V KO 5/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:28-02-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KO 5/13
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący)
SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)
SSN Barbara Skoczkowska
w sprawie D. S.
oskarżonego z art. 189 § 2 kk i in.
po rozpoznaniu wniosku Sądu Rejonowego w X.
z dnia 14 stycznia 2013 r.
w przedmiocie przekazania sprawy do rozpoznania sprawy innemu sądowi
równorzędnemu z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości
na podstawie art. 37 kpk
postanowił
przekazać sprawę D. S. Sądowi Rejonowemu w Y. celu
rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wniosek Sądu Rejonowego w X.
o przekazanie sprawy osk. D. S. innemu sądowi równorzędnemu w oparciu o
przesłankę wskazaną w przepisie art. 37 k.p.k. zasługiwał na uwzględnienie.
D. S. został oskarżony o popełnienie m.in. przestępstwa z art. 189 § 2 k.k.
Akt oskarżenia w tej sprawie został skierowany w dniu 25 września 2003 r. do Sądu
Rejonowego w X. Czynności procesowe zmierzające do rozpoznania tej sprawy
podejmowane przez w/w sąd nie doprowadziły do rozpoczęcia rozprawy –
początkowo w następstwie uwarunkowań procesowych, a później – wobec
niestawiennictwa oskarżonego, który uzasadniał swoją nieobecność złym stanem
2
zdrowia uniemożliwiającym mu odbycie podróży z Y., gdzie stale zamieszkuje i
leczy się.
Obecnie, na podstawie badania lekarskiego oraz dokumentacji medycznej -
uzyskano opinię biegłych, którzy potwierdzili istnienie przesłanek przemawiających
przeciwko odbywaniu przez oskarżonego podróży z miejsca pobytu do siedziby
sądu właściwego do rozpoznania sprawy. Jednocześnie wskazali na powstanie
realnej możliwości rozpoznania przedmiotowej sprawy przez sąd właściwy dla
obecnego miejsca zamieszkania osk. D.S. Zważywszy zatem na to, że w ostatnich
latach zasadniczą przeszkodą do rozpoznania niniejszej sprawy były trudności z
zapewnieniem obecności oskarżonego na rozprawie, wynikające z jego stanu
zdrowia, a jedynym sposobem usunięcia tej przeszkody jest przekazanie sprawy do
sądu właściwego ze względu na jego obecne miejsce zamieszkania, należało
uznać, iż spełniona jest przesłanka wymieniona w art. 37 k.p.k. Dobro wymiaru
sprawiedliwości i autorytet jego organów przemawiają za tym, aby doszło do
rozpoznania niniejszej sprawy i jej zakończenia w rozsądnym terminie. Obowiązek
czuwania nad takim biegiem postępowania, które nie doznaje zatamowań
możliwych do uniknięcia został szczególnie podkreślony przez ustawodawcę w
ustawie z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do
rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub
nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej
zwłoki /Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm./, co także przemawiało za uwzględnieniem
wniosku Sądu Rejonowego w X. albowiem zmierza on właśnie do zredukowania
negatywnego oddziaływania przyczyny blokującej dotychczasowe postępowanie.
Mając to na uwadze Sąd Najwyższy postanowił, jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący)
SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)
SSN Barbara Skoczkowska
w sprawie D. S.
oskarżonego z art. 189 § 2 kk i in.
po rozpoznaniu wniosku Sądu Rejonowego w X.
z dnia 14 stycznia 2013 r.
w przedmiocie przekazania sprawy do rozpoznania sprawy innemu sądowi
równorzędnemu z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości
na podstawie art. 37 kpk
postanowił
przekazać sprawę D. S. Sądowi Rejonowemu w Y. celu
rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wniosek Sądu Rejonowego w X.
o przekazanie sprawy osk. D. S. innemu sądowi równorzędnemu w oparciu o
przesłankę wskazaną w przepisie art. 37 k.p.k. zasługiwał na uwzględnienie.
D. S. został oskarżony o popełnienie m.in. przestępstwa z art. 189 § 2 k.k.
Akt oskarżenia w tej sprawie został skierowany w dniu 25 września 2003 r. do Sądu
Rejonowego w X. Czynności procesowe zmierzające do rozpoznania tej sprawy
podejmowane przez w/w sąd nie doprowadziły do rozpoczęcia rozprawy –
początkowo w następstwie uwarunkowań procesowych, a później – wobec
niestawiennictwa oskarżonego, który uzasadniał swoją nieobecność złym stanem
2
zdrowia uniemożliwiającym mu odbycie podróży z Y., gdzie stale zamieszkuje i
leczy się.
Obecnie, na podstawie badania lekarskiego oraz dokumentacji medycznej -
uzyskano opinię biegłych, którzy potwierdzili istnienie przesłanek przemawiających
przeciwko odbywaniu przez oskarżonego podróży z miejsca pobytu do siedziby
sądu właściwego do rozpoznania sprawy. Jednocześnie wskazali na powstanie
realnej możliwości rozpoznania przedmiotowej sprawy przez sąd właściwy dla
obecnego miejsca zamieszkania osk. D.S. Zważywszy zatem na to, że w ostatnich
latach zasadniczą przeszkodą do rozpoznania niniejszej sprawy były trudności z
zapewnieniem obecności oskarżonego na rozprawie, wynikające z jego stanu
zdrowia, a jedynym sposobem usunięcia tej przeszkody jest przekazanie sprawy do
sądu właściwego ze względu na jego obecne miejsce zamieszkania, należało
uznać, iż spełniona jest przesłanka wymieniona w art. 37 k.p.k. Dobro wymiaru
sprawiedliwości i autorytet jego organów przemawiają za tym, aby doszło do
rozpoznania niniejszej sprawy i jej zakończenia w rozsądnym terminie. Obowiązek
czuwania nad takim biegiem postępowania, które nie doznaje zatamowań
możliwych do uniknięcia został szczególnie podkreślony przez ustawodawcę w
ustawie z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do
rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub
nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej
zwłoki /Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm./, co także przemawiało za uwzględnieniem
wniosku Sądu Rejonowego w X. albowiem zmierza on właśnie do zredukowania
negatywnego oddziaływania przyczyny blokującej dotychczasowe postępowanie.
Mając to na uwadze Sąd Najwyższy postanowił, jak na wstępie.