II KK 253/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-10-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 253/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 27 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Stępka (przewodniczący)
SSN Rafał Malarski (sprawozdawca)
SSN Andrzej Ryński
Protokolant Ewa Oziębła
w sprawie M. J. N.
skazanego z art. 278 § 1 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
w dniu 27 września 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego,
od wyroku Sądu Rejonowego w S.
z dnia 26 kwietnia 2013 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej M. J.
N. i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu w S. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Prokurator Rejonowy w S., wraz z aktem oskarżenia przeciwko M. J. N.,
któremu zarzucono popełnienie jednego przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. oraz ośmiu
przestępstw z art. 291 § 1 k.k., skierował do Sądu Rejonowego w S. wniosek w
2
trybie art. 335 k.p.k. o skazanie tego oskarżonego bez przeprowadzenia rozprawy i
wymierzenie mu za każdy z czynów kar po 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz
50 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na
10 zł. Ponadto prokurator wniósł o wymierzenie mu kary łącznej 1 roku i 6 miesięcy
pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat
próby, 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda oraz oddania go w okresie
próby pod dozór kuratora sądowego.
Wyrokiem skazującym Sądu Rejonowego w S. z dnia 26 kwietnia 2012r.,
uwzględniającym wniosek prokuratora w trybie art. 335 k.p.k., M.J. N. wymierzono
kary zgodne z wnioskiem prokuratora, z tą różnicą, że okres warunkowego
zawieszenia wykonania kary łącznej pozbawienia wolności określono na 5 lat.
Wyrok ten nie został zaskarżony przez żadną ze stron i uprawomocnił się z dniem 6
maja 2013r.
Kasację od tego wyroku wywiódł Prokurator Generalny. Orzeczeniu temu
zarzucił rażące i mające istotny wpływ na treść orzeczenia naruszenie przepisów
prawa procesowego, to jest art. 343 § 7 k.p.k. w zw. z art. 335 § 1 k.p.k.,
polegające na orzeczeniu wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 5 lat próby, mimo uwzględnienia
wniosku prokuratora o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia
rozprawy, w którym określono okres próby na 3 lata. Skarżący wniósł o uchylenie
zaskarżonego wyroku w części dotyczącej M. J. N. i przekazanie sprawy w tym
zakresie Sądowi Rejonowemu w S. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego, z uwagi na swoją oczywistą zasadność,
podlegała uwzględnieniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k. W sprawie nie wystąpiły
okoliczności z art. 536 k.p.k. powodujące przekroczenie rozpoznania granic tej
skargi.
Wydając zaskarżony wyrok, sąd a quo dopuścił się rażącego naruszenia art.
335 § 1 k.p.k. oraz art. 343 § 7 k.p.k. przez określenie dłuższego wymiaru okresu
próby niż uzgodniony z oskarżonym. W judykaturze akcentuje się konsensualny
charakter wniosku składanego w trybie art. 335 k.p.k., w związku z czym traktować
go należy jako swoistą ugodę zawartą pomiędzy oskarżycielem a oskarżonym. Sąd
3
rozpatrując ten wniosek może go uwzględnić bądź dokonać za zgodą obydwu stron
odpowiednich modyfikacji, nie może natomiast samoistnie ingerować i zmieniać
jego treści (zob. wyrok SN z 29 sierpnia 2012r., II KK 202/12, Lex nr 1220798;
wyrok SN z 23 lutego 2012r., III KK 477/11, Lex nr 1119530; wyrok SN z 2 lutego
2011r., V KK 382/10, Lex nr 785292). Nie znajdując podstaw do uwzględnienia
wniosku, w trybie art. 343 § 7 k.p.k., należy skierować sprawę do rozpoznania na
zasadach ogólnych. Tymczasem w niniejszej sprawie sąd a quo na posiedzeniu
uwzględnił wniosek, wymierzając jednocześnie karę inną, niż ta uzgodniona
pomiędzy stronami postępowania. Zaistniałe uchybienia skutkowały więc uchylenie
zaskarżonego wyroku w części dotyczącej M. J. N.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy, sąd winien uniknąć uchybień będących
przedmiotem kasacji. Brak jest przy tym przeszkód, aby ponownie rozpoznać
wniosek w trybie art. 335 k.p.k. i dokonać jego akceptacji, przy założeniu
orzeczenia kary uzgodnionej. W przypadku gdyby brak było podstaw do
wymierzenia oskarżonemu kary w tym trybie, sprawę należy skierować na rozprawę
główną.
Kierując się powyższą argumentacją, Sąd Najwyższy orzekł jak w części
dyspozytywnej wyroku.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 27 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Stępka (przewodniczący)
SSN Rafał Malarski (sprawozdawca)
SSN Andrzej Ryński
Protokolant Ewa Oziębła
w sprawie M. J. N.
skazanego z art. 278 § 1 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
w dniu 27 września 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego,
od wyroku Sądu Rejonowego w S.
z dnia 26 kwietnia 2013 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej M. J.
N. i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu w S. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Prokurator Rejonowy w S., wraz z aktem oskarżenia przeciwko M. J. N.,
któremu zarzucono popełnienie jednego przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. oraz ośmiu
przestępstw z art. 291 § 1 k.k., skierował do Sądu Rejonowego w S. wniosek w
2
trybie art. 335 k.p.k. o skazanie tego oskarżonego bez przeprowadzenia rozprawy i
wymierzenie mu za każdy z czynów kar po 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz
50 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na
10 zł. Ponadto prokurator wniósł o wymierzenie mu kary łącznej 1 roku i 6 miesięcy
pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat
próby, 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda oraz oddania go w okresie
próby pod dozór kuratora sądowego.
Wyrokiem skazującym Sądu Rejonowego w S. z dnia 26 kwietnia 2012r.,
uwzględniającym wniosek prokuratora w trybie art. 335 k.p.k., M.J. N. wymierzono
kary zgodne z wnioskiem prokuratora, z tą różnicą, że okres warunkowego
zawieszenia wykonania kary łącznej pozbawienia wolności określono na 5 lat.
Wyrok ten nie został zaskarżony przez żadną ze stron i uprawomocnił się z dniem 6
maja 2013r.
Kasację od tego wyroku wywiódł Prokurator Generalny. Orzeczeniu temu
zarzucił rażące i mające istotny wpływ na treść orzeczenia naruszenie przepisów
prawa procesowego, to jest art. 343 § 7 k.p.k. w zw. z art. 335 § 1 k.p.k.,
polegające na orzeczeniu wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 5 lat próby, mimo uwzględnienia
wniosku prokuratora o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia
rozprawy, w którym określono okres próby na 3 lata. Skarżący wniósł o uchylenie
zaskarżonego wyroku w części dotyczącej M. J. N. i przekazanie sprawy w tym
zakresie Sądowi Rejonowemu w S. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego, z uwagi na swoją oczywistą zasadność,
podlegała uwzględnieniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k. W sprawie nie wystąpiły
okoliczności z art. 536 k.p.k. powodujące przekroczenie rozpoznania granic tej
skargi.
Wydając zaskarżony wyrok, sąd a quo dopuścił się rażącego naruszenia art.
335 § 1 k.p.k. oraz art. 343 § 7 k.p.k. przez określenie dłuższego wymiaru okresu
próby niż uzgodniony z oskarżonym. W judykaturze akcentuje się konsensualny
charakter wniosku składanego w trybie art. 335 k.p.k., w związku z czym traktować
go należy jako swoistą ugodę zawartą pomiędzy oskarżycielem a oskarżonym. Sąd
3
rozpatrując ten wniosek może go uwzględnić bądź dokonać za zgodą obydwu stron
odpowiednich modyfikacji, nie może natomiast samoistnie ingerować i zmieniać
jego treści (zob. wyrok SN z 29 sierpnia 2012r., II KK 202/12, Lex nr 1220798;
wyrok SN z 23 lutego 2012r., III KK 477/11, Lex nr 1119530; wyrok SN z 2 lutego
2011r., V KK 382/10, Lex nr 785292). Nie znajdując podstaw do uwzględnienia
wniosku, w trybie art. 343 § 7 k.p.k., należy skierować sprawę do rozpoznania na
zasadach ogólnych. Tymczasem w niniejszej sprawie sąd a quo na posiedzeniu
uwzględnił wniosek, wymierzając jednocześnie karę inną, niż ta uzgodniona
pomiędzy stronami postępowania. Zaistniałe uchybienia skutkowały więc uchylenie
zaskarżonego wyroku w części dotyczącej M. J. N.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy, sąd winien uniknąć uchybień będących
przedmiotem kasacji. Brak jest przy tym przeszkód, aby ponownie rozpoznać
wniosek w trybie art. 335 k.p.k. i dokonać jego akceptacji, przy założeniu
orzeczenia kary uzgodnionej. W przypadku gdyby brak było podstaw do
wymierzenia oskarżonemu kary w tym trybie, sprawę należy skierować na rozprawę
główną.
Kierując się powyższą argumentacją, Sąd Najwyższy orzekł jak w części
dyspozytywnej wyroku.