III KK 48/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:02-04-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KK 48/13
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy
w sprawie M. Z. M.
skazanego z art. 286 § 1 kk i in., prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z
dnia 17 października 2012 r.,
utrzymującym w mocy wyrok Sądu Okręgowego w L. z dnia 20 grudnia 2011 r.;
na podstawie art. 531 § 1 kpk
p o s t a n o w i ł
pozostawić bez rozpoznania kasację wniesioną przez obrońcę
skazanego od wskazanego wyżej prawomocnego wyroku.
UZASADNIENIE
Prawomocnym wyrokiem M. Z. M. został skazany za przestępstwa z art. 286
§ 1 k.k. na karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym
zawieszeniem wykonania na okres 4 lat.
W kasacji obrońca skazanego zarzucił rażące naruszenie prawa, tj.
przepisów art. 4, 5 § 2, 7 i art. 366 § 1 k.p.k. poprzez brak korekty ocen dowodów
dokonanych przez Sąd I instancji, i w konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonych
wyroków i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Zarządzeniem Zastępcy Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego z dnia 22 stycznia 2013 r. kasacja została przyjęta i przekazana do
rozpoznania Sądowi Najwyższemu.
W związku z powyższym z urzędu należy zauważyć, że zgodnie z przepisem
art. 523 § 2 k.p.k. kasację na korzyść można wnieść jedynie w razie skazania
oskarżonego na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej
wykonana. Ograniczenie to nie dotyczy tylko sytuacji, gdy kasację wniesiono z
2
powodu uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k. lub gdy jej autorem jest podmiot
szczególny wymieniony w art. 521 k.p.k. (art. 523 § 4 k.p.k.).
Skoro M. M. nie został skazany na bezwzględną karę pozbawienia wolności,
to kasacja ta, jak wskazano wyżej, mogła być wniesiona tylko z powodu uchybień
wymienionych w art. 439 k.p.k. Skarga kasacyjna jednak zarzutu takiego nie
podnosi, w związku z czym uznać należy ją za niedopuszczalną z mocy prawa.
Przewodniczący Wydziału Sądu Apelacyjnego powinien był, na podstawie
art. 530 § 2 k.p.k., odmówić przyjęcia kasacji.
W tym stanie rzeczy, stwierdzając z urzędu, że kasacja nie odpowiada
przepisom wymienionym w art. 530 § 2 k.p.k., należało kasację pozostawić bez
rozpoznania (art. 531 § 1 k.p.k.).
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy
w sprawie M. Z. M.
skazanego z art. 286 § 1 kk i in., prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z
dnia 17 października 2012 r.,
utrzymującym w mocy wyrok Sądu Okręgowego w L. z dnia 20 grudnia 2011 r.;
na podstawie art. 531 § 1 kpk
p o s t a n o w i ł
pozostawić bez rozpoznania kasację wniesioną przez obrońcę
skazanego od wskazanego wyżej prawomocnego wyroku.
UZASADNIENIE
Prawomocnym wyrokiem M. Z. M. został skazany za przestępstwa z art. 286
§ 1 k.k. na karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym
zawieszeniem wykonania na okres 4 lat.
W kasacji obrońca skazanego zarzucił rażące naruszenie prawa, tj.
przepisów art. 4, 5 § 2, 7 i art. 366 § 1 k.p.k. poprzez brak korekty ocen dowodów
dokonanych przez Sąd I instancji, i w konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonych
wyroków i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Zarządzeniem Zastępcy Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego z dnia 22 stycznia 2013 r. kasacja została przyjęta i przekazana do
rozpoznania Sądowi Najwyższemu.
W związku z powyższym z urzędu należy zauważyć, że zgodnie z przepisem
art. 523 § 2 k.p.k. kasację na korzyść można wnieść jedynie w razie skazania
oskarżonego na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej
wykonana. Ograniczenie to nie dotyczy tylko sytuacji, gdy kasację wniesiono z
2
powodu uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k. lub gdy jej autorem jest podmiot
szczególny wymieniony w art. 521 k.p.k. (art. 523 § 4 k.p.k.).
Skoro M. M. nie został skazany na bezwzględną karę pozbawienia wolności,
to kasacja ta, jak wskazano wyżej, mogła być wniesiona tylko z powodu uchybień
wymienionych w art. 439 k.p.k. Skarga kasacyjna jednak zarzutu takiego nie
podnosi, w związku z czym uznać należy ją za niedopuszczalną z mocy prawa.
Przewodniczący Wydziału Sądu Apelacyjnego powinien był, na podstawie
art. 530 § 2 k.p.k., odmówić przyjęcia kasacji.
W tym stanie rzeczy, stwierdzając z urzędu, że kasacja nie odpowiada
przepisom wymienionym w art. 530 § 2 k.p.k., należało kasację pozostawić bez
rozpoznania (art. 531 § 1 k.p.k.).