III KRS 166/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2014
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KRS 166/13
POSTANOWIENIE
Dnia 28 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący)
SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca)
SSN Maciej Pacuda
w sprawie z odwołania G. S.
od decyzji Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 grudnia 2012 r., w przedmiocie
odmowy przeniesienia na inne miejsce służbowe,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 28 maja 2013 r.,
umarza postępowanie.
UZASADNIENE
Minister Sprawiedliwości decyzją z 20 grudnia 2012 r. nr […] wydaną na
podstawie art. 75 § 2 pkt 1 i § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju
sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) przeniósł G. S. – sędziego
Sądu Rejonowego w X. z dniem 1 stycznia 2013 r. na stanowisko sędziego Sądu
Rejonowego w Y.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył sędzia G. S., wnosząc o jej zmianę
przez orzeczenie przeniesienia do Sądu Rejonowego w Z.
W dniu 25 kwietnia 2013 r. do Sądu Najwyższego wpłynęło pismo
odwołującego się z 12 kwietnia 2013 r. o cofnięciu odwołania od decyzji Ministra
Sprawiedliwości z 20 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 75 § 2 pkt 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych
sędzia może zostać przeniesiony na inne miejsce służbowe bez jego zgody w
przypadkach zniesienia stanowiska wywołanego zmianą w organizacji sądownictwa
lub zniesienia danego sądu lub wydziału zamiejscowego albo przeniesienia
siedziby sądu. W takiej sytuacji, na podstawie art. 75 § 4 ustawy Prawo o ustroju
sądów powszechnych, od decyzji Ministra Sprawiedliwości sędziemu przysługuje
odwołanie do Sądu Najwyższego. Przepis ten nie reguluje trybu rozpoznania
odwołania sędziego od decyzji Ministra Sprawiedliwości.
Należy w związku z tym przyjąć, że do postępowania toczącego się w
wyniku wniesienia takiego odwołania należy stosować odpowiednio przepisy
Kodeksu postepowania cywilnego o postępowaniu przed Sądem Najwyższym
wywołanym wniesieniem skargi kasacyjnej, z wyłączeniem jedynie przepisów o tzw.
przedsądzie.
Zawarty w Dziale Va Kodeksu postępowania cywilnego dotyczącym skargi
kasacyjnej art. 39821
k.p.c. stanowi, że jeżeli nie ma szczególnych przepisów o
postępowaniu przed Sądem Najwyższym, do postępowania tego stosuje się
odpowiednio przepisy o apelacji, z tym że skargę kasacyjną cofnąć może również
sama strona, a termin na sporządzenie uzasadnienia orzeczenia przez Sąd
Najwyższy wynosi miesiąc. Wymieniony Dział Kodeksu postępowania cywilnego
nie zawiera równocześnie przepisu, który regulowałby sposób postępowania Sądu
Najwyższego w sytuacji cofnięcia przez stronę wniesionej przez nią skargi
kasacyjnej. Dlatego w odniesieniu do tej sytuacji należy odpowiednio stosować
art. 391 § 2 k.p.c., zgodnie z którym w razie cofnięcia apelacji sąd drugiej instancji
umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu.
Cofnięcie skargi kasacyjnej nie wymaga zgody strony przeciwnej.
Prowadzi to do wniosku, że skoro w razie cofnięcia skargi kasacyjnej Sąd
Najwyższy obligatoryjnie umarza postępowanie kasacyjne, to również w przypadku
cofnięcia przez sędziego odwołania od decyzji Ministra Sprawiedliwości
postępowanie wywołane wniesieniem tego odwołania podlega obligatoryjnie
umorzeniu bez konieczności uzyskania stanowiska strony przeciwnej.
Z tych względów, orzeczono jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 28 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący)
SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca)
SSN Maciej Pacuda
w sprawie z odwołania G. S.
od decyzji Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 grudnia 2012 r., w przedmiocie
odmowy przeniesienia na inne miejsce służbowe,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 28 maja 2013 r.,
umarza postępowanie.
UZASADNIENE
Minister Sprawiedliwości decyzją z 20 grudnia 2012 r. nr […] wydaną na
podstawie art. 75 § 2 pkt 1 i § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju
sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) przeniósł G. S. – sędziego
Sądu Rejonowego w X. z dniem 1 stycznia 2013 r. na stanowisko sędziego Sądu
Rejonowego w Y.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył sędzia G. S., wnosząc o jej zmianę
przez orzeczenie przeniesienia do Sądu Rejonowego w Z.
W dniu 25 kwietnia 2013 r. do Sądu Najwyższego wpłynęło pismo
odwołującego się z 12 kwietnia 2013 r. o cofnięciu odwołania od decyzji Ministra
Sprawiedliwości z 20 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 75 § 2 pkt 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych
sędzia może zostać przeniesiony na inne miejsce służbowe bez jego zgody w
przypadkach zniesienia stanowiska wywołanego zmianą w organizacji sądownictwa
lub zniesienia danego sądu lub wydziału zamiejscowego albo przeniesienia
siedziby sądu. W takiej sytuacji, na podstawie art. 75 § 4 ustawy Prawo o ustroju
sądów powszechnych, od decyzji Ministra Sprawiedliwości sędziemu przysługuje
odwołanie do Sądu Najwyższego. Przepis ten nie reguluje trybu rozpoznania
odwołania sędziego od decyzji Ministra Sprawiedliwości.
Należy w związku z tym przyjąć, że do postępowania toczącego się w
wyniku wniesienia takiego odwołania należy stosować odpowiednio przepisy
Kodeksu postepowania cywilnego o postępowaniu przed Sądem Najwyższym
wywołanym wniesieniem skargi kasacyjnej, z wyłączeniem jedynie przepisów o tzw.
przedsądzie.
Zawarty w Dziale Va Kodeksu postępowania cywilnego dotyczącym skargi
kasacyjnej art. 39821
k.p.c. stanowi, że jeżeli nie ma szczególnych przepisów o
postępowaniu przed Sądem Najwyższym, do postępowania tego stosuje się
odpowiednio przepisy o apelacji, z tym że skargę kasacyjną cofnąć może również
sama strona, a termin na sporządzenie uzasadnienia orzeczenia przez Sąd
Najwyższy wynosi miesiąc. Wymieniony Dział Kodeksu postępowania cywilnego
nie zawiera równocześnie przepisu, który regulowałby sposób postępowania Sądu
Najwyższego w sytuacji cofnięcia przez stronę wniesionej przez nią skargi
kasacyjnej. Dlatego w odniesieniu do tej sytuacji należy odpowiednio stosować
art. 391 § 2 k.p.c., zgodnie z którym w razie cofnięcia apelacji sąd drugiej instancji
umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu.
Cofnięcie skargi kasacyjnej nie wymaga zgody strony przeciwnej.
Prowadzi to do wniosku, że skoro w razie cofnięcia skargi kasacyjnej Sąd
Najwyższy obligatoryjnie umarza postępowanie kasacyjne, to również w przypadku
cofnięcia przez sędziego odwołania od decyzji Ministra Sprawiedliwości
postępowanie wywołane wniesieniem tego odwołania podlega obligatoryjnie
umorzeniu bez konieczności uzyskania stanowiska strony przeciwnej.
Z tych względów, orzeczono jak w sentencji.