III KZ 53/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:16-09-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KZ 53/13
POSTANOWIENIE
Dnia 4 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska
w sprawie M. K.
skazanego z art. 222 § 1 i inne k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 4 września 2013 r.
zażalenia skazanego na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego w L. z dnia 12 lipca 2013 r., odmawiające przyjęcia wniosku o
wznowienie postępowania w sprawie II K …/11 Sądu Rejonowego w R.
p o s t a n a w i a:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono, na podstawie art. 120 § 2 w zw. z
art. 429 § 1 i art. 545 § 1 oraz art. 530 § 2 k.p.k., przyjęcia wniosku M. K. o
wznowienie przytaczanego na wstępie postępowania, wskazując, że wnioskodawca
– wezwany do uzupełnienia braku formalnego wniosku, przez podanie podstawy
wznowienia i przytoczenie okoliczności ją uzasadniających – braku tego nie
uzupełnił w wyznaczonym terminie.
W zażaleniu wniesionym na to zarządzenie M. K. podnosi, że nie dopuścił
się czynu, za który został skazany. Z treści pisma można domniemywać, że
powyższe skarżący wywodzi z treści sprzecznych, jego zdaniem, zeznań świadków
(także pokrzywdzonych), które zostały złożone w zakończonym postępowaniu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie może być uwzględnione.
2
Z okoliczności sprawy wynika, że w dniu 14 czerwca 2013 r. M. K. został
wezwany do uzupełnienia braku formalnego złożonego przez siebie wniosku o
wznowienie postępowania – m.in. przez wskazanie okoliczności szczegółowo
uzasadniających istnienie ku temu podstaw. W wyznaczonym terminie 7 dni
wnioskodawca braku tego nie uzupełnił. W takiej sytuacji nie ma podstaw do
podważenia zaskarżonego zarządzenia, w którym – zgodnie z przytoczonym w nim
przepisami – złożony wniosek potraktowano jako bezskuteczny.
W odniesieniu do argumentów zażalenia wypada jedynie zauważyć, że
wniosek o wznowienie postępowania jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia,
przy którego pomocy nie można żądać ponownej oceny tylko tych dowodów, które
zostały zgromadzone i już ocenione w zakończonym prawomocnie postępowaniu.
Wzruszenie tej oceny – zgodnie z treścią art. 540 § 1 pkt. 1 i 2 k.p.k. oraz art. 541
k.p.k. – jest możliwe tylko na podstawie nowych faktów lub dowodów, ujawnionych
po wydaniu prawomocnego orzeczenia i nieznanych dotąd orzekającemu sądowi,
albo wobec wykazania, że w związku z zakończonym postępowaniem dopuszczono
się przestępstwa – stwierdzonego prawomocnym wyrokiem sądu (lub innym
orzeczeniem wskazującym na niemożność zapadnięcia takiego wyroku) – które
mogło mieć wpływ na treść orzeczenia kończącego prawomocnie postępowanie.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 4 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska
w sprawie M. K.
skazanego z art. 222 § 1 i inne k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 4 września 2013 r.
zażalenia skazanego na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego w L. z dnia 12 lipca 2013 r., odmawiające przyjęcia wniosku o
wznowienie postępowania w sprawie II K …/11 Sądu Rejonowego w R.
p o s t a n a w i a:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono, na podstawie art. 120 § 2 w zw. z
art. 429 § 1 i art. 545 § 1 oraz art. 530 § 2 k.p.k., przyjęcia wniosku M. K. o
wznowienie przytaczanego na wstępie postępowania, wskazując, że wnioskodawca
– wezwany do uzupełnienia braku formalnego wniosku, przez podanie podstawy
wznowienia i przytoczenie okoliczności ją uzasadniających – braku tego nie
uzupełnił w wyznaczonym terminie.
W zażaleniu wniesionym na to zarządzenie M. K. podnosi, że nie dopuścił
się czynu, za który został skazany. Z treści pisma można domniemywać, że
powyższe skarżący wywodzi z treści sprzecznych, jego zdaniem, zeznań świadków
(także pokrzywdzonych), które zostały złożone w zakończonym postępowaniu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie może być uwzględnione.
2
Z okoliczności sprawy wynika, że w dniu 14 czerwca 2013 r. M. K. został
wezwany do uzupełnienia braku formalnego złożonego przez siebie wniosku o
wznowienie postępowania – m.in. przez wskazanie okoliczności szczegółowo
uzasadniających istnienie ku temu podstaw. W wyznaczonym terminie 7 dni
wnioskodawca braku tego nie uzupełnił. W takiej sytuacji nie ma podstaw do
podważenia zaskarżonego zarządzenia, w którym – zgodnie z przytoczonym w nim
przepisami – złożony wniosek potraktowano jako bezskuteczny.
W odniesieniu do argumentów zażalenia wypada jedynie zauważyć, że
wniosek o wznowienie postępowania jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia,
przy którego pomocy nie można żądać ponownej oceny tylko tych dowodów, które
zostały zgromadzone i już ocenione w zakończonym prawomocnie postępowaniu.
Wzruszenie tej oceny – zgodnie z treścią art. 540 § 1 pkt. 1 i 2 k.p.k. oraz art. 541
k.p.k. – jest możliwe tylko na podstawie nowych faktów lub dowodów, ujawnionych
po wydaniu prawomocnego orzeczenia i nieznanych dotąd orzekającemu sądowi,
albo wobec wykazania, że w związku z zakończonym postępowaniem dopuszczono
się przestępstwa – stwierdzonego prawomocnym wyrokiem sądu (lub innym
orzeczeniem wskazującym na niemożność zapadnięcia takiego wyroku) – które
mogło mieć wpływ na treść orzeczenia kończącego prawomocnie postępowanie.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.