I CSK 71/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-02-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CSK 71/13
POSTANOWIENIE
Dnia 10 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa A. S.
przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie M.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 października 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 23 sierpnia 2012 r.,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
2. nie obciąża powódki kosztami postępowania kasacyjnego
na rzecz strony pozwanej.
2
UZASADNIENIE
Zgodnie z brzmieniem art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę
kasacyjną do rozpoznania w następujących wypadkach:
- w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne
- istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów
- zachodzi nieważność postępowania
- skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego
rozpoznanie przez Sąd Najwyższy musi być uzasadnione względami o szczególnej
doniosłości, wykraczającymi poza indywidualny interes skarżącego, a mającymi
swoje źródło w interesie publicznym, w szczególności przez zapewnienie jednolitej
wykładni i stosowania prawa.
Skarga kasacyjna powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 23 sierpnia
2012 r. zawiera wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania z powołaniem się na
nieważność postępowania, występowanie w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego oraz jej oczywistą zasadność. Analiza wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienia prowadzi jednakże do
stwierdzenia, że wskazane przez skarżącą podstawy przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania nie zachodzą. Brak jest bowiem podstaw by przyjąć, że w sprawie
miała miejsce nieważność postępowania z uwagi na okoliczności przytoczone
przez skarżącą.
Twierdzenie o istnieniu przesłanki do przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania z powodu jej oczywistej zasadności, nie znajduje natomiast
dostatecznego uzasadnienia w świetle argumentacji przytoczonej w tym zakresie
przez skarżącą. W judykaturze utrwalone jest stanowisko, że oczywista zasadność
skargi kasacyjnej ma miejsce jedynie wówczas, gdy bez dokonania głębszej analizy
dla przeciętnego prawnika jest oczywiste, że podstawy skargi zasługują na
uwzględnienie, a zatem ma miejsce kwalifikowana postać naruszenia prawa,
zauważalna prima facie przy wykorzystaniu podstawowej wiedzy prawniczej
3
i przesądza to o wadliwości zaskarżonego orzeczenia w stopniu nakazującym
uwzględnienie skargi. Dla takiej oceny stanowisko przedstawione przez skarżącą
nie daje zaś podstaw.
Powoływanie się przez skarżącego na występowanie w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego wymaga odpowiedniego sformułowania tego zagadnienia,
wskazania przepisów prawa, na których tle zagadnienie się wyłoniło oraz
przedstawienia argumentacji jurydycznej uzasadniającej możliwość rozbieżnych
ocen prawnych oraz istotności tego zagadnienia. Rozstrzygnięcie zagadnienia
prawnego o znaczeniu uniwersalnym, musi mieć jednocześnie także znaczenie dla
sposobu rozstrzygnięcia sprawy, w której zagadnienie powstało.
Argumentacja prawna powołana przez skarżącego w uzasadnieniu wniosku
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania oraz przedmiot przedstawionego
zagadnienia dotyczącego kwestii okresu przedawnienia roszczeń dochodzonych na
podstawie art. 160 § 3 k.p.a. nie pozwala zaś przyjąć, aby zagadnienie to mogło -
z punktu widzenia okoliczności rozstrzyganej sprawy - być uznane za istotne
zagadnienie prawne w rozumieniu art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c.
Z tych względów orzeczono jak w treści postanowienia (art. 3989
§ 2 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 10 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa A. S.
przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie M.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 października 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 23 sierpnia 2012 r.,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
2. nie obciąża powódki kosztami postępowania kasacyjnego
na rzecz strony pozwanej.
2
UZASADNIENIE
Zgodnie z brzmieniem art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę
kasacyjną do rozpoznania w następujących wypadkach:
- w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne
- istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów
- zachodzi nieważność postępowania
- skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego
rozpoznanie przez Sąd Najwyższy musi być uzasadnione względami o szczególnej
doniosłości, wykraczającymi poza indywidualny interes skarżącego, a mającymi
swoje źródło w interesie publicznym, w szczególności przez zapewnienie jednolitej
wykładni i stosowania prawa.
Skarga kasacyjna powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 23 sierpnia
2012 r. zawiera wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania z powołaniem się na
nieważność postępowania, występowanie w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego oraz jej oczywistą zasadność. Analiza wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienia prowadzi jednakże do
stwierdzenia, że wskazane przez skarżącą podstawy przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania nie zachodzą. Brak jest bowiem podstaw by przyjąć, że w sprawie
miała miejsce nieważność postępowania z uwagi na okoliczności przytoczone
przez skarżącą.
Twierdzenie o istnieniu przesłanki do przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania z powodu jej oczywistej zasadności, nie znajduje natomiast
dostatecznego uzasadnienia w świetle argumentacji przytoczonej w tym zakresie
przez skarżącą. W judykaturze utrwalone jest stanowisko, że oczywista zasadność
skargi kasacyjnej ma miejsce jedynie wówczas, gdy bez dokonania głębszej analizy
dla przeciętnego prawnika jest oczywiste, że podstawy skargi zasługują na
uwzględnienie, a zatem ma miejsce kwalifikowana postać naruszenia prawa,
zauważalna prima facie przy wykorzystaniu podstawowej wiedzy prawniczej
3
i przesądza to o wadliwości zaskarżonego orzeczenia w stopniu nakazującym
uwzględnienie skargi. Dla takiej oceny stanowisko przedstawione przez skarżącą
nie daje zaś podstaw.
Powoływanie się przez skarżącego na występowanie w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego wymaga odpowiedniego sformułowania tego zagadnienia,
wskazania przepisów prawa, na których tle zagadnienie się wyłoniło oraz
przedstawienia argumentacji jurydycznej uzasadniającej możliwość rozbieżnych
ocen prawnych oraz istotności tego zagadnienia. Rozstrzygnięcie zagadnienia
prawnego o znaczeniu uniwersalnym, musi mieć jednocześnie także znaczenie dla
sposobu rozstrzygnięcia sprawy, w której zagadnienie powstało.
Argumentacja prawna powołana przez skarżącego w uzasadnieniu wniosku
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania oraz przedmiot przedstawionego
zagadnienia dotyczącego kwestii okresu przedawnienia roszczeń dochodzonych na
podstawie art. 160 § 3 k.p.a. nie pozwala zaś przyjąć, aby zagadnienie to mogło -
z punktu widzenia okoliczności rozstrzyganej sprawy - być uznane za istotne
zagadnienie prawne w rozumieniu art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c.
Z tych względów orzeczono jak w treści postanowienia (art. 3989
§ 2 k.p.c.).