Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KO 80/13
POSTANOWIENIE
Dnia 29 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Kazimierz Klugiewicz
SSN Michał Laskowski
w sprawie zażalenia na postanowienie prokuratora Prokuratury Rejonowej w S. z
dnia 3 lipca 2013 r., sygn. 1 Ds. …/13, o odmowie wszczęcia dochodzenia
po rozpoznaniu w Izbie Karnej, na posiedzeniu bez udziału stron
w dniu 29 października 2013 r.,
wniosku Sądu Rejonowego w K. w przedmiocie przekazania sprawy do
rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu
na podstawie art. 37 k.p.k.
postanawia:
przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w S.
UZASADNIENIE
Do Prokuratury Rejonowej w S. zostało przekazane celem rozpoznania
zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa przez A. S., a dotyczące
fałszywego oskarżenia z art. 234 k.k. i fałszywego zawiadomienia o popełnionym
przestępstwie z art. 238 k.k. Zawiadomienie to zostało sporządzone przez
Sędziego Sądu Rejonowego w K., który wcześniej, jako przewodniczący
jednoosobowego składu Sądu, dwukrotnie wydał postanowienie o utrzymaniu w
mocy postanowień prokuratora o odmowie wszczęcia dochodzenia w sprawach
prowadzonych z zawiadomień złożonych przez A. S. W zażaleniu zostało
wskazane, iż zostało one wniesione w trybie art. 304 § 2 k.p.k., a jego odpis
doręczono Prezesowi Sądu Rejonowego w K.
2
Prokurator Prokuratury Rejonowej w S. postanowieniem z dnia 3 lipca 2013
r. odmówił, na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k., wszczęcia dochodzenia w sprawie
fałszywego oskarżenia innej osoby o popełnienie czynu zabronionego, tj. o czyn z
art. 234 k.k., z uwagi na brak znamion czynu zabronionego.
Na to postanowienie zostało wniesione zażalenie podpisane przez sędziego
Sądu Rejonowego w K. tego samego, który zawiadomił Prokuraturę o możliwości
popełnienia przestępstwa, w treści zażalenia odwołano się do przepisu art. 305 § 4
k.p.k. i art. 306 § 1 k.p.k.
Postanowieniem z dnia 19 września 2013 r. Sąd Rejonowy w K., zwrócił się
do Sądu Najwyższego o przekazanie w trybie art. 37 k.p.k., sprawy o sygn. akt III
Kp …/13, do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu z uwagi na dobro
wymiaru sprawiedliwości. W uzasadnieniu wystąpienia Sąd Rejonowy w K.
wskazał, że z uwagi na to, że przedmiotem rozpoznania sądu będzie rozpoznanie
zażalenia wniesionego przez instytucję państwową, która złożyła zawiadomienie o
przestępstwie, a więc ten sam Sąd Rejonowy w K., opinia publiczna mogłaby dojść
do przekonania o braku obiektywizmu i bezstronności sędziów rozpoznających tą
sprawę.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przede wszystkim należy podkreślić, iż przekazanie sprawy do rozpoznania
innemu sądowi równorzędnemu w trybie art. 37 k.p.k. oparte jest na założeniu, że
dobro wymiaru sprawiedliwości jest na tyle istotne, że konieczne jest odstąpienie od
zasady rozpoznawania sprawy przez Sąd właściwy miejscowo, którego właściwość
ustalana jest na podstawie obowiązujących przepisów.
Po zapoznaniu się z przedstawionymi aktami sprawy należy stwierdzić, iż
wniosek Sądu Rejonowego w K. zasługuje na uwzględnienie. W niniejszej sprawie
zachodzi bowiem konieczność odstąpienia od ogólnej zasady właściwości z uwagi
na to, że w sprawie zachodzi tożsamość między organem procesowym właściwym
do rozpoznania zażalenia, a podmiotem, w imieniu którego zostało ono złożone.
Rozstrzyganie w tej sprawie przez sąd właściwy mogłoby wywołać zarówno w
odczuciu stron postępowania jak i w opinii miejscowej społeczności wątpliwości co
do istnienia warunków do bezstronnego i obiektywnego orzekania.
3
W niniejszej sprawie konieczne jest jednak rozważenie, czy zażalenie w
trybie art. 306 § 1 pkt 2 k.p.k. zostało wniesione przez osobę uprawnioną do
reprezentowania instytucji - Sądu Rejonowego w K., szczególnie w kontekście art.
22 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.- Prawo o ustroju sądów powszechnych (j.t. Dz. U.
z 2013 r., poz. 427).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.

IV KO 80/13

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia