V KZ 54/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-08-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KZ 54/13
POSTANOWIENIE
Dnia 13 sierpnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Roman Sądej
na posiedzeniu w trybie art. 530 § 3 k.p.k.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 13 sierpnia 2013r.
w sprawie A. B.,
zażalenia wniesionego przez skazanego,
na zarządzenie Zastępcy Przewodniczącego IV Wydziału Karnego Odwoławczego
Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 10 czerwca 2013r., o odmowie przyjęcia osobistej
kasacji skazanego od prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 19
marca 2013r.,
p o s t a n o w i ł
uchylić zaskarżone zarządzenie i sprawę przekazać Prezesowi
Sądu Okręgowego w Ś. do ponownego rozpoznania w
postępowaniu okołokasacyjnym.
UZASADNIENIE
Niezależnie od argumentacji zawartej w zażaleniu A. B. stwierdzić trzeba, że
wystąpiła w sprawie bezwzględna podstawa odwoławcza, implikująca uchylenie
zaskarżonego zarządzenia. Zarządzenie wydał SSO M. G., ówcześnie zastępca
przewodniczącego wydziału i tenże sędzia brał udział w wydaniu wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 19 marca 2013r., którego dotyczy postępowanie
okołokasacyjne. Tymczasem przepis art. 40 § 3 k.p.k. przewiduje, że sędzia, który
brał udział w wydaniu orzeczenia (...) zaskarżonego w trybie kasacji, nie może
orzekać co do (...) tej kasacji. Wykładni tego przepisu wielokrotnie dokonywał Sąd
Najwyższy, w jednym z ostatnich judykatów konstatując: „Ujęte w treści art. 40 § 3
2
k.p.k. stwierdzenie o niemożności orzekania co do kasacji przez sędziego, który
wydawał orzeczenie zaskarżone w trybie kasacji wiąże nie tylko z sytuacją, gdy jest
już wniesiona kasacja, ale także z wydawaniem wszelkich rozstrzygnięć «co do
kasacji», a więc i takich, które blokują możliwość skorzystania z tego środka
zaskarżenia”, z powołaniem się na poprzednio wyrażane w tej mierze stanowiska
(postanowienie z dnia z dnia 8 maja 2013r.,V KZ 31/13, LEX nr 1313146). W taki
sam sposób zagadnienie to postrzegają komentatorzy Kodeksu postępowania
karnego. Orzekanie przez sędziego podlegającego wyłączeniu na podstawie art. 40
§ 3 k.p.k. prowadzi do wystąpienia bezwzględnej podstawy odwoławczej określonej
w art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k. Konsekwencją tego stanu rzeczy musiało być uchylenie
zaskarżonego zarządzenia bez merytorycznego badania jego zasadności.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy w postępowaniu okołokasacyjnym,
rzecz jasna, konieczne będzie uniknięcie wskazanego uchybienia, przy czym
przepis art. 442 § 3 k.p.k. determinuje przedstawioną powyżej wykładnię art. 40 § 3
k.p.k.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy orzekł, jak w części
dyspozytywnej postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 13 sierpnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Roman Sądej
na posiedzeniu w trybie art. 530 § 3 k.p.k.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 13 sierpnia 2013r.
w sprawie A. B.,
zażalenia wniesionego przez skazanego,
na zarządzenie Zastępcy Przewodniczącego IV Wydziału Karnego Odwoławczego
Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 10 czerwca 2013r., o odmowie przyjęcia osobistej
kasacji skazanego od prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 19
marca 2013r.,
p o s t a n o w i ł
uchylić zaskarżone zarządzenie i sprawę przekazać Prezesowi
Sądu Okręgowego w Ś. do ponownego rozpoznania w
postępowaniu okołokasacyjnym.
UZASADNIENIE
Niezależnie od argumentacji zawartej w zażaleniu A. B. stwierdzić trzeba, że
wystąpiła w sprawie bezwzględna podstawa odwoławcza, implikująca uchylenie
zaskarżonego zarządzenia. Zarządzenie wydał SSO M. G., ówcześnie zastępca
przewodniczącego wydziału i tenże sędzia brał udział w wydaniu wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 19 marca 2013r., którego dotyczy postępowanie
okołokasacyjne. Tymczasem przepis art. 40 § 3 k.p.k. przewiduje, że sędzia, który
brał udział w wydaniu orzeczenia (...) zaskarżonego w trybie kasacji, nie może
orzekać co do (...) tej kasacji. Wykładni tego przepisu wielokrotnie dokonywał Sąd
Najwyższy, w jednym z ostatnich judykatów konstatując: „Ujęte w treści art. 40 § 3
2
k.p.k. stwierdzenie o niemożności orzekania co do kasacji przez sędziego, który
wydawał orzeczenie zaskarżone w trybie kasacji wiąże nie tylko z sytuacją, gdy jest
już wniesiona kasacja, ale także z wydawaniem wszelkich rozstrzygnięć «co do
kasacji», a więc i takich, które blokują możliwość skorzystania z tego środka
zaskarżenia”, z powołaniem się na poprzednio wyrażane w tej mierze stanowiska
(postanowienie z dnia z dnia 8 maja 2013r.,V KZ 31/13, LEX nr 1313146). W taki
sam sposób zagadnienie to postrzegają komentatorzy Kodeksu postępowania
karnego. Orzekanie przez sędziego podlegającego wyłączeniu na podstawie art. 40
§ 3 k.p.k. prowadzi do wystąpienia bezwzględnej podstawy odwoławczej określonej
w art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k. Konsekwencją tego stanu rzeczy musiało być uchylenie
zaskarżonego zarządzenia bez merytorycznego badania jego zasadności.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy w postępowaniu okołokasacyjnym,
rzecz jasna, konieczne będzie uniknięcie wskazanego uchybienia, przy czym
przepis art. 442 § 3 k.p.k. determinuje przedstawioną powyżej wykładnię art. 40 § 3
k.p.k.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy orzekł, jak w części
dyspozytywnej postanowienia.