Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: SSO Izabela Głowacka-Damaszko

Protokolant: Joanna Pajorska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2013 r. w J.

odwołania S. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 27 września 2012 r., znak: (...)-2002

w sprawie S. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o przeliczenie kapitału początkowego

I.  zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 27 września 2012 r., znak: (...)-2002 w ten sposób, że do ustalenia wartości kapitału początkowego wnioskodawcy S. G. uwzględnia dochody:

- z roku 1988 w kwocie 122.637,- zł,

- z roku 1989 w kwocie 772.847,- zł,

- z roku 1990 w kwocie 2.127.778,- zł.

Sygn. akt VII U 1378/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27.09.2012 r. (znak: (...)-2002) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. ustalił S. G. kapitał początkowy na dzień 01.01.1999 r., przyjmując podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 1156,67 zł oraz 27 lat, 8 miesięcy i 21 dni okresów składkowych – tj. 332 miesięcy. Kapitał początkowy ustalony na dzień 01.01.1999 r. wyniósł 138.420,70 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy nie uwzględnił okresów przebywania przez wnioskodawcę na urlopach bezpłatnych oraz okresów zarejestrowania w Urzędzie Pracy bez prawa do zasiłku, a także dochodów z roku:

-

1988 w kwocie 122.637,00 zł bądź w kwocie 100.482,50 zł,

-

1989 w kwocie 395.258,20 zł bądź w kwocie 772.847,00 zł,

-

1990 w kwocie 2.942.020,00 zł bądź w kwocie 2.127.778,00 zł, gdyż nie zostały wystarczająco udowodnione.

S. G. wniósł od powyższej decyzji odwołanie domagając się jej zmiany i ponownego ustalenia kapitału początkowego z uwzględnieniem kwestionowanych przez organ rentowy dochodów osiąganych z lat 1988-1990 na podstawie zaświadczeń o wynagrodzeniach zastępczych.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wskazując, że zaskarżona decyzja jest zgodna z art.174 ust.2 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r., Nr 153, poz.1227 ze zm.). Organ rentowy podał, że do ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględniono wskazanych w decyzji dochodów z uwagi na to, że z przedłożonych dokumentów wynikają rozbieżności w okresie zatrudnienia na eksporcie, zaś stanowisko za jakie zostało podane wynagrodzenie zastępcze nie jest zgodne ze stanowiskiem na jakim wnioskodawca był zatrudniony przed wyjazdem na kontrakt.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W okresie od 27.09.1979 r. do 31.05.1995 r. S. G.był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w Przedsiębiorstwie (...) Spółka z o.o. we W., kolejno na stanowiskach tokarz-ślusarz, mistrz warsztatu produkcji pomocniczej oraz mistrz budowy produkcji pomocniczej. W okresie od 14.11.1988 r. do 31.12.1988 r. oraz od 04.01.1989 r. do 30.03.1990 r. przebywał w RFN pracując na budowie eksportowej. Bezpośrednio przed wyjazdem do RFN wnioskodawca pracował na stanowisku mistrza warsztatu produkcji pomocniczej. Warsztat produkcji pomocniczej zajmował się produkcją grzejników, drzwi, ram, balustrad i wszelkich konstrukcji stalowych na potrzeby wykonywanych przez przedsiębiorstwo budów. W latach 1988 - 1990 w (...)zatrudnieni byli również M. K.oraz W. U., którzy pracowali na równorzędnym w stosunku do stanowiska mistrza warsztatu produkcji pom. - stanowisku mistrza budowy w sekcji sanitarnej. W okresie od 14.11.1988 r. do 31.12.1988 r. M. K.otrzymał wynagrodzenie w łącznej kwocie 122.637 zł, w okresie od 04.01.1989 r. do 22.06.1989 r. w kwocie 772.847 zł, zaś w okresie od 01.01.1990 r. do 30.03.1990 r. w kwocie 2.942.020 zł. W. U.w okresie od 01.01.1990 r. do 30.03.1990 r. otrzymał wynagrodzenie w łącznej kwocie 2.127.778 zł.

/dowód: świadectwo pracy z dnia 07.06.1999 r. – k.7 akt ZUS;

kopia karty ewidencji personalnej – k.10 akt ZUS;

zaświadczenia Rp-7 z dnia 22.09.1999 r. – k.12-15 akt ZUS;

zeznania wnioskodawcy – e-protokół (...):15:05 i dalej/

Decyzją z dnia 27.09.2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. ustalił S. G. kapitał początkowy na dzień 01.01.1999 r., przyjmując podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 1156,67 zł oraz 27 lat, 8 miesięcy i 21 dni okresów składkowych – tj. 332 miesięcy. Kapitał początkowy ustalony na dzień 01.01.1999 r. wyniósł 138.420,70 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy nie uwzględnił okresów przebywania przez wnioskodawcę na urlopach bezpłatnych oraz okresów zarejestrowania w Urzędzie Pracy bez prawa do zasiłku, a także dochodów z roku:

-

1988 w kwocie 122.637,00 zł bądź w kwocie 100.482,50 zł,

-

1989 w kwocie 395.258,20 zł bądź w kwocie 772.847,00 zł,

-

1990 w kwocie 2.942.020,00 zł bądź w kwocie 2.127.778,00 zł, gdyż nie zostały wystarczająco udowodnione.

/dowód: decyzja z dnia 27.09.2012 r. – k.49-51 akt ZUS/

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art.173 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz.1227 ze zm.), dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy.

Stosownie do art.174 ust.2 pkt 1 ww. ustawy przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy okresy składkowe, o których mowa w art.6, natomiast zgodnie z art.174 ust.3 podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art.15, 16, 17 ust.1 i 3 oraz art.18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r.

Spór w niniejszej sprawie dotyczył wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego. Sąd zważył zatem, że co do zasady, z mocy art.15 ustawy emerytalnej, podstawę wymiaru świadczenia stanowi przeciętna podstawa wymiaru składki ubezpieczeniowej ustalona dla wybranego okresu według określonego algorytmu. Do wyliczenia podstawy wymiaru przyjmuje się przychody ubezpieczonego, choć nie jest to reguła bezwzględna. Odstępstwo od tej reguły przewidują m.in. przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1.04.1985 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent (Dz.U. z 1989 r., Nr 11, poz.63 ze zm.) w odniesieniu do pracownika zatrudnionego za granicą przed 1 stycznia 1991 roku. Zgodnie z § 10 pkt 2 tego rozporządzenia - do ustalenia podstawy wymiaru przyjmuje się wówczas kwoty wynagrodzenia przysługującego w tych okresach pracownikowi zatrudnionemu w kraju w takim samym lub podobnym charakterze, w jakim pracownik ubiegający się o świadczenie był zatrudniony przed wyjazdem za granicę.

Istotą przedmiotowej sprawy było więc ustalenie kwot wynagrodzenia zastępczego mogących stanowić podstawę wymiaru kapitału początkowego wnioskodawcy za okres jego pracy za granicą.

W powyższym zakresie pracodawca wnioskodawcy sporządził zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu dotyczące innych pracowników zatrudnionych w Przedsiębiorstwie (...) Spółka z o.o. we W.w latach 1988-1990, na porównywalnych stanowiskach, do tego które wnioskodawca zajmował przed wyjazdem do pracy za granicę. W ocenie Sądu nie ma przy tym podstaw, aby kwestionować zeznania wnioskodawcy, co do tego, że stanowiska mistrzów budowy w sekcji sanitarnej, jak i mistrza warsztatu produkcji pomocniczej były w (...)stanowiskami równorzędnymi w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa, o jednakowych stawkach wynagrodzeń. Z przedmiotowych zaświadczeń RP-7 wynika, że: w okresie od 14.11.1988 r. do 31.12.1988 r. zatrudniony jako mistrz budowy K. H.otrzymał wynagrodzenie w łącznej kwocie 100.482,50 zł, zaś w okresie od 04.01.1989 r. do 22.06.1989 r. w kwocie 395.258,20 zł; zatrudniony w okresie od 14.11.1988 r. do 31.12.1988 r. M. K.(również mistrz budowy) otrzymał wynagrodzenie w łącznej kwocie 122.637 zł, w okresie od 04.01.1989 r. do 22.06.1989 r. w kwocie 772.847 zł, zaś w okresie od 01.01.1990 r. do 30.03.1990 r. w kwocie 2.942.020 zł. Natomiast W. U.(jako mistrz budowy) w okresie od 01.01.1990 r. do 30.03.1990 r. otrzymał wynagrodzenie w łącznej kwocie 2.127.778 zł.

Na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego i analizy zgromadzonych dokumentów Sąd uznał, że do wysokości kapitału początkowego wnioskodawcy należy uwzględnić jako wiarygodne wynagrodzenie zastępcze wynagrodzenie na poziomie uzyskiwanym odpowiednio: przez M. K. za okres 14.11.1988 r. do 31.12.1988 r., tj. w łącznej kwocie 122.637 zł oraz za okres od 04.01.1989 r. do 22.06.1989 r., tj. w kwocie 772.847 zł, a także przez W. U. za okres od 01.01.1990 r. do 30.03.1990 r. w łącznej kwocie 2.127.778 zł, co skutkowało zmianą zaskarżonej decyzji w sposób określony sentencją wyroku (art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c.).