III KZ 27/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-07-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KZ 27/13
POSTANOWIENIE
Dnia 16 lipca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Eugeniusz Wildowicz
w sprawie Z.K.
o wznowienie postępowania
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 16 lipca 2013 r.,
zażalenia wnioskodawcy
na zarządzenie Przewodniczącej II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego w […] z
dnia 29 kwietnia 2013 r.,
o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 29 kwietnia 2013 r. Przewodnicząca II Wydziału
Karnego Sądu Apelacyjnego na podstawie art. 113 § 1 k.p.w. w zw. z art. 530 § 2
k.p.k. w zw. z art. 545 § 1 k.p.k. odmówiła przyjęcia wniosku ukaranego Z. K. o
wznowienie postępowania w sprawie sygn. akt […] Sądu Rejonowego w O.
Powodem odmowy było stwierdzenie, że wnioskodawca nie usunął w zakreślonym
terminie braku formalnego wniosku, poprzez jego sporządzenie i podpisanie przez
adwokata lub radcę prawnego z wyboru.
W zażaleniu na to zarządzenie Z. K. podniósł, że nie stać go na
ustanowienie obrońcy z wyboru, gdyż jedynym źródłem jego dochodu jest renta w
kwocie 714, 64 zł miesięcznie. Ponadto wskazał na nieprawidłowości zaistniałe w
postępowaniu o wznowienie postępowania w sprawie II AKo […] Sądu
2
Apelacyjnego oraz w sprawie VII Kws1 […] Sądu Rejonowego w O. Domagał się
zobowiązania Sądu Apelacyjnego do „przeprowadzenia dowodów wraz z
oskarżonym jak i świadkami, którzy to mi przypali kolizję drogową w dniu 21 lutego
2000 r.”
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie jest bezzasadne.
Podstawą zaskarżonego zarządzenia jest ustalenie, że wniosek o
wznowienie postępowania sporządzony osobiście przez Z. K. nie spełnia warunku
formalnego określonego w art. 545 § 2 k.p.k., to jest wymagania, aby sporządzony
został i podpisany przez adwokata lub radcę prawnego. Skarżący tego ustalenia,
które skutkuje odmową przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania, nie
podważa. Natomiast twierdzi, że nie mógł usunąć braku formalnego wniosku z tego
powodu, że odmówiono mu ustanowienia obrońcy z urzędu, a nie stać go na
obrońcę z wyboru.
W związku z tym zauważyć należy, że wprawdzie w orzecznictwie przyjmuje
się, iż przy rozpoznawaniu zażalenia na zarządzenie o odmowie przyjęcia środka
zaskarżenia z uwagi na niedopełnienie wymogu tzw. przymusu adwokacko-
radcowskiego, skarżący ma prawo powołać się na bezzasadną odmowę
wyznaczenia mu obrońcy z urzędu, która spowodowała, że nie mógł on dopełnić
tego wymogu pisma procesowego, czego konsekwencją było nieprzyjęcie samego
środka (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2008 r., V KZ
82/07), ale wtedy tylko, gdy odmowa ta była efektem wadliwego działania organu
procesowego decydującego o wyznaczeniu takiego obrońcy.
Taka sytuacja w tej sprawie jednak nie zachodzi, jako że Przewodnicząca
Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego, zarządzeniem z dnia 6 marca 2013 r.,
zasadnie uznała, iż podstaw do wyznaczenia wnioskodawcy obrońcy z urzędu nie
było, skoro w tej sprawie wniosek o wznowienie postępowania przez obrońcę
wyznaczonego z urzędu już raz był sporządzony. Został on następnie oddalony
przez Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 25 sierpnia 2010 r. w sprawie II AKo
[…]. Obecnie wnioskodawca powołuje zaś te same okoliczności.
W zaistniałej sytuacji procesowej brak jest podstaw do zakwestionowania
zaskarżonego zarządzenia.
3
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy postanowił, jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 16 lipca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Eugeniusz Wildowicz
w sprawie Z.K.
o wznowienie postępowania
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 16 lipca 2013 r.,
zażalenia wnioskodawcy
na zarządzenie Przewodniczącej II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego w […] z
dnia 29 kwietnia 2013 r.,
o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 29 kwietnia 2013 r. Przewodnicząca II Wydziału
Karnego Sądu Apelacyjnego na podstawie art. 113 § 1 k.p.w. w zw. z art. 530 § 2
k.p.k. w zw. z art. 545 § 1 k.p.k. odmówiła przyjęcia wniosku ukaranego Z. K. o
wznowienie postępowania w sprawie sygn. akt […] Sądu Rejonowego w O.
Powodem odmowy było stwierdzenie, że wnioskodawca nie usunął w zakreślonym
terminie braku formalnego wniosku, poprzez jego sporządzenie i podpisanie przez
adwokata lub radcę prawnego z wyboru.
W zażaleniu na to zarządzenie Z. K. podniósł, że nie stać go na
ustanowienie obrońcy z wyboru, gdyż jedynym źródłem jego dochodu jest renta w
kwocie 714, 64 zł miesięcznie. Ponadto wskazał na nieprawidłowości zaistniałe w
postępowaniu o wznowienie postępowania w sprawie II AKo […] Sądu
2
Apelacyjnego oraz w sprawie VII Kws1 […] Sądu Rejonowego w O. Domagał się
zobowiązania Sądu Apelacyjnego do „przeprowadzenia dowodów wraz z
oskarżonym jak i świadkami, którzy to mi przypali kolizję drogową w dniu 21 lutego
2000 r.”
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie jest bezzasadne.
Podstawą zaskarżonego zarządzenia jest ustalenie, że wniosek o
wznowienie postępowania sporządzony osobiście przez Z. K. nie spełnia warunku
formalnego określonego w art. 545 § 2 k.p.k., to jest wymagania, aby sporządzony
został i podpisany przez adwokata lub radcę prawnego. Skarżący tego ustalenia,
które skutkuje odmową przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania, nie
podważa. Natomiast twierdzi, że nie mógł usunąć braku formalnego wniosku z tego
powodu, że odmówiono mu ustanowienia obrońcy z urzędu, a nie stać go na
obrońcę z wyboru.
W związku z tym zauważyć należy, że wprawdzie w orzecznictwie przyjmuje
się, iż przy rozpoznawaniu zażalenia na zarządzenie o odmowie przyjęcia środka
zaskarżenia z uwagi na niedopełnienie wymogu tzw. przymusu adwokacko-
radcowskiego, skarżący ma prawo powołać się na bezzasadną odmowę
wyznaczenia mu obrońcy z urzędu, która spowodowała, że nie mógł on dopełnić
tego wymogu pisma procesowego, czego konsekwencją było nieprzyjęcie samego
środka (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2008 r., V KZ
82/07), ale wtedy tylko, gdy odmowa ta była efektem wadliwego działania organu
procesowego decydującego o wyznaczeniu takiego obrońcy.
Taka sytuacja w tej sprawie jednak nie zachodzi, jako że Przewodnicząca
Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego, zarządzeniem z dnia 6 marca 2013 r.,
zasadnie uznała, iż podstaw do wyznaczenia wnioskodawcy obrońcy z urzędu nie
było, skoro w tej sprawie wniosek o wznowienie postępowania przez obrońcę
wyznaczonego z urzędu już raz był sporządzony. Został on następnie oddalony
przez Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 25 sierpnia 2010 r. w sprawie II AKo
[…]. Obecnie wnioskodawca powołuje zaś te same okoliczności.
W zaistniałej sytuacji procesowej brak jest podstaw do zakwestionowania
zaskarżonego zarządzenia.
3
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy postanowił, jak na wstępie.