Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II UZ 57/13
POSTANOWIENIE
Dnia 14 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Beata Gudowska (przewodniczący)
SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Myszka
w sprawie z wniosku H. K.
przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw
Wewnętrznych w W.
o wysokość emerytury policyjnej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 14 października 2013 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 28 maja 2013 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 7 stycznia 2013 r. Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych oddalił apelację wniesioną przez H. K. od wyroku Sądu
Okręgowego w W. z dnia 29 grudnia 2011 r. Od tego wyroku w dniu 12 kwietnia
2013 r. (data nadania w placówce operatora pocztowego) pełnomocnik H. K. wniósł
skargę kasacyjną wskazując, że wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi kwotę
3.818,16 zł.
Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z
dnia 28 maja 2013 r. odrzucił skargę kasacyjną. W uzasadnieniu postanowienia
Sąd wskazał, że w myśl art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna nie przysługuje w
2
sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest
niższa niż dziesięć tysięcy złotych. Jednakże w sprawach z zakresu ubezpieczeń
społecznych skarga kasacyjna przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu
zaskarżenia w sprawach o przyznanie i o wstrzymanie emerytury lub renty oraz o
objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. Mając powyższe na uwadze Sąd
Apelacyjny stwierdził, że niniejsza sprawa nie zalicza się do kategorii spraw o
przyznanie lub o wstrzymanie emerytury lub renty, dotyczy natomiast wysokości
pobieranej przez wnioskodawcę emerytury policyjnej, zatem dopuszczalność skargi
kasacyjnej zależna jest od wartości przedmiotu zaskarżenia w rozumieniu art. 3982
§ 1 k.p.c. Kwota 3.818,16 zł, wskazana ostatecznie jako wartość przedmiotu
zaskarżenia, jest niższa od pułapu wskazanego w cytowanym przepisie, zatem
skarga kasacyjna, jako niedopuszczalna na mocy art. 3986
§ 2 k.p.c. podlegała
odrzuceniu.
Powyższe postanowienie Sądu Apelacyjnego pełnomocnik H. K. zaskarżył w
całości, zarzucając Sądowi Apelacyjnemu naruszenie art. 3982
§ 1 k.p.c. oraz art.
3986
§ 1 k.p.c. przez to, że skarżąca wystąpiła ze skargą kasacyjną do Sądu
Najwyższego o ustalenie jej prawa do emerytury policyjnej pozbawionego jej
zaskarżonym wyrokiem. Pełnomocnik ubezpieczonej kwestionuje stanowisko Sądu,
że niniejsza sprawa dotyczyła ustalenia wysokości świadczenia emerytalnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sprawa, w której wniesiono skargę kasacyjną nie należy do spraw wymienio-
nych w art. 3982
§ 1 zdanie drugie k.p.c. Zapoczątkowana została odwołaniem od
decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrz-
nych i Administracji z dnia 15 czerwca 2011 r. Decyzją tą - przez zastosowanie art.
15b w związku z art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu
emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu
Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura
Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin
(jednolity tekst: Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67) w brzmieniu od dnia 16 marca 2009
3
r. nadanym ustawą z dnia 23 stycznia 2009 r. (Dz. U. Nr 24, poz. 145) - dokonano
ponownego ustalenia wysokości emerytury. W szczególności, w miejsce
dotychczasowych przeliczników, do okresu służby ubezpieczonej w organach
bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 18 października
2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z
lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (jednolity tekst: Dz. U. z 2007 r. Nr 63,
poz. 425 ze zm.), zastosowano przelicznik 0,7% podstawy wymiaru - za każdy rok
od dnia 1 września 1988 r. do dnia 8 grudnia 1989 r. W wyniku przeliczenia
emerytura wyniosła 6.549,71 zł.
W odwołaniu, apelacji oraz w skardze kasacyjnej ubezpieczona nie
domagała się ustalenia prawa do emerytury policyjnej, które nie było
zakwestionowane, lecz konsekwentnie żądała ustalenia tego świadczenia w
wysokości dotychczasowej, według zasad wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o
zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.
Stosownie do art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna niezależnie od wartości
przedmiotu sporu jest dopuszczalna w sprawach o przyznanie i o wstrzymanie
emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. Nie
należą do tych spraw odwołania od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno-
Rentowego MSWiA w przedmiocie przeliczenia od dnia 1 stycznia 2010 r.
emerytury policyjnej z uwzględnieniem - w odniesieniu do okresów służby w
organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 18
października 2006 r. o ujawnieniu informacji i dokumentów organów
bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 według przeliczników określonych w art.
15b ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, w
brzmieniu nadanym ustawą z dnia 23 stycznia 2009 r. (Dz. U. Nr 24, poz. 145).
Dopuszczalność skargi kasacyjnej w takiej sprawie zależy od wartości przedmiotu
zaskarżenia.
Uwzględniając, że w sprawie objętej zażaleniem wartość przedmiotu
zaskarżenia jest niższa od 10.000 zł, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na
podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.
4