IV KK 290/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-03-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KK 290/13
POSTANOWIENIE
Dnia 27 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz
na posiedzeniu
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 27 września 2013 r.,
sprawy S. K.
skazanego z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu
narkomanii i innych
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 26 kwietnia 2013 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w B.
z dnia 17 stycznia 2013 r.,
oddala kasację jako oczywiście bezzasadną, a kosztami
sądowymi postępowania kasacyjnego obciąża skazanego.
UZASADNIENIE
Obrońca skazanego S. K. w złożonej kasacji od wyroku Sądu Okręgowego w
K. z dnia 26 kwietnia 2013 r., zarzucił:
1) rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, które miało istotny wpływ
na treść zaskarżonego wyroku polegające na błędnym zastosowaniu art. 62
ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r., o przeciwdziałaniu narkomanii,
2) rażące naruszenie przepisów prawa procesowego, a to art. 4 k.p.k., art. 433 §
2 k.p.k. i art. 457 § 3 k.p.k.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście bezzasadna.
2
Zarzut z pkt. 1 nie zasługuje na uwzględnienie. Czyn przypisany S. K. z pkt.
1 wyroku Sądu Rejonowego w B. wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 62 ust.
1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Natomiast
argumentacja z kasacji dotyczy w istocie kwestionowania ustaleń faktycznych
poczynionych przez Sąd Rejonowy odnośnie tego czynu. Tymczasem kasacja, co
jasno wynika z treści art. 519 k.p.k., może być wniesiona przez strony od
prawomocnego wyroku sądu odwoławczego kończącego postępowanie. Nie można
też w kasacji podnosić zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych, a do tego
sprowadzają się wywody obrońcy skazanego S. K. w zakresie uzasadnienia tego
zarzutu.
Również oczywiście bezzasadny jest zarzut z pkt. 2 kasacji, co trafnie
wykazał Prokurator Prokuratury Okręgowej w pisemnej odpowiedzi na kasację (por.
strona 5 tego pisma procesowego) , i Sąd Najwyższy nie widząc potrzeby
powtarzania tej argumentacji odsyła w tej części do lektury pisemnej odpowiedzi na
kasację.
Kierując się przedstawionymi wyżej motywami, Sąd Najwyższy z mocy art.
535 § 3 k.p.k. postanowił jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 27 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz
na posiedzeniu
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 27 września 2013 r.,
sprawy S. K.
skazanego z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu
narkomanii i innych
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 26 kwietnia 2013 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w B.
z dnia 17 stycznia 2013 r.,
oddala kasację jako oczywiście bezzasadną, a kosztami
sądowymi postępowania kasacyjnego obciąża skazanego.
UZASADNIENIE
Obrońca skazanego S. K. w złożonej kasacji od wyroku Sądu Okręgowego w
K. z dnia 26 kwietnia 2013 r., zarzucił:
1) rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, które miało istotny wpływ
na treść zaskarżonego wyroku polegające na błędnym zastosowaniu art. 62
ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r., o przeciwdziałaniu narkomanii,
2) rażące naruszenie przepisów prawa procesowego, a to art. 4 k.p.k., art. 433 §
2 k.p.k. i art. 457 § 3 k.p.k.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście bezzasadna.
2
Zarzut z pkt. 1 nie zasługuje na uwzględnienie. Czyn przypisany S. K. z pkt.
1 wyroku Sądu Rejonowego w B. wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 62 ust.
1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Natomiast
argumentacja z kasacji dotyczy w istocie kwestionowania ustaleń faktycznych
poczynionych przez Sąd Rejonowy odnośnie tego czynu. Tymczasem kasacja, co
jasno wynika z treści art. 519 k.p.k., może być wniesiona przez strony od
prawomocnego wyroku sądu odwoławczego kończącego postępowanie. Nie można
też w kasacji podnosić zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych, a do tego
sprowadzają się wywody obrońcy skazanego S. K. w zakresie uzasadnienia tego
zarzutu.
Również oczywiście bezzasadny jest zarzut z pkt. 2 kasacji, co trafnie
wykazał Prokurator Prokuratury Okręgowej w pisemnej odpowiedzi na kasację (por.
strona 5 tego pisma procesowego) , i Sąd Najwyższy nie widząc potrzeby
powtarzania tej argumentacji odsyła w tej części do lektury pisemnej odpowiedzi na
kasację.
Kierując się przedstawionymi wyżej motywami, Sąd Najwyższy z mocy art.
535 § 3 k.p.k. postanowił jak na wstępie.