Sygn. akt I CSK 654/12
POSTANOWIENIE
Dnia 13 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z powództwa J. J.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Sprawiedliwości
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 czerwca 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 28 marca 2012 r.,
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2) zasądza od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 2700 (dwa tysiące
siedemset) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego
w postępowaniu kasacyjnym,
3) przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w W.
adwokatowi K. P. kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł, powiększoną
o należny podatek od towarów i usług, tytułem zwrotu
kosztów pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu w
postępowaniu kasacyjnym.
2
Uzasadnienie
Według art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Przepis ten
pozostaje w zgodzie z zaleceniami Rady Europy zezwalającymi na wprowadzanie
środków ograniczających dostęp do sądu najwyższego szczebla.
Powód uzasadnił wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
nieważnością postępowania.
Wniosek powoda nie zasługuje na uwzględnienie.
Nie zachodzi zarzucana nieważność postępowania z powodu pozbawienia
powoda możliwości obrony swych praw (art. 379 pkt 5 k.p.c.). Według
dominującego w orzecznictwie poglądu, nieważność postępowania z powodu
pozbawienia strony możności obrony swych praw zachodzi wtedy, gdy strona nie
mogła brać udziału w postępowaniu sądowym lub jego istotnej części na skutek
naruszenia przepisów postępowania przez sąd lub przeciwnika w sporze,
a w niniejszej sprawie taka sytuacja w odniesieniu do powoda, jak trafnie
wskazano w odpowiedzi na skargę kasacyjną, nie wystąpiła.
Z tych względów Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania, a o kosztach postępowania kasacyjnego rozstrzygnął zgodnie z art.
98 w związku z art. 108 § 1 i art. 39821
k.p.c. oraz w związku z art. 11 ust. 3 ustawy
z dnia 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (Dz. U nr 169, poz.
1417 ze zm.) i art. 99 k.p.c. oraz § 6 pkt 6 i § 13 ust. 4 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2013.461); podstawę zaś orzeczenia
o kosztach pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu
kasacyjnym stanowiły przepisy § 2 ust. 3, § 11 ust. 1 pkt 25 i § 13 ust. 4
wymienionego rozporządzenia.