WZ 16/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-09-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: WZ 16/13
POSTANOWIENIE
Dnia 17 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Pietruszyński
w sprawie K. O. skazanego wyrokiem Wojskowego Sądu Okręgowego w W. z dnia
2 lipca 2001 r., za przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. na karę 3 lat pozbawienia
wolności, w przedmiocie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania wykonawczego
w związku z realizacją europejskiego nakazu aresztowania, po rozpoznaniu w Izbie
Wojskowej na posiedzeniu w dniach 22 lipca i 17 września 2013 r. zażalenia K. O.
na postanowienie Wojskowego Sądu Okręgowego w W. z dnia 16 maja 2013 r,
p o s t a n o w i ł
zażalenia nie uwzględnić, zaskarżone postanowienie utrzymać w
mocy.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 16 maja 2013 r. Wojskowy Sąd Okręgowy w W.
ustalił wysokość kosztów postępowania wykonawczego w związku z realizacją
wobec skazanego europejskiego nakazu aresztowania na kwotę 13.104 złotych i
20 groszy ( 626, 67 zł – koszty tłumaczenia pism, 12.477, 53 zł - koszty
przewiezienia skazanego do Polski) i zasądził te koszty od skazanego na rzecz
Skarbu Państwa.
Na to postanowienie zażalił się skazany. W zażaleniu zakwestionował
wysokość kosztów przewiezienia go do Polski przez funkcjonariuszy Policji uznając
2
ją za znacznie zawyżoną w porównaniu ze średnimi kosztami jakie należałoby
ponieść w takiej sytuacji i wniósł o obiektywna weryfikację tych kosztów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
W toku toczącego się postępowania odwoławczego Sąd Najwyższy zwrócił
się do Komendy Głównej Policji o nadesłanie zestawienia poszczególnych
wydatków, które złożyły się na wskazaną ogólną kwotę kosztów konwojowania
skazanego do Polski. W odpowiedzi na to pismo Komenda Główna Policji- Biuro
Finansów przekazała szczegółową kalkulację kosztów w związku z dokonanym
konwojem skazanego poza granicami Polski, w skład której wchodziły poniesione
koszty przelotu w wysokości 11.049,89 zł oraz koszty delegacji konwojentów w
wysokości 1.427, 64 zł. Analizując przedstawione zestawienia wydatków
poniesionych przez Komendę Główną Policji w związku z koniecznością
konwojowania skazanego do Polski, Sąd Najwyższy doszedł do przekonania, że
wskazane koszty konwoju, zwłaszcza jeżeli rozważy się liczbę konwojentów, którzy
brali udział w konwoju, co było związane z koniecznością zachowania procedur
bezpieczeństwa konwoju oraz wyznaczoną trasę konwoju uwzględniającą istniejące
połączenia lotnicze LOT wymagające międzylądowania samolotu lecącego z
Dublina do Polski we Frankfurcie nad Menem (k. 1373), nie zostały w żadnym
zakresie zawyżone i odpowiadają realnym kosztom jakie należało ponieść
wykonując czynności związane z przewiezienia skazanego do Polski z terenu
innego kraju celem odbycia kary. Zatem zarzut środka odwoławczego należało
uznać za nietrafny i zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.
Z tych względów postanowiono jak na wstępie.
Pouczenie: Na postanowienie zażalenie nie przysługuje.
3
POSTANOWIENIE
Dnia 17 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Pietruszyński
w sprawie K. O. skazanego wyrokiem Wojskowego Sądu Okręgowego w W. z dnia
2 lipca 2001 r., za przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. na karę 3 lat pozbawienia
wolności, w przedmiocie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania wykonawczego
w związku z realizacją europejskiego nakazu aresztowania, po rozpoznaniu w Izbie
Wojskowej na posiedzeniu w dniach 22 lipca i 17 września 2013 r. zażalenia K. O.
na postanowienie Wojskowego Sądu Okręgowego w W. z dnia 16 maja 2013 r,
p o s t a n o w i ł
zażalenia nie uwzględnić, zaskarżone postanowienie utrzymać w
mocy.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 16 maja 2013 r. Wojskowy Sąd Okręgowy w W.
ustalił wysokość kosztów postępowania wykonawczego w związku z realizacją
wobec skazanego europejskiego nakazu aresztowania na kwotę 13.104 złotych i
20 groszy ( 626, 67 zł – koszty tłumaczenia pism, 12.477, 53 zł - koszty
przewiezienia skazanego do Polski) i zasądził te koszty od skazanego na rzecz
Skarbu Państwa.
Na to postanowienie zażalił się skazany. W zażaleniu zakwestionował
wysokość kosztów przewiezienia go do Polski przez funkcjonariuszy Policji uznając
2
ją za znacznie zawyżoną w porównaniu ze średnimi kosztami jakie należałoby
ponieść w takiej sytuacji i wniósł o obiektywna weryfikację tych kosztów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
W toku toczącego się postępowania odwoławczego Sąd Najwyższy zwrócił
się do Komendy Głównej Policji o nadesłanie zestawienia poszczególnych
wydatków, które złożyły się na wskazaną ogólną kwotę kosztów konwojowania
skazanego do Polski. W odpowiedzi na to pismo Komenda Główna Policji- Biuro
Finansów przekazała szczegółową kalkulację kosztów w związku z dokonanym
konwojem skazanego poza granicami Polski, w skład której wchodziły poniesione
koszty przelotu w wysokości 11.049,89 zł oraz koszty delegacji konwojentów w
wysokości 1.427, 64 zł. Analizując przedstawione zestawienia wydatków
poniesionych przez Komendę Główną Policji w związku z koniecznością
konwojowania skazanego do Polski, Sąd Najwyższy doszedł do przekonania, że
wskazane koszty konwoju, zwłaszcza jeżeli rozważy się liczbę konwojentów, którzy
brali udział w konwoju, co było związane z koniecznością zachowania procedur
bezpieczeństwa konwoju oraz wyznaczoną trasę konwoju uwzględniającą istniejące
połączenia lotnicze LOT wymagające międzylądowania samolotu lecącego z
Dublina do Polski we Frankfurcie nad Menem (k. 1373), nie zostały w żadnym
zakresie zawyżone i odpowiadają realnym kosztom jakie należało ponieść
wykonując czynności związane z przewiezienia skazanego do Polski z terenu
innego kraju celem odbycia kary. Zatem zarzut środka odwoławczego należało
uznać za nietrafny i zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.
Z tych względów postanowiono jak na wstępie.
Pouczenie: Na postanowienie zażalenie nie przysługuje.
3