IV KO 25/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KO 25/13
POSTANOWIENIE
Dnia 24 kwietnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący)
SSN Jacek Sobczak
SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca)
w sprawie M. B.
oskarżonego z art. 190a § 1 kk
po rozpoznaniu wniosku zawartego w postanowieniu Sądu Rejonowego w K. z
dnia 21 marca 2013 r.,
o przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w W.
z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości
na podstawie art. 37 kpk
p o s t a n o w i ł
sprawę oskarżonego M. B. przekazać do rozpoznania
Sądowi Rejonowemu w T.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 21 marca 2013 r. Sąd Rejonowy w K. zwrócił
się do Sądu Najwyższego o przekazanie na podstawie art. 37 k.p.k. sprawy
oskarżonego M. B. do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w W., gdyż stan
zdrowia oskarżonego wyklucza odbycie podróży między miejscem
zamieszkania w Domu Pomocy Społecznej w C., a Sądem Rejonowym w K.
właściwym do rozpoznania sprawy M. B.
Natomiast aktualny stan zdrowia oskarżonego pozwala mu na udział w
rozprawach przed Sądem położonym niedaleko od miejsca zamieszkania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
2
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Przez dobro wymiaru sprawiedliwości, o którym mowa w art. 37 k.p.k.,
można rozumieć także potrzebę doprowadzenia do przeprowadzenia procesu,
który okazuje się mało realny bez odejścia od zasady właściwości miejscowej
sądu. Skoro w przedmiotowej sprawie biegły specjalista lekarz patomorfolog
zaopiniował, że stan zdrowia oskarżonego uniemożliwia mu przybycie do
odległego sądu właściwego, a jednocześnie nie przeszkadza udziałowi w
rozprawie przed sądem położonym w pobliżu miejsca pobytu, należy przyjąć,
że wzgląd na potrzebę przeprowadzenia procesu jest wystarczającą
przesłanką do przekazania sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w T.,
który znajduje się w pobliżu miejsca zamieszkania oskarżonego w C. (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2003 r., III KO 48/04,
OSNKW 2003, z. 2, poz. 23).
Podsumowując, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 24 kwietnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący)
SSN Jacek Sobczak
SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca)
w sprawie M. B.
oskarżonego z art. 190a § 1 kk
po rozpoznaniu wniosku zawartego w postanowieniu Sądu Rejonowego w K. z
dnia 21 marca 2013 r.,
o przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w W.
z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości
na podstawie art. 37 kpk
p o s t a n o w i ł
sprawę oskarżonego M. B. przekazać do rozpoznania
Sądowi Rejonowemu w T.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 21 marca 2013 r. Sąd Rejonowy w K. zwrócił
się do Sądu Najwyższego o przekazanie na podstawie art. 37 k.p.k. sprawy
oskarżonego M. B. do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w W., gdyż stan
zdrowia oskarżonego wyklucza odbycie podróży między miejscem
zamieszkania w Domu Pomocy Społecznej w C., a Sądem Rejonowym w K.
właściwym do rozpoznania sprawy M. B.
Natomiast aktualny stan zdrowia oskarżonego pozwala mu na udział w
rozprawach przed Sądem położonym niedaleko od miejsca zamieszkania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
2
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Przez dobro wymiaru sprawiedliwości, o którym mowa w art. 37 k.p.k.,
można rozumieć także potrzebę doprowadzenia do przeprowadzenia procesu,
który okazuje się mało realny bez odejścia od zasady właściwości miejscowej
sądu. Skoro w przedmiotowej sprawie biegły specjalista lekarz patomorfolog
zaopiniował, że stan zdrowia oskarżonego uniemożliwia mu przybycie do
odległego sądu właściwego, a jednocześnie nie przeszkadza udziałowi w
rozprawie przed sądem położonym w pobliżu miejsca pobytu, należy przyjąć,
że wzgląd na potrzebę przeprowadzenia procesu jest wystarczającą
przesłanką do przekazania sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w T.,
który znajduje się w pobliżu miejsca zamieszkania oskarżonego w C. (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2003 r., III KO 48/04,
OSNKW 2003, z. 2, poz. 23).
Podsumowując, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.