I CZ 13/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-06-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 13/13
POSTANOWIENIE
Dnia 14 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej
[…]
przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 14 marca 2013 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 20 listopada 2012 r.,
oddala zażalenie i zasądza od strony pozwanej na rzecz
powodowej koszty postępowania zażaleniowego w kwocie 3600
złotych.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z 20 listopada 2012 roku Sąd Apelacyjny odrzucił na
podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. skargę kasacyjną pozwanego Narodowego Funduszu
Zdrowia od wyroku tego Sądu z dnia 24 maja 2012 roku, wskazując, iż pozwany nie
usunął w zakreślonym terminie braku formalnego skargi polegającego na nie
przedstawieniu uzasadnienia wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania w formie
odrębnej, pogłębionej argumentacji prawnej wskazującej na zaistnienie przesłanek
uzasadniających ten wniosek.
W zażaleniu na to postanowienie pozwany zarzucił naruszenie art. 41 k.c.
przez nieuwzględnienie faktu, że siedzibą Sądu Apelacyjnego jest W. oraz art. 130
par. 1 zdanie 2 k.p.c. przez pominięcie, że oczywiste omyłki nie stanowią
przeszkody do nadania pismu biegu. W uzasadnieniu zażalenia skarżący podniósł,
że pismo zawierające żądane przez Sąd Apelacyjny uzupełnienie skargi kasacyjnej
wysłał w terminie do Sądu Apelacyjnego w W., ale wskazał na kopercie błędny
adres tego Sądu- a mianowicie: Sąd Apelacyjny Wydział VI Cywilny W., Al. […],
zamiast Sąd Apelacyjny Wydział VI Cywilny Warszawa, PI. […] (koperta k.1161
akt). Argumentując, że zwykła omyłka w adresie sądu nie może wywoływać
ujemnych skutków prawnych dla strony w postaci odrzucenia skargi kasacyjnej,
wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania przez Sąd Apelacyjny.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem wbrew jego
zarzutom Sąd Apelacyjny nie naruszył wskazanych w zażaleniu przepisów wydając
zaskarżone postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej. W dacie jego wydania
Sąd ten nie dysponował bowiem pismem pozwanego uzupełniającym skargę
kasacyjną, które zostało przesłane na adres wskazany przez pełnomocnika
pozwanego nie będący adresem Sądu Apelacyjnego w W., lecz Sądu Okręgowego
w W. Za ugruntowane w orzecznictwie uznać należy stanowisko, aktualne de lege
lata w odniesieniu do skargi kasacyjnej, zgodnie z którym w razie wniesienia środka
odwoławczego lub pisma uzupełniającego jego braki formalne do niewłaściwego
sądu i przekazania go następnie właściwemu sądowi, dla oceny zachowania
terminu do wniesienia tego środka lub pisma miarodajna jest data nadania go przez
3
sąd niewłaściwy do sądu właściwego, a nie data nadania przez stronę na adres
sądu niewłaściwego (por. uchwała połączonych Izb: Cywilnej i Administracyjnej
oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada
1987 r. III CZP 33/87, OSNCP 1988, z. 6, poz. 73, postanowienie SN z dnia 17
września 1997 r. II UKN 238/97 OSNAPiUS 1998, Nr 14, poz. 439, postanowienie
SN z dnia 12 października 2000 r., I PZ 65/00, LEX nr 152577 oraz postanowienie
SNz dnia 15 listopada 2000 r., IV CKN 1420/00 LEX nr 536882). W tym kontekście
nie ma znaczenia, że pozwany prawidłowo wskazał siedzibę Sądu Apelacyjnego,
jaką jest W., skoro nie zachował należytej staranności przy wskazaniu właściwego
adresu tego Sądu (ulica i numer budynku), co umożliwiłoby prawidłowe doręczenie
pisma i nadanie mu dalszego biegu. W rozpatrywanej sprawie do doręczenia
Sądowi II instancji pisma uzupełniającego skargę kasacyjną wysłanego na
wskazany przez pozwanego, lecz niewłaściwy adres doszło już po upływie
zakreślonego terminu do usunięcia braków skargi kasacyjnej, stąd orzeczenie Sądu
Apelacyjnego jest zgodne z prawem.
Wbrew stanowisku pozwanego nie znajduje w rozpatrywanym przypadku
zastosowania art. 130 § 1 zdanie 2 k.p.c. (falsa demonstratio non nocet), albowiem
błędnego adresu sądu właściwego do odbioru pisma nie sposób uznać za
oczywistą omyłkę nie stanowiącą przeszkody do nadania pismu procesowemu
dalszego biegu. Oczywiste w rozumieniu tego przepisu są takie niedokładności,
które mimo pewnych braków formalnych pozwalają na odczytanie rzeczywistych
intencji strony i wywołanie właściwych, zamierzonych przez stronę, skutków pisma
procesowego (np. nazwanie wniosku wszczynającego postępowanie nieprocesowe
pozwem).
W tym stanie rzeczy zażalenie pozwanego podlegało oddaleniu na
podstawie art. 39814
§ 1 i 2 k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. Sąd Najwyższy
zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda, który złożył odpowiedź na zażalenie
z wnioskiem o przyznanie kosztów postępowania zażaleniowego, kwotę 3600
złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (art. 98 k.p.c. i art. 108
k.p.c. w związku z § 12 ust. 2 punkt 2 w związku z § 6 punkt 7 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
4
radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. 163, poz. 1349 z późn. zm.).
db
POSTANOWIENIE
Dnia 14 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej
[…]
przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 14 marca 2013 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 20 listopada 2012 r.,
oddala zażalenie i zasądza od strony pozwanej na rzecz
powodowej koszty postępowania zażaleniowego w kwocie 3600
złotych.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z 20 listopada 2012 roku Sąd Apelacyjny odrzucił na
podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. skargę kasacyjną pozwanego Narodowego Funduszu
Zdrowia od wyroku tego Sądu z dnia 24 maja 2012 roku, wskazując, iż pozwany nie
usunął w zakreślonym terminie braku formalnego skargi polegającego na nie
przedstawieniu uzasadnienia wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania w formie
odrębnej, pogłębionej argumentacji prawnej wskazującej na zaistnienie przesłanek
uzasadniających ten wniosek.
W zażaleniu na to postanowienie pozwany zarzucił naruszenie art. 41 k.c.
przez nieuwzględnienie faktu, że siedzibą Sądu Apelacyjnego jest W. oraz art. 130
par. 1 zdanie 2 k.p.c. przez pominięcie, że oczywiste omyłki nie stanowią
przeszkody do nadania pismu biegu. W uzasadnieniu zażalenia skarżący podniósł,
że pismo zawierające żądane przez Sąd Apelacyjny uzupełnienie skargi kasacyjnej
wysłał w terminie do Sądu Apelacyjnego w W., ale wskazał na kopercie błędny
adres tego Sądu- a mianowicie: Sąd Apelacyjny Wydział VI Cywilny W., Al. […],
zamiast Sąd Apelacyjny Wydział VI Cywilny Warszawa, PI. […] (koperta k.1161
akt). Argumentując, że zwykła omyłka w adresie sądu nie może wywoływać
ujemnych skutków prawnych dla strony w postaci odrzucenia skargi kasacyjnej,
wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania przez Sąd Apelacyjny.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem wbrew jego
zarzutom Sąd Apelacyjny nie naruszył wskazanych w zażaleniu przepisów wydając
zaskarżone postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej. W dacie jego wydania
Sąd ten nie dysponował bowiem pismem pozwanego uzupełniającym skargę
kasacyjną, które zostało przesłane na adres wskazany przez pełnomocnika
pozwanego nie będący adresem Sądu Apelacyjnego w W., lecz Sądu Okręgowego
w W. Za ugruntowane w orzecznictwie uznać należy stanowisko, aktualne de lege
lata w odniesieniu do skargi kasacyjnej, zgodnie z którym w razie wniesienia środka
odwoławczego lub pisma uzupełniającego jego braki formalne do niewłaściwego
sądu i przekazania go następnie właściwemu sądowi, dla oceny zachowania
terminu do wniesienia tego środka lub pisma miarodajna jest data nadania go przez
3
sąd niewłaściwy do sądu właściwego, a nie data nadania przez stronę na adres
sądu niewłaściwego (por. uchwała połączonych Izb: Cywilnej i Administracyjnej
oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada
1987 r. III CZP 33/87, OSNCP 1988, z. 6, poz. 73, postanowienie SN z dnia 17
września 1997 r. II UKN 238/97 OSNAPiUS 1998, Nr 14, poz. 439, postanowienie
SN z dnia 12 października 2000 r., I PZ 65/00, LEX nr 152577 oraz postanowienie
SNz dnia 15 listopada 2000 r., IV CKN 1420/00 LEX nr 536882). W tym kontekście
nie ma znaczenia, że pozwany prawidłowo wskazał siedzibę Sądu Apelacyjnego,
jaką jest W., skoro nie zachował należytej staranności przy wskazaniu właściwego
adresu tego Sądu (ulica i numer budynku), co umożliwiłoby prawidłowe doręczenie
pisma i nadanie mu dalszego biegu. W rozpatrywanej sprawie do doręczenia
Sądowi II instancji pisma uzupełniającego skargę kasacyjną wysłanego na
wskazany przez pozwanego, lecz niewłaściwy adres doszło już po upływie
zakreślonego terminu do usunięcia braków skargi kasacyjnej, stąd orzeczenie Sądu
Apelacyjnego jest zgodne z prawem.
Wbrew stanowisku pozwanego nie znajduje w rozpatrywanym przypadku
zastosowania art. 130 § 1 zdanie 2 k.p.c. (falsa demonstratio non nocet), albowiem
błędnego adresu sądu właściwego do odbioru pisma nie sposób uznać za
oczywistą omyłkę nie stanowiącą przeszkody do nadania pismu procesowemu
dalszego biegu. Oczywiste w rozumieniu tego przepisu są takie niedokładności,
które mimo pewnych braków formalnych pozwalają na odczytanie rzeczywistych
intencji strony i wywołanie właściwych, zamierzonych przez stronę, skutków pisma
procesowego (np. nazwanie wniosku wszczynającego postępowanie nieprocesowe
pozwem).
W tym stanie rzeczy zażalenie pozwanego podlegało oddaleniu na
podstawie art. 39814
§ 1 i 2 k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. Sąd Najwyższy
zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda, który złożył odpowiedź na zażalenie
z wnioskiem o przyznanie kosztów postępowania zażaleniowego, kwotę 3600
złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (art. 98 k.p.c. i art. 108
k.p.c. w związku z § 12 ust. 2 punkt 2 w związku z § 6 punkt 7 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
4
radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. 163, poz. 1349 z późn. zm.).
db