 1 pkt 15
ustawy z dnia 28 sierpnia 1998 r.).
3
Po wejściu w życie tej nowelizacji, z dniem 1 września 1998 r. przepis
art. 20 § 1 k.w. nie był już więcej nowelizowany i obowiązywał we
wskazanym kształcie zarówno w chwili dokonania wykroczenia przez P. G.,
jak i przez czas trwania postępowania przed Sądem Rejonowym w M.
W tym stanie prawnym Sąd Rejonowy, orzekając karę ograniczenia
wolności za wykroczenie określone w art. 119 § 1 k.w., związany był sztywną
granicą sankcji ustanowioną w art. 20 § 1 k.w., a zatem wymierzenie
obwinionemu P. G. kary trzech miesięcy ograniczenia wolności, wykraczało
poza bezwzględnie oznaczony wymiar tej kary, naruszając w sposób rażący
treść art. 20 § 1 k.w. Na marginesie warto zauważyć, że taki jej charakter
czyni zbędnym określenie wymiaru kary ograniczenia wolności w wyroku
(zob. T. Grzegorczyk, W. Jankowski, M. Zbrojewska, Kodeks wykroczeń.
Komentarz, pod red. T. Grzegorczyka, teza 1 do art. 20, LEX 2010), co
będzie miał na względzie Sąd Rejonowy w M. przy ponownym rozpoznaniu
sprawy.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy orzekł jak w wyroku.

V KK 441/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia