Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KK 176/13
POSTANOWIENIE
Dnia 16 lipca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Ryński
w sprawie D. O. i M. K.
skazanych z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu
narkomanii
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 16 lipca 2013 r.,
wniosku obrońcy skazanych
o wstrzymanie wykonania zaskarżonego kasacją
wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 lutego 2013 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w W.
z dnia 26 października 2012 r.,
na podstawie art. 532 § 2 kpk
p o s t a n o w i ł:
wniosku nie uwzględnić.
UZASADNIENIE
Obrońca skazanych D. O. i M. K., adw. E. L., wniosła kasację od
wymienionego wyżej wyroku Sądu Apelacyjnego. W kasacji tej został
zamieszczony wniosek o wstrzymanie wykonania, wobec D. O. i M. K., kar
pozbawienia wolności orzeczonych wyrokiem Sądu Okręgowego w W. z dnia 26
października 2012 r., sygn. akt […].
2
W uzasadnieniu wniosku obrońca podniosła, że zarzuty kasacyjne i ich
uzasadnienie wskazują na oczywiste oraz rażące uchybienia wyroku Sądu
odwoławczego i z tej przyczyny uznała, że konieczne jest wstrzymanie wykonania
zaskarżonego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Obrońca skazanych w sposób
wręcz lakoniczny uzasadniła swoje stanowisko, nie wskazując konkretnych
argumentów odnoszących się do sytuacji D. O. i M. K., które mogłyby przemawiać
za wstrzymaniem wykonania objętego kasacją orzeczenia. Należy podkreślić, że
wstrzymanie wykonania orzeczenia w związku z wniesieniem kasacji może
nastąpić wyjątkowo, w razie zaistnienia szczególnych okolicznościach, a to z tego
względu, że kontrola kasacyjna dotyczy prawomocnego wyroku sądu
odwoławczego, a więc wyroku objętego domniemaniem trafności zawartych w nim
rozstrzygnięć. Do tych okoliczności należy zaliczyć rangę zarzutów podniesionych
w kasacji i ich widoczną zasadność, a w związku z tym wysokie
prawdopodobieństwo uwzględnienia kasacji. Nadto niezbędne jest wykazanie, że
wykonanie orzeczenia pociągnie dla skazanego wyjątkowo dolegliwe i w zasadzie
nieodwracalne skutki (zob. np. post. SN z 30 września 1997 r., II KKN 329/97,
OSNPP 5/1998, poz. 12; z 25 marca 1998 r., II KKN 461/97, OSNPP 9/1998, poz.
14; z 4 września 1998 r., II KKN 178/98, OSNPP 3/1999, poz. 20 i z 7 września
1998 r., II KKN 262/98, OSNPP 3/1999, poz. 19).
W rozpatrywanej sprawie sytuacja taka nie zachodzi. Obrońca w
wywiedzionej kasacji, podniosła zarzuty obrazy prawa materialnego – art. 12 k.k. i
procesowego a to: art. 5, 7, 433 § 2 i 457 § 3 k.p.k., jednak nie przesądzając, jakie
orzeczenie zapadnie w wyniku rozpoznania kasacji, nie sposób jest się
wypowiedzieć co do zasadność podniesionych zarzutów kasacyjnych bez
przeprowadzenia pogłębionej analizy sprawy, ta zaś nastąpi na rozprawie.
Niezależnie od tego w złożonym wniosku jego autorka nie podjęła żadnej próby
wykazania, że w aktualnym stanie sprawy wykonanie zaskarżonego wyroku
wiązałoby się z niekorzystnymi dla skazanych następstwami, które miałyby
charakter poważny i nieodwracalny.
3
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.