V KO 42/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-07-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KO 42/13
POSTANOWIENIE
Dnia 25 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Puszkarski
SSN Włodzimierz Wróbel
w sprawie K. Ś.
oskarżonej z art. 271 § 1 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 25 czerwca 2013 r.
wniosku Sądu Okręgowego w W. z dnia 14 maja 2013 r. o przekazanie sprawy IV
Ka …/13 do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n a w i a:
przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w L.
UZASADNIENIE
Występując ze wskazaną powyżej inicjatywą, Sąd Okręgowy w W. wskazał,
że niniejsza sprawa dotyczy rozpoznania apelacji (prokuratora i obrońców),
wniesionych od wyroku Sądu Rejonowego w T., skazującego K. Ś., jako sędziego
Sądu Rejonowego w W., za czyny polegające na intelektualnym fałszowaniu
dokumentów w postaci protokołów rozpraw sądowych. Podnosząc liczne
argumenty, wnioskujący Sąd uznał, że z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości
sprawa powinna zostać rozpoznana przez inny równorzędny sąd.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Przedłożoną inicjatywę należy uznać za zasadną.
Spośród wskazywanych w wystąpieniu okoliczności zasadnicze znaczenie
ma fakt, że w roli osoby oskarżonej występuje sędzia, która przez szereg lat
2
orzekała w Sądzie Rejonowym, podległym Sądowi obecnie właściwemu do
rozpoznania apelacji od skazującego ją wyroku. Konieczność skorzystania w tej
sprawie z właściwości delegacyjnej, przewidzianej w art. 37 k.p.k., zarysowała się
już w toku pierwszoinstancyjnego jej osądu, skoro zgodnie z zasadniczą
właściwością miejscową sprawa miała podlegać rozpoznaniu przez Sąd Rejonowy,
w którym oskarżona sędzia pełniła służbę. Nie ulegało żadnej wątpliwości, że dobro
wymiaru sprawiedliwości, wyrażające się w spełnieniu standardu obiektywnego i
wolnego od wszelkich wpływów rozstrzygania, było w oczywisty sposób zagrożone i
wymagało wyeliminowania tego stanu. Zaskarżenie wyroku wydanego przez
wyznaczony do rozpoznania sprawy Sąd Rejonowy spowodowało zaktualizowanie
się wspomnianej okoliczności na obecnym etapie procesu. Wprawdzie występujący
z inicjatywą Sąd odwoławczy nie jest miejscem pełnienia przez oskarżoną służby,
ale skoro w tym Sądzie orzekała ona jako sędzia delegowany, a przy tym, z racji
służbowych (i innych) zależności, jest znana orzekającym sędziom (podobnie jak
inni uczestnicy tego postępowania), to poza sporem należy pozostawić ocenę, że
okoliczności te mogłyby wpływać na swobodę orzekania, a w społecznym odbiorze
wywołać przekonanie o braku warunków do obiektywnego i bezstronnego
rozpoznania sprawy przez tenże Sąd.
Stwierdzając zatem, że kryterium dobra wymiaru sprawiedliwości, jako
przesłanki leżącej u podstaw zmiany właściwości miejscowej do rozpoznania
sprawy zostało spełnione, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 25 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Puszkarski
SSN Włodzimierz Wróbel
w sprawie K. Ś.
oskarżonej z art. 271 § 1 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 25 czerwca 2013 r.
wniosku Sądu Okręgowego w W. z dnia 14 maja 2013 r. o przekazanie sprawy IV
Ka …/13 do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n a w i a:
przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w L.
UZASADNIENIE
Występując ze wskazaną powyżej inicjatywą, Sąd Okręgowy w W. wskazał,
że niniejsza sprawa dotyczy rozpoznania apelacji (prokuratora i obrońców),
wniesionych od wyroku Sądu Rejonowego w T., skazującego K. Ś., jako sędziego
Sądu Rejonowego w W., za czyny polegające na intelektualnym fałszowaniu
dokumentów w postaci protokołów rozpraw sądowych. Podnosząc liczne
argumenty, wnioskujący Sąd uznał, że z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości
sprawa powinna zostać rozpoznana przez inny równorzędny sąd.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Przedłożoną inicjatywę należy uznać za zasadną.
Spośród wskazywanych w wystąpieniu okoliczności zasadnicze znaczenie
ma fakt, że w roli osoby oskarżonej występuje sędzia, która przez szereg lat
2
orzekała w Sądzie Rejonowym, podległym Sądowi obecnie właściwemu do
rozpoznania apelacji od skazującego ją wyroku. Konieczność skorzystania w tej
sprawie z właściwości delegacyjnej, przewidzianej w art. 37 k.p.k., zarysowała się
już w toku pierwszoinstancyjnego jej osądu, skoro zgodnie z zasadniczą
właściwością miejscową sprawa miała podlegać rozpoznaniu przez Sąd Rejonowy,
w którym oskarżona sędzia pełniła służbę. Nie ulegało żadnej wątpliwości, że dobro
wymiaru sprawiedliwości, wyrażające się w spełnieniu standardu obiektywnego i
wolnego od wszelkich wpływów rozstrzygania, było w oczywisty sposób zagrożone i
wymagało wyeliminowania tego stanu. Zaskarżenie wyroku wydanego przez
wyznaczony do rozpoznania sprawy Sąd Rejonowy spowodowało zaktualizowanie
się wspomnianej okoliczności na obecnym etapie procesu. Wprawdzie występujący
z inicjatywą Sąd odwoławczy nie jest miejscem pełnienia przez oskarżoną służby,
ale skoro w tym Sądzie orzekała ona jako sędzia delegowany, a przy tym, z racji
służbowych (i innych) zależności, jest znana orzekającym sędziom (podobnie jak
inni uczestnicy tego postępowania), to poza sporem należy pozostawić ocenę, że
okoliczności te mogłyby wpływać na swobodę orzekania, a w społecznym odbiorze
wywołać przekonanie o braku warunków do obiektywnego i bezstronnego
rozpoznania sprawy przez tenże Sąd.
Stwierdzając zatem, że kryterium dobra wymiaru sprawiedliwości, jako
przesłanki leżącej u podstaw zmiany właściwości miejscowej do rozpoznania
sprawy zostało spełnione, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.