V KZ 13/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-05-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KZ 13/13
POSTANOWIENIE
Dnia 8 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Klugiewicz
na posiedzeniu w dniu 8 maja 2013 r.,
po rozpoznaniu w sprawie zażalenia W. D.,
na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego […] z
dnia 20 grudnia 2012 r., o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
karnego przeciwko I. P. w sprawie Sądu Rejonowego w W., sygn. akt II […],
zakończonej prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 27
marca 2012 r.,
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku W. D. o
wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu
Okręgowego w Ś. z dnia 27 marca 2012 r.
W uzasadnieniu tego zarządzenia wskazano, że w przedmiotowej sprawie
brak jest podstaw do wznowienia postępowania z urzędu, natomiast wniosek W. D.
nie podlega przyjęciu, albowiem w prowadzonym postępowaniu nie był on stroną.
Postępowanie z subsydiarnego aktu oskarżenia W. D. przeciwko I. P. zostało
prawomocnie umorzone na podstawie art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. właśnie dlatego, że
występujący z oskarżeniem nigdy nie nabył statusu strony procesowej
(oskarżyciela).
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje.
2
Zażalenie W. D. nie jest zasadne i na uwzględnienie nie zasługuje.
Należy bowiem zwrócić uwagę, że zgodnie z przepisem art. 542 § 1 k.p.k.,
wznowienie postępowania może nastąpić na wniosek strony lub z urzędu. Skoro
zaś w sprawie nie stwierdzono podstaw do wznowienia postępowania z urzędu, a
W. D. nie był stroną postępowania, to oczywistym jest, że nie może on skutecznie
domagać się, by je wznowiono. Wnioskodawcą bowiem, przy wznawianiu na
wniosek strony, może być jedynie podmiot, który w prawomocnie zakończonym
procesie był jego stroną.
Jeżeli zatem zasadnie zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia
wniosku W. D. o wznowienie postępowania, to tym samym brak było jakichkolwiek
podstaw do jego zmiany lub uchylenia i dlatego też Sąd Najwyższy orzekł jak w
postanowieniu.
POSTANOWIENIE
Dnia 8 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Klugiewicz
na posiedzeniu w dniu 8 maja 2013 r.,
po rozpoznaniu w sprawie zażalenia W. D.,
na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego […] z
dnia 20 grudnia 2012 r., o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
karnego przeciwko I. P. w sprawie Sądu Rejonowego w W., sygn. akt II […],
zakończonej prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 27
marca 2012 r.,
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku W. D. o
wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu
Okręgowego w Ś. z dnia 27 marca 2012 r.
W uzasadnieniu tego zarządzenia wskazano, że w przedmiotowej sprawie
brak jest podstaw do wznowienia postępowania z urzędu, natomiast wniosek W. D.
nie podlega przyjęciu, albowiem w prowadzonym postępowaniu nie był on stroną.
Postępowanie z subsydiarnego aktu oskarżenia W. D. przeciwko I. P. zostało
prawomocnie umorzone na podstawie art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. właśnie dlatego, że
występujący z oskarżeniem nigdy nie nabył statusu strony procesowej
(oskarżyciela).
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje.
2
Zażalenie W. D. nie jest zasadne i na uwzględnienie nie zasługuje.
Należy bowiem zwrócić uwagę, że zgodnie z przepisem art. 542 § 1 k.p.k.,
wznowienie postępowania może nastąpić na wniosek strony lub z urzędu. Skoro
zaś w sprawie nie stwierdzono podstaw do wznowienia postępowania z urzędu, a
W. D. nie był stroną postępowania, to oczywistym jest, że nie może on skutecznie
domagać się, by je wznowiono. Wnioskodawcą bowiem, przy wznawianiu na
wniosek strony, może być jedynie podmiot, który w prawomocnie zakończonym
procesie był jego stroną.
Jeżeli zatem zasadnie zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia
wniosku W. D. o wznowienie postępowania, to tym samym brak było jakichkolwiek
podstaw do jego zmiany lub uchylenia i dlatego też Sąd Najwyższy orzekł jak w
postanowieniu.