V CZ 157/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-09-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 157/12
POSTANOWIENIE
Dnia 24 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa I. S.
przeciwko C. R.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 maja 2013 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 1 października 2012 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym przez pozwaną I. S. postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił
jej skargę kasacyjną od wyroku tego Sądu z dnia 22 maja 2012 r. Sąd Apelacyjny,
powołując się na to, że przedmiot zaskarżenia jest niższy niż 75 tys. zł uznał, iż na
podstawie art. 3982
§ 1 k.p.c. w brzmieniu tego przepisu sprzed nowelizacji
kodeksu postępowania cywilnego, która weszła w życie w dniu 3 maja 2012 r., jest
ona niedopuszczalna. W zażaleniu skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego
postanowienia jako wydanego z naruszeniem art. 9 ust.1 ustawy z dnia 16 września
2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych
ustaw (Dz. U. z 2011 r., Nr 233 poz. 1381).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Redakcja art. 9 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy –
Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, w odniesieniu do
skargi kasacyjnej, stwarza podstawy dla dwóch różnych sposobów jego wykładni.
Można założyć, tak jak uczynił to zapewne Sąd Apelacyjny, że skoro ustawodawca
tylko w odniesieniu do jednego ze środków zaskarżenia (apelacji) wyraźnie
wskazał, że przepisy zawarte w nowelizacji stosuje się do apelacji wniesionych po
dniu wejścia w życie ustawy, to do innego środka zaskarżenia, czyli do skargi
kasacyjnej nie stosujemy tej zasady. Przepis art. 3982
§ 1 k.p.c., w brzmieniu jakie
otrzymał on po 3 maja 2012 r., miałby wobec tego zastosowanie do skargi
kasacyjnej złożonej w postępowaniu, wszczętym pozwem lub wnioskiem, po tej
dacie. Taka wykładnia tego przepisu pozostaje jednak w sprzeczności
z charakterem postępowania wszczętego skargą kasacyjną. Jak wynika z art. 9
ust. 1 wspomnianej ustawy nowelizacyjnej jej przepisy, a wiec także art. 3982
§ 1
k.p.c. w nowym brzmieniu, stosuje się do postępowań wszczętych po dniu 3 maja
2012 r. Prawomocny wyrok sądu II instancji kończy w zasadzie postępowanie
w sprawie. Stronie przysługuje jedynie możliwość, gdy spełnione są ściśle
określone przesłanki, wszczęcia postępowania kasacyjnego w celu zbadania, czy
wyrok Sądu Apelacyjnego odpowiada prawu. Dlatego istnieją silne przesłanki, aby
postępowanie wszczęte skargą kasacyjną traktować jako postępowanie nie
całkiem, bo w tej samej sprawie, ale jednak odmienne (nowe) od postępowania
3
zakończonego prawomocnym wyrokiem sądu II instancji. Z tego względu dla
reprezentowania strony w postępowaniu przed Sądem Najwyższym wymagane jest
pełnomocnictwo obejmujące także to postępowanie. Dlatego przez postępowanie,
o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej k.p.c., należy również rozumieć
postepowanie wszczęte skargą kasacyjną. Rację ma więc skarżąca wskazująca, że
jej skarga kasacyjna, złożona po 3 maja 2012 r., jest dopuszczalna, skoro wartość
przedmiotu zaskarżenia nie była niższa niż 50 tys. zł.
Mając na względzie powyższe Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39815
k.p.c.
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 24 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa I. S.
przeciwko C. R.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 maja 2013 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 1 października 2012 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym przez pozwaną I. S. postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił
jej skargę kasacyjną od wyroku tego Sądu z dnia 22 maja 2012 r. Sąd Apelacyjny,
powołując się na to, że przedmiot zaskarżenia jest niższy niż 75 tys. zł uznał, iż na
podstawie art. 3982
§ 1 k.p.c. w brzmieniu tego przepisu sprzed nowelizacji
kodeksu postępowania cywilnego, która weszła w życie w dniu 3 maja 2012 r., jest
ona niedopuszczalna. W zażaleniu skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego
postanowienia jako wydanego z naruszeniem art. 9 ust.1 ustawy z dnia 16 września
2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych
ustaw (Dz. U. z 2011 r., Nr 233 poz. 1381).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Redakcja art. 9 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy –
Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, w odniesieniu do
skargi kasacyjnej, stwarza podstawy dla dwóch różnych sposobów jego wykładni.
Można założyć, tak jak uczynił to zapewne Sąd Apelacyjny, że skoro ustawodawca
tylko w odniesieniu do jednego ze środków zaskarżenia (apelacji) wyraźnie
wskazał, że przepisy zawarte w nowelizacji stosuje się do apelacji wniesionych po
dniu wejścia w życie ustawy, to do innego środka zaskarżenia, czyli do skargi
kasacyjnej nie stosujemy tej zasady. Przepis art. 3982
§ 1 k.p.c., w brzmieniu jakie
otrzymał on po 3 maja 2012 r., miałby wobec tego zastosowanie do skargi
kasacyjnej złożonej w postępowaniu, wszczętym pozwem lub wnioskiem, po tej
dacie. Taka wykładnia tego przepisu pozostaje jednak w sprzeczności
z charakterem postępowania wszczętego skargą kasacyjną. Jak wynika z art. 9
ust. 1 wspomnianej ustawy nowelizacyjnej jej przepisy, a wiec także art. 3982
§ 1
k.p.c. w nowym brzmieniu, stosuje się do postępowań wszczętych po dniu 3 maja
2012 r. Prawomocny wyrok sądu II instancji kończy w zasadzie postępowanie
w sprawie. Stronie przysługuje jedynie możliwość, gdy spełnione są ściśle
określone przesłanki, wszczęcia postępowania kasacyjnego w celu zbadania, czy
wyrok Sądu Apelacyjnego odpowiada prawu. Dlatego istnieją silne przesłanki, aby
postępowanie wszczęte skargą kasacyjną traktować jako postępowanie nie
całkiem, bo w tej samej sprawie, ale jednak odmienne (nowe) od postępowania
3
zakończonego prawomocnym wyrokiem sądu II instancji. Z tego względu dla
reprezentowania strony w postępowaniu przed Sądem Najwyższym wymagane jest
pełnomocnictwo obejmujące także to postępowanie. Dlatego przez postępowanie,
o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej k.p.c., należy również rozumieć
postepowanie wszczęte skargą kasacyjną. Rację ma więc skarżąca wskazująca, że
jej skarga kasacyjna, złożona po 3 maja 2012 r., jest dopuszczalna, skoro wartość
przedmiotu zaskarżenia nie była niższa niż 50 tys. zł.
Mając na względzie powyższe Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39815
k.p.c.
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.
db