IV CZ 58/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-12-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 58/13
POSTANOWIENIE
Dnia 5 lipca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Marta Romańska
w sprawie z powództwa J. J.
przeciwko J. M. – W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 5 lipca 2013 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie drugim wyroku
Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 9 marca 2012 r.,
1) oddala zażalenie,
2) przyznaje adwokatowi M. F. od Skarbu Państwa Sądu
Apelacyjnego kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł powiększoną o
należny podatek od towarów i usług tytułem nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej powodowi w postępowaniu
zażaleniowym.
2
Uzasadnienie
W zaskarżonym postanowieniu o kosztach zawartym w wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 9 marca 2012 r., Sąd orzekł o kosztach postępowania na
podstawie art. 98 k.p.c. W zażaleniu na to postanowienie powód zarzucając
naruszenie art. 102 k.p.c. wniósł o jego zmianę ewentualnie o uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Stosowanie art. 102 k.p.c. może mieć miejsce tylko w szczególnie
uzasadnionych wypadkach. Dla zastosowania tego przepisu nie wystarczy tylko
wskazanie na trudną sytuacje majątkową. Jeżeli ta sytuacja spowodowana jest przy
tym przede wszystkim zawinionym zachowaniem samego powoda, to nie
uzasadnia to zastosowania art. 102 k.p.c. Powód, który z wyroku sądu I instancji
mógł się dowiedzieć, że nie ma żadnych szans na uwzględnienie swojego
powództwa nie musiał wcale wytaczać apelacji. Jeżeli w tak oczywistej sprawie
złożył jednak apelację to musi liczyć się z koniecznością pokrycia kosztów
postepowania apelacyjnego. Warto także zauważyć, że sytuacja majątkowa
powoda może ulec zmianie, co jeżeli zważyć na okres przedawnienia roszczeń
zasądzonych wyrokiem nie musi z góry przekreślać szans wierzyciela na uzyskanie
zasądzonej na jego rzecz wierzytelności.
Mając na uwadze powyższe względy Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji postanowienia.
es
POSTANOWIENIE
Dnia 5 lipca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Marta Romańska
w sprawie z powództwa J. J.
przeciwko J. M. – W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 5 lipca 2013 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie drugim wyroku
Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 9 marca 2012 r.,
1) oddala zażalenie,
2) przyznaje adwokatowi M. F. od Skarbu Państwa Sądu
Apelacyjnego kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł powiększoną o
należny podatek od towarów i usług tytułem nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej powodowi w postępowaniu
zażaleniowym.
2
Uzasadnienie
W zaskarżonym postanowieniu o kosztach zawartym w wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 9 marca 2012 r., Sąd orzekł o kosztach postępowania na
podstawie art. 98 k.p.c. W zażaleniu na to postanowienie powód zarzucając
naruszenie art. 102 k.p.c. wniósł o jego zmianę ewentualnie o uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Stosowanie art. 102 k.p.c. może mieć miejsce tylko w szczególnie
uzasadnionych wypadkach. Dla zastosowania tego przepisu nie wystarczy tylko
wskazanie na trudną sytuacje majątkową. Jeżeli ta sytuacja spowodowana jest przy
tym przede wszystkim zawinionym zachowaniem samego powoda, to nie
uzasadnia to zastosowania art. 102 k.p.c. Powód, który z wyroku sądu I instancji
mógł się dowiedzieć, że nie ma żadnych szans na uwzględnienie swojego
powództwa nie musiał wcale wytaczać apelacji. Jeżeli w tak oczywistej sprawie
złożył jednak apelację to musi liczyć się z koniecznością pokrycia kosztów
postepowania apelacyjnego. Warto także zauważyć, że sytuacja majątkowa
powoda może ulec zmianie, co jeżeli zważyć na okres przedawnienia roszczeń
zasądzonych wyrokiem nie musi z góry przekreślać szans wierzyciela na uzyskanie
zasądzonej na jego rzecz wierzytelności.
Mając na uwadze powyższe względy Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji postanowienia.
es