IV KK 424/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:02-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II K 1964/10 II K 493/12 II K 657/09 II K 745/10 II K 957/10 IX K 1719/10 V KK 61/03
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KK 424/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący)
SSN Krzysztof Cesarz (sprawozdawca)
SSN Jarosław Matras
Protokolant Dorota Szczerbiak
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Małgorzaty Wilkosz-Śliwy,
w sprawie A. P.
w przedmiocie wyroku łącznego
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 14 marca 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego
od wyroku Sądu Rejonowego w J.
z dnia 5 lipca 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu w J. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy wyrokiem łącznym z dnia 5 lipca 2012 r., sygn. akt II K
493/12, m.in. wymierzył kary łączne:
1. 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na
okres próby 5 lat, powstałą z połączenie kar:
2
1. 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie II K 657/09 Sądu
Rejonowego, której wykonanie warunkowo zawieszono na 3 lata, ale
następnie – co przeoczył Sąd meriti – prawomocnie zarządzono jej
wykonanie w dniu 6 kwietnia 2011 r.,
2. roku pozbawienia wolności w sprawie II K 745/10,
3. roku pozbawienia wolności w sprawie II K 957/10,
obie Sądu Rejonowego w J., których wykonanie zostało warunkowo
zawieszone odpowiednio na okresy 4 i 3 lat,
4. 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania na okres próby 4 lat, powstałą z połączenia:
1. 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie IX K 1719/10 Sądu
Rejonowego w R., przy czym Sąd meriti błędnie przyjął, że wymierzono karę
10 miesięcy pozbawienia wolności oraz iż warunkowo zawieszono jej
wykonanie na 4 lata,
2. 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie II K 1964/10 Sądu
Rejonowego w J., której wykonanie warunkowo zawieszono na 4 lata.
Wyrok ten nie został zaskarżony i uprawomocnił się, bez sporządzenia jego
uzasadnienia, w dniu 19 lipca 2012 r.
Kasację na niekorzyść skazanego od całości wyroku złożył Prokurator
Generalny zarzucając „rażące i mające wpływ na treść wyroku naruszenie
przepisów prawa karnego procesowego, a mianowicie art. 410 k.p.k. w zw. z art.
366 § 1 k.p.k., polegające na niewyjaśnieniu wszystkich istotnych okoliczności
sprawy dotyczących uprzedniego zarządzenia wykonania skazanemu kary 6
miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. o
sygn. II K 657/09 i przytoczeniu błędnej treści wyroku Sądu Rejonowego w R. o
sygn. IX K 1719/10, co skutkowało niemożnością dokonania pełnej oceny
całokształtu materiału dowodowego i wydaniem wyroku łącznego wbrew
wymaganiom, o których mowa w tych przepisach”.
Prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku łącznego i przekazanie
sprawy Sądowi Rejonowemu w J. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest zasadna. Sąd meriti rażąco uchybił wymienionym w zarzucie
przepisom, co wywołało skutki wymienione w części wstępnej motywów. Sąd
Rejonowy przyjął, że wszystkie kary pozbawienia wolności , podlegające łączeniu,
3
zostały orzeczone z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, podczas gdy
pierwszą karą łączną objął bezwzględną karą pozbawienia wolności i dwie kary z
zawieszeniem ich wykonania, zaś drugą karą łączną – karę bezwzględnego
pozbawienia wolności i warunkowo zawieszoną. Na gruncie obowiązującego stanu
prawnego jest oczywiście możliwe orzeczenie w wyroku łącznym kary łącznej z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania w razie połączenia kar bezwzględnych z
karami warunkowo zawieszonymi (art. 89 § 1 k.k.), jednak sytuacja taka musi
pozostawać w polu widzenia i oceny sądu wydającego wyrok łączny. Trafnie
zauważa się w uzasadnieniu kasacji, że nie wiadomo jak postąpiłby Sąd, gdyby nie
pozostawał w błędnym przeświadczeniu, że wszystkie jednostkowe kary
pozbawienia wolności orzeczone zostały z warunkowym zawieszeniem ich
wykonania. Nie można przecież wykluczyć, że nie orzekłby kary łącznej wskazanej
w pkt II, zaś w pkt I nie objąłby karą łączną kary wymierzonej w sprawie II K 657/09.
Rażące naruszenie art. 410 k.p.k., 366 § 1 k.p.k. mogło mieć zatem istotny
wpływ na treść zaskarżonego wyroku, na co w podobnej sytuacji wskazywał już
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 czerwca 2003 r., V KK 61/03 (OSNKW-R 2003,
poz. 1227 - Lex 78842).
Ponownie rozpoznając sprawę Sąd Rejonowy ustrzeże się stwierdzonych
uchybień i błędu zasygnalizowanego w motywach kasacji przy redakcji wyroku
łącznego.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący)
SSN Krzysztof Cesarz (sprawozdawca)
SSN Jarosław Matras
Protokolant Dorota Szczerbiak
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Małgorzaty Wilkosz-Śliwy,
w sprawie A. P.
w przedmiocie wyroku łącznego
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 14 marca 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego
od wyroku Sądu Rejonowego w J.
z dnia 5 lipca 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu w J. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy wyrokiem łącznym z dnia 5 lipca 2012 r., sygn. akt II K
493/12, m.in. wymierzył kary łączne:
1. 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na
okres próby 5 lat, powstałą z połączenie kar:
2
1. 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie II K 657/09 Sądu
Rejonowego, której wykonanie warunkowo zawieszono na 3 lata, ale
następnie – co przeoczył Sąd meriti – prawomocnie zarządzono jej
wykonanie w dniu 6 kwietnia 2011 r.,
2. roku pozbawienia wolności w sprawie II K 745/10,
3. roku pozbawienia wolności w sprawie II K 957/10,
obie Sądu Rejonowego w J., których wykonanie zostało warunkowo
zawieszone odpowiednio na okresy 4 i 3 lat,
4. 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania na okres próby 4 lat, powstałą z połączenia:
1. 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie IX K 1719/10 Sądu
Rejonowego w R., przy czym Sąd meriti błędnie przyjął, że wymierzono karę
10 miesięcy pozbawienia wolności oraz iż warunkowo zawieszono jej
wykonanie na 4 lata,
2. 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie II K 1964/10 Sądu
Rejonowego w J., której wykonanie warunkowo zawieszono na 4 lata.
Wyrok ten nie został zaskarżony i uprawomocnił się, bez sporządzenia jego
uzasadnienia, w dniu 19 lipca 2012 r.
Kasację na niekorzyść skazanego od całości wyroku złożył Prokurator
Generalny zarzucając „rażące i mające wpływ na treść wyroku naruszenie
przepisów prawa karnego procesowego, a mianowicie art. 410 k.p.k. w zw. z art.
366 § 1 k.p.k., polegające na niewyjaśnieniu wszystkich istotnych okoliczności
sprawy dotyczących uprzedniego zarządzenia wykonania skazanemu kary 6
miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. o
sygn. II K 657/09 i przytoczeniu błędnej treści wyroku Sądu Rejonowego w R. o
sygn. IX K 1719/10, co skutkowało niemożnością dokonania pełnej oceny
całokształtu materiału dowodowego i wydaniem wyroku łącznego wbrew
wymaganiom, o których mowa w tych przepisach”.
Prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku łącznego i przekazanie
sprawy Sądowi Rejonowemu w J. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest zasadna. Sąd meriti rażąco uchybił wymienionym w zarzucie
przepisom, co wywołało skutki wymienione w części wstępnej motywów. Sąd
Rejonowy przyjął, że wszystkie kary pozbawienia wolności , podlegające łączeniu,
3
zostały orzeczone z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, podczas gdy
pierwszą karą łączną objął bezwzględną karą pozbawienia wolności i dwie kary z
zawieszeniem ich wykonania, zaś drugą karą łączną – karę bezwzględnego
pozbawienia wolności i warunkowo zawieszoną. Na gruncie obowiązującego stanu
prawnego jest oczywiście możliwe orzeczenie w wyroku łącznym kary łącznej z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania w razie połączenia kar bezwzględnych z
karami warunkowo zawieszonymi (art. 89 § 1 k.k.), jednak sytuacja taka musi
pozostawać w polu widzenia i oceny sądu wydającego wyrok łączny. Trafnie
zauważa się w uzasadnieniu kasacji, że nie wiadomo jak postąpiłby Sąd, gdyby nie
pozostawał w błędnym przeświadczeniu, że wszystkie jednostkowe kary
pozbawienia wolności orzeczone zostały z warunkowym zawieszeniem ich
wykonania. Nie można przecież wykluczyć, że nie orzekłby kary łącznej wskazanej
w pkt II, zaś w pkt I nie objąłby karą łączną kary wymierzonej w sprawie II K 657/09.
Rażące naruszenie art. 410 k.p.k., 366 § 1 k.p.k. mogło mieć zatem istotny
wpływ na treść zaskarżonego wyroku, na co w podobnej sytuacji wskazywał już
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 czerwca 2003 r., V KK 61/03 (OSNKW-R 2003,
poz. 1227 - Lex 78842).
Ponownie rozpoznając sprawę Sąd Rejonowy ustrzeże się stwierdzonych
uchybień i błędu zasygnalizowanego w motywach kasacji przy redakcji wyroku
łącznego.