Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KZ 56/13
POSTANOWIENIE
Dnia 4 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska
w sprawie M. P.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 4 września 2013 r.
zażalenia skazanej na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego w […] z dnia 23 lipca 2013 r., odmawiające przyjęcia wniosku o
wznowienie postępowania w sprawie II K …/06 Sądu Rejonowego w R.
p o s t a n a w i a:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono, na podstawie art. 120 § 2 w zw. z
art. 429 § 1 i art. 545 § 1, przyjęcia wniosku M. P. o wznowienie przytaczanego na
wstępie postępowania, wobec tego, że wnioskodawczyni – wezwana do
uzupełnienia braku formalnego wniosku, polegającego na jego niesporządzeniu i
niepodpisaniu przez adwokata – braku tego nie uzupełniła w wyznaczonym
terminie.
W zażaleniu wniesionym na to zarządzenie M. P. podnosi, że nie stać jej na
ustanowienie adwokata z wyboru (jest osobą bezdomną, uzależnioną od alkoholu,
utrzymuje się z pracy dorywczej) i dlatego nie uzupełniła wymienionego braku
swojego wniosku, który jest merytorycznie uzasadniony.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie może być uwzględnione.
Zgodnie z treścią art. 542 § 2 k.p.k. w postępowaniu nadzwyczajnym, jakim
jest postępowanie o wznowienie prawomocnie zakończonego procesu, obowiązuje
2
tzw. przymus adwokacko-radcowski. Z okoliczności sprawy wynika zaś, że M. P.
złożyła wniosek o wznowienie postępowania sporządzony osobiście, co przesądza
o tym, iż pismo to jest obciążone takim – nieuzupełnionym w terminie – brakiem
formalnym, który uniemożliwia przyjęcie tego wniosku.
Wypada zauważyć, że wnioskodawczyni wystąpiła o wyznaczenie jej
obrońcy z urzędu do sporządzenia wniosku o wznowienie, jednak zarządzeniem z
dnia 27 czerwca 2013 r. wniosku tego nie uwzględniono, stwierdzając w
uzasadnieniu, iż złożonymi dokumentami (świadczącymi o istnieniu możliwości
zarobkowych oraz o nadużywaniu alkoholu) nie wykazała ona, że nie jest w stanie
ponieść kosztów obrońcy z wyboru. Wniesione zażalenie podnosi argumenty
przeciwko temu stanowisku. Jednakże, w tym miejscu trzeba odwołać się do tego
nurtu orzecznictwa Sądu Najwyższego (uchwała SN z dnia 16 grudnia 2003 r., I
KZP 35/03, OSNKW 2004, z. 1, poz. 5; postanowienie SN z dnia 12 czerwca 2007
r., V KZ 36/07, lex 475341; postanowienie SN z dnia 31 października 2012 r., V KZ
63/12, lex 1226798), w którym wskazuje się, że zarządzenie o odmowie
wyznaczenia adwokata z urzędu do sporządzenia i podpisania wniosku o
wznowienie postępowania nie podlega badaniu w trybie odwoławczym. Odsyłając
do obszernych wywodów prawnych, zawartych w przytoczonych judykatach, można
tu jedynie na marginesie zauważyć, że droga do wystąpienia przez skazaną z
wnioskiem o wznowienie postępowania sporządzonym przez adwokata
ustanowionego z wyboru, jak również ubiegania się przez nią o obrońcę z urzędu w
celu sporządzenia takiego wniosku nie jest definitywnie zamknięta.
Nie znajdując natomiast podstaw do podważenia zaskarżonego zarządzenia,
Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.

III KZ 56/13

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia