Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 17/13
POSTANOWIENIE
Dnia 17 kwietnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Strzelczyk
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku E. P., M. P. i S. P.
przy uczestnictwie Miasta W. i in. ,
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 17 kwietnia 2013 r.,
zażalenia wnioskodawców na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 25 października 2012 r.,
1. odrzuca zażalenie w części zaskarżającej postanowienie
oddalające wniosek o przywrócenie terminu
2. oddala zażalenie w pozostałym zakresie
3. zasądza od wnioskodawców na rzecz uczestników
postępowania A. P., S. P., J. P., R. W. kwotę 1800 zł (tysiąc
osiemset) tytułem zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z dnia 25 października 2010 r. oddalił
wniosek wnioskodawców o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych
apelacji w postaci wskazania wartości przedmiotu zaskarżenia oraz odrzucił
apelację wnioskodawców.
Wnioskodawcy zaskarżyli to postanowienie w całości. W zażaleniu zarzucili
naruszenie art. 373 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., art. 1261
§ 1 k.p.c. i art. 368 § 2
k.p.c. w zw. z art. 516 k.p.c. i art. 361 k.p.c. Wnieśli o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie w części podlega odrzuceniu jako niedopuszczalne. Zgodnie
z utrwaloną linią orzecznictwa Sądu Najwyższego, postanowienia oddalające
wnioski o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji, skargi kasacyjnej
i usunięcia ich braków są traktowane jako orzeczenia niekończące postępowania
w sprawie. Z tego względu zażalenie wnioskodawców zaskarżające postanowienie
w części oddalającej wniosek o przywrócenie terminu nie mieści się w dyspozycji
art. 3941
k.p.c. i z tego względu podlegało jako niedopuszczalne odrzuceniu, na
podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c.
W zażaleniu skarżący kwestionowali zasadność oddalenia ich wniosku
o przywrócenie terminu do usunięcia braków apelacji, jednakże bez złożenia
wniosku o zastosowanie w tym zakresie art. 380 k.p.c. Uniemożliwia to kontrolę
zasadności rozstrzygnięcia w tym zakresie w ramach rozpoznawania zażalenia na
postanowienie odrzucające apelację wnioskodawców. Tym samym brak jest
podstaw do podważenia oceny Sądu Okręgowego, że braki formalne apelacji nie
zostały uzupełnione w terminie. Skarżący niezasadnie kwestionowali z kolei
istnienie wymogu odnoszącego się do wskazania w apelacji wartości przedmiotu
zaskarżenia. Apelacja została wniesiona w sprawie o stwierdzenie zasiedzenia,
a zatem w sprawie o charakterze majątkowym. W takiej kategorii spraw art. 368 § 2
wymaga jednoznacznie oznaczenia w apelacji wartości przedmiotu zaskarżenia
i obowiązek spełnienia tego wymogu nie podlega ocenie pod kątem znaczenia jego
wypełnienia na gruncie art. 1261
§ 1 k.p.c.
3
Zażalenie w części odnoszącej się do postanowienia o odrzuceniu apelacji
było z tych względów pozbawione uzasadnionych podstaw i podlegało oddaleniu na
podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.
db