III KK 78/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:28-08-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KK 78/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 18 lipca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Michał Laskowski
SSN Andrzej Ryński
Protokolant Jolanta Włostowska
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Małgorzaty Wilkosz Śliwy,
w sprawie J. B.
skazanego z art. 178a § 4 kk i in. kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 18 lipca 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego,
od wyroku Sądu Rejonowego w O.
z dnia 6 grudnia 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej orzeczenia o
karze za przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. (pkt III wyroku) i sprawę
w tym zakresie przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi
Rejonowemu w O.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy, wyrokiem z dnia 6 grudnia 2012 r., uznał J. B. za winnego
popełnienia przestępstw:
2
1) z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 197 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art.
11 § 2 k.k., i za to na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 197 §1 k.k. w zw. z
art. 11 § 3 k.k. wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności;
2) z art. 207 § 1 k.k., i za to wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;
3) z art. 178a § 4 k.k., i za to wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia
wolności;
jako karę łączną wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności, na
podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. i art. 73 § 1 k.k. wykonanie
orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby
4 lat, oddał oskarżonego w tym okresie pod dozór kuratora; na podstawie art. 71 §
1 k.k. i art. 63 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego grzywnę w liczbie 165 stawek
dziennych o wysokości jednej stawki dziennej w kwocie 20 zł, zaliczając na jej
poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 5 sierpnia 2011 r. do
dnia 13 stycznia 2012 r., uznając jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności
za równoważny grzywnie w liczbie 2 stawek dziennych o wysokości jednej stawki w
kwocie 20 zł i uznał grzywnę za wykonaną w liczbie 162 stawek dziennych, nadto
nałożył obowiązki z art. 72 § 1 pkt 5 i 7a k.k.
Wyrok ten uprawomocnił się w pierwszej instancji w dniu 27 grudnia 2012 r.
Od tego wyroku kasację na niekorzyść skazanego wniósł w dniu 8 marca
2013 r. Prokurator Generalny. Zaskarżając wyrok w części dotyczącej orzeczenia o
karze, zarzucił rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu
prawa karnego materialnego, a mianowicie art. 42 § 2 k.k. polegające na
zaniechaniu orzeczenia wobec oskarżonego na podstawie przywołanego przepisu
obligatoryjnego zakazu prowadzenia pojazdów. W konkluzji skarżący wniósł o
uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie do
ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja jest zasadna.
W wypadku skazania za przestępstwo określone w art. 178a § 4 k.k.,
obligatoryjne jest orzeczenie wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich
pojazdów mechanicznych lub pojazdów określonego rodzaju na podstawie art. 42 §
2 k.k. Oczywiste jest zatem, że Sąd Rejonowy nie orzekając wobec J. B., któremu
3
w wyroku przypisano popełnienie czynu z art. 178a § 4 k.k., środka karnego w
postaci zakazu prowadzenia pojazdów, rażąco naruszył przepis art. 42 § 2 k.k.
Wskazane w zarzucie kasacji naruszenie przepisu prawa materialnego miało
oczywisty istotny wpływ na treść zapadłego wyroku.
Zważywszy, że treść zarzutu, jak też uzasadnienie kasacji, wskazuje w
sposób bezsporny, że zakresem zaskarżenia objęte jest li tylko orzeczenie o karze
dotyczące przestępstwa z art. 178a § 4 k.k., przypisanego oskarżonemu w pkt III
wyroku, należało uchylić zaskarżony wyrok w tej części i sprawę w tym zakresie
przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 18 lipca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Michał Laskowski
SSN Andrzej Ryński
Protokolant Jolanta Włostowska
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Małgorzaty Wilkosz Śliwy,
w sprawie J. B.
skazanego z art. 178a § 4 kk i in. kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 18 lipca 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego,
od wyroku Sądu Rejonowego w O.
z dnia 6 grudnia 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej orzeczenia o
karze za przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. (pkt III wyroku) i sprawę
w tym zakresie przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi
Rejonowemu w O.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy, wyrokiem z dnia 6 grudnia 2012 r., uznał J. B. za winnego
popełnienia przestępstw:
2
1) z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 197 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art.
11 § 2 k.k., i za to na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 197 §1 k.k. w zw. z
art. 11 § 3 k.k. wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności;
2) z art. 207 § 1 k.k., i za to wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;
3) z art. 178a § 4 k.k., i za to wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia
wolności;
jako karę łączną wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności, na
podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. i art. 73 § 1 k.k. wykonanie
orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby
4 lat, oddał oskarżonego w tym okresie pod dozór kuratora; na podstawie art. 71 §
1 k.k. i art. 63 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego grzywnę w liczbie 165 stawek
dziennych o wysokości jednej stawki dziennej w kwocie 20 zł, zaliczając na jej
poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 5 sierpnia 2011 r. do
dnia 13 stycznia 2012 r., uznając jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności
za równoważny grzywnie w liczbie 2 stawek dziennych o wysokości jednej stawki w
kwocie 20 zł i uznał grzywnę za wykonaną w liczbie 162 stawek dziennych, nadto
nałożył obowiązki z art. 72 § 1 pkt 5 i 7a k.k.
Wyrok ten uprawomocnił się w pierwszej instancji w dniu 27 grudnia 2012 r.
Od tego wyroku kasację na niekorzyść skazanego wniósł w dniu 8 marca
2013 r. Prokurator Generalny. Zaskarżając wyrok w części dotyczącej orzeczenia o
karze, zarzucił rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu
prawa karnego materialnego, a mianowicie art. 42 § 2 k.k. polegające na
zaniechaniu orzeczenia wobec oskarżonego na podstawie przywołanego przepisu
obligatoryjnego zakazu prowadzenia pojazdów. W konkluzji skarżący wniósł o
uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie do
ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja jest zasadna.
W wypadku skazania za przestępstwo określone w art. 178a § 4 k.k.,
obligatoryjne jest orzeczenie wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich
pojazdów mechanicznych lub pojazdów określonego rodzaju na podstawie art. 42 §
2 k.k. Oczywiste jest zatem, że Sąd Rejonowy nie orzekając wobec J. B., któremu
3
w wyroku przypisano popełnienie czynu z art. 178a § 4 k.k., środka karnego w
postaci zakazu prowadzenia pojazdów, rażąco naruszył przepis art. 42 § 2 k.k.
Wskazane w zarzucie kasacji naruszenie przepisu prawa materialnego miało
oczywisty istotny wpływ na treść zapadłego wyroku.
Zważywszy, że treść zarzutu, jak też uzasadnienie kasacji, wskazuje w
sposób bezsporny, że zakresem zaskarżenia objęte jest li tylko orzeczenie o karze
dotyczące przestępstwa z art. 178a § 4 k.k., przypisanego oskarżonemu w pkt III
wyroku, należało uchylić zaskarżony wyrok w tej części i sprawę w tym zakresie
przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.