V KO 41/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-07-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:1 Ds …/12/S I Ds …/12/S IV KO 24/99
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KO 41/13
POSTANOWIENIE
Dnia 25 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący)
SSN Zbigniew Puszkarski
SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)
w sprawie zażalenia S. i K. D.
na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w K. z dnia 17 września 2012
r. o umorzeniu śledztwa w sprawie o sygn. akt 1 Ds …/12/S po rozpoznaniu
wniosku Sąd Rejonowego w W.
z dnia 10 maja 2013 r., o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w W. postanowieniem z dnia 10 maja 2013 r. zwrócił się do
Sądu Najwyższego o rozważenie możliwości przekazania sprawy zażalenia
pokrzywdzonych S. i K. D. na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w
K. z dnia 17 września 2012 r. o umorzeniu śledztwa w sprawie o sygn. akt I Ds.
…/12/S, do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, z uwagi na to, że
postanowienie prokuratorskie zostało wydane w sprawie, w której zarzucono
przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków służbowych przez
prokuratora Prokuratury Rejonowej w W. „znanego sędziom Sądu Rejonowego w
W. bliżej nie tylko ze stosunków służbowych, ale i prywatnych” (s. 3 uzasadnienia
2
postanowienia). Sąd podkreślił, że sytuacja taka może w odbiorze społecznym
wywoływać wątpliwość, co do bezstronności sędziego orzekającego w przedmiocie
zażalenia oraz, z uwagi na charakter postawionego w umorzonym śledztwie
zarzutu, wywołać w odczuciu społecznym przekonanie, że organy Państwa działają
w swoistym „układzie zamkniętym”
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Przepis art. 37 k.p.k., jako wyjątkowy, nie podlega interpretacji
rozszerzającej. Przekazanie sprawy winno nastąpić jedynie w sytuacji, gdy
występują realne okoliczności, które mogą zasadnie stwarzać przekonanie o braku
warunków do obiektywnego rozpoznania sprawy w danym sądzie oraz o tym, że
tylko przekazanie sprawy stworzy lepsze możliwości do trafnego rozstrzygnięcia
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 1999 r., IV KO 24/99, nie
publ.). Fakt, że sprawa dotyczy zarzutów postawionych prokuratorowi jednostki
organizacyjnej Prokuratury działającej w obszarze właściwości wnioskującego
Sądu, oraz że część sędziów Sądu Rejonowego w W. zna tego prokuratora z
kontaktów służbowych i osobistych (i złożyło wnioski w trybie art. 41 § 1 k.p.k. w
zw. z art. 42 § 1 k.p.k o wyłączenie od rozpoznania sprawy), nie oznacza, że
obiektywnie zażalenie to nie może zostać rozpoznane przez ten Sąd Rejowy w
sposób bezstronny. Fakt, iż 5 sędziów zostało wyłączonych od udziału w
rozpoznaniu zażalenia na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w K. z
dnia 17 września 2012 r., nie oznacza, że zachodzą przeszkody do rozpoznania
tego zażalenia przez innych sędziów tego Sądu.
W tych okolicznościach przekazywanie sprawy z uwagi na dobro wymiaru
sprawiedliwości innemu sądowi równorzędnemu jest niecelowe. Nie służy bowiem
wytwarzaniu w społeczeństwie przekonania o bezstronności sędziów, lecz
przeciwnie, może budować przekonanie o łatwości manipulowania ustawową
właściwością sądów lub niemożności wywiązywania się sądów ze swoich
powinności i uleganiu przez sędziów pozaprocesowym wpływom, co w
konsekwencji może podważać w istotnym stopniu autorytet wymiaru
sprawiedliwości.
3
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 25 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący)
SSN Zbigniew Puszkarski
SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)
w sprawie zażalenia S. i K. D.
na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w K. z dnia 17 września 2012
r. o umorzeniu śledztwa w sprawie o sygn. akt 1 Ds …/12/S po rozpoznaniu
wniosku Sąd Rejonowego w W.
z dnia 10 maja 2013 r., o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w W. postanowieniem z dnia 10 maja 2013 r. zwrócił się do
Sądu Najwyższego o rozważenie możliwości przekazania sprawy zażalenia
pokrzywdzonych S. i K. D. na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w
K. z dnia 17 września 2012 r. o umorzeniu śledztwa w sprawie o sygn. akt I Ds.
…/12/S, do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, z uwagi na to, że
postanowienie prokuratorskie zostało wydane w sprawie, w której zarzucono
przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków służbowych przez
prokuratora Prokuratury Rejonowej w W. „znanego sędziom Sądu Rejonowego w
W. bliżej nie tylko ze stosunków służbowych, ale i prywatnych” (s. 3 uzasadnienia
2
postanowienia). Sąd podkreślił, że sytuacja taka może w odbiorze społecznym
wywoływać wątpliwość, co do bezstronności sędziego orzekającego w przedmiocie
zażalenia oraz, z uwagi na charakter postawionego w umorzonym śledztwie
zarzutu, wywołać w odczuciu społecznym przekonanie, że organy Państwa działają
w swoistym „układzie zamkniętym”
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Przepis art. 37 k.p.k., jako wyjątkowy, nie podlega interpretacji
rozszerzającej. Przekazanie sprawy winno nastąpić jedynie w sytuacji, gdy
występują realne okoliczności, które mogą zasadnie stwarzać przekonanie o braku
warunków do obiektywnego rozpoznania sprawy w danym sądzie oraz o tym, że
tylko przekazanie sprawy stworzy lepsze możliwości do trafnego rozstrzygnięcia
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 1999 r., IV KO 24/99, nie
publ.). Fakt, że sprawa dotyczy zarzutów postawionych prokuratorowi jednostki
organizacyjnej Prokuratury działającej w obszarze właściwości wnioskującego
Sądu, oraz że część sędziów Sądu Rejonowego w W. zna tego prokuratora z
kontaktów służbowych i osobistych (i złożyło wnioski w trybie art. 41 § 1 k.p.k. w
zw. z art. 42 § 1 k.p.k o wyłączenie od rozpoznania sprawy), nie oznacza, że
obiektywnie zażalenie to nie może zostać rozpoznane przez ten Sąd Rejowy w
sposób bezstronny. Fakt, iż 5 sędziów zostało wyłączonych od udziału w
rozpoznaniu zażalenia na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w K. z
dnia 17 września 2012 r., nie oznacza, że zachodzą przeszkody do rozpoznania
tego zażalenia przez innych sędziów tego Sądu.
W tych okolicznościach przekazywanie sprawy z uwagi na dobro wymiaru
sprawiedliwości innemu sądowi równorzędnemu jest niecelowe. Nie służy bowiem
wytwarzaniu w społeczeństwie przekonania o bezstronności sędziów, lecz
przeciwnie, może budować przekonanie o łatwości manipulowania ustawową
właściwością sądów lub niemożności wywiązywania się sądów ze swoich
powinności i uleganiu przez sędziów pozaprocesowym wpływom, co w
konsekwencji może podważać w istotnym stopniu autorytet wymiaru
sprawiedliwości.
3
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
postanowienia.