II KK 317/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:07-01-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 317/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Cesarz
SSN Waldemar Płóciennik
Protokolant Marta Brylińska
w sprawie M. P.
skazanego z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w dniu 12 grudnia 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego,
od wyroku Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 28 maja 2013 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w Ł.
z dnia 22 listopada 2012 r.
1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do
ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym Sądowi
Okręgowemu w Ł.;
2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu
adw. B. M. - Kancelaria Adwokacka w Ł. kwotę 442,80 zł (słownie:
czterysta czterdzieści dwa złote osiemdziesiąt groszy), w tym
2
23% podatku VAT, tytułem wynagrodzenia za sporządzenie i
wniesienie kasacji w sprawie skazanego M. P.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 22 listopada 2012 r. M. P. skazany
został za przestępstwo z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k.
na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 57a § 2 k.k.
orzeczono nawiązkę w kwocie 300 zł na rzecz pokrzywdzonej.
Od tego wyroku apelacje wnieśli prokurator i obrońca oskarżonego.
Prokurator zarzucił obrazę art. 413 § 1 pkt 4 k.p.k. polegającą na błędnym opisie
znamion recydywy.
Obrońca oskarżonego podniósł zarzuty obrazy przepisów postępowania – art.
5 § 2, 7, 167, 410, 434 § 1 k.p.k. oraz błędu w ustaleniach faktycznych.
Sąd Okręgowy w Ł., wyrokiem z dnia 28 maja 2013 r. zmienił zaskarżony
wyrok w ten sposób, że w opisie czynu po słowach „za podobne przestępstwo
umyślne” dodał zwrot „w ciągu 5 lat” i w pozostałej części zaskarżony wyrok
utrzymał w mocy, uznając apelację wniesioną przez obrońcę oskarżonego za
oczywiście bezzasadną.
Od powyższego wyroku kasację wniósł obrońca skazanego, zarzucając
rażące naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na treść
orzeczenia, tj. art. 433 § 2 k.p.k. w zw. z art. 457 § 3 k.p.k. poprzez brak
jakiejkolwiek kontroli odwoławczej postawionych w apelacji zarzutów obrazy prawa
procesowego oraz nierozważenie i nieustosunkowanie się do żadnego z
podniesionych w środku odwoławczym zarzutów.
Konkludując skarżący stwierdził, że „… rozstrzygnięcie nie może ostać się w
porządku prawnym z uwagi na zaniechanie działań, do których powołany został
Sąd II instancji”.
W pisemnej odpowiedzi na kasację prokurator Prokuratury Okręgowej w Ł.
wniósł o uwzględnienie kasacji, uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i
przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Ł. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
3
Kasacja jest zasadna w stopniu oczywistym.
Analiza treści apelacji obrońcy i uzasadnienie wyroku Sądu odwoławczego
prowadzi do jednoznacznego wniosku, że Sąd odwoławczy nie rozpoznał żadnego
z podniesionych przez obrońcę zarzutów obrazy przepisów postępowania i błędu w
ustaleniach faktycznych. Wskazanie w uzasadnieniu wyroku, że „w pozostałym
zakresie powyższy wyrok jako prawidłowy i odpowiadający prawu, należało
utrzymać w mocy, a apelację obrońcy oskarżonego należało uznać za oczywiście
bezzasadną w rozumieniu art. 457 § 2 k.p.k.”, w żadnym wypadku nie można uznać
za spełnienie wymogów określonych w art. 457 § 3 k.p.k.
Podniesiony w kasacji zarzut rażącej obrazy przepisów art. 433 § 2 k.p.k. i art. 457
§ 3 k.p.k. uznać należy na oczywiście zasadny. Uchybienia te miały charakter
rażący, ich istotny wpływ na treść wyroku jest oczywisty, co przesądza o
konieczności uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego
rozpoznania w postępowaniu odwoławczym Sądowi Okręgowemu w Ł.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Cesarz
SSN Waldemar Płóciennik
Protokolant Marta Brylińska
w sprawie M. P.
skazanego z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w dniu 12 grudnia 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego,
od wyroku Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 28 maja 2013 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w Ł.
z dnia 22 listopada 2012 r.
1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do
ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym Sądowi
Okręgowemu w Ł.;
2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu
adw. B. M. - Kancelaria Adwokacka w Ł. kwotę 442,80 zł (słownie:
czterysta czterdzieści dwa złote osiemdziesiąt groszy), w tym
2
23% podatku VAT, tytułem wynagrodzenia za sporządzenie i
wniesienie kasacji w sprawie skazanego M. P.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 22 listopada 2012 r. M. P. skazany
został za przestępstwo z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k.
na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 57a § 2 k.k.
orzeczono nawiązkę w kwocie 300 zł na rzecz pokrzywdzonej.
Od tego wyroku apelacje wnieśli prokurator i obrońca oskarżonego.
Prokurator zarzucił obrazę art. 413 § 1 pkt 4 k.p.k. polegającą na błędnym opisie
znamion recydywy.
Obrońca oskarżonego podniósł zarzuty obrazy przepisów postępowania – art.
5 § 2, 7, 167, 410, 434 § 1 k.p.k. oraz błędu w ustaleniach faktycznych.
Sąd Okręgowy w Ł., wyrokiem z dnia 28 maja 2013 r. zmienił zaskarżony
wyrok w ten sposób, że w opisie czynu po słowach „za podobne przestępstwo
umyślne” dodał zwrot „w ciągu 5 lat” i w pozostałej części zaskarżony wyrok
utrzymał w mocy, uznając apelację wniesioną przez obrońcę oskarżonego za
oczywiście bezzasadną.
Od powyższego wyroku kasację wniósł obrońca skazanego, zarzucając
rażące naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na treść
orzeczenia, tj. art. 433 § 2 k.p.k. w zw. z art. 457 § 3 k.p.k. poprzez brak
jakiejkolwiek kontroli odwoławczej postawionych w apelacji zarzutów obrazy prawa
procesowego oraz nierozważenie i nieustosunkowanie się do żadnego z
podniesionych w środku odwoławczym zarzutów.
Konkludując skarżący stwierdził, że „… rozstrzygnięcie nie może ostać się w
porządku prawnym z uwagi na zaniechanie działań, do których powołany został
Sąd II instancji”.
W pisemnej odpowiedzi na kasację prokurator Prokuratury Okręgowej w Ł.
wniósł o uwzględnienie kasacji, uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i
przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Ł. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
3
Kasacja jest zasadna w stopniu oczywistym.
Analiza treści apelacji obrońcy i uzasadnienie wyroku Sądu odwoławczego
prowadzi do jednoznacznego wniosku, że Sąd odwoławczy nie rozpoznał żadnego
z podniesionych przez obrońcę zarzutów obrazy przepisów postępowania i błędu w
ustaleniach faktycznych. Wskazanie w uzasadnieniu wyroku, że „w pozostałym
zakresie powyższy wyrok jako prawidłowy i odpowiadający prawu, należało
utrzymać w mocy, a apelację obrońcy oskarżonego należało uznać za oczywiście
bezzasadną w rozumieniu art. 457 § 2 k.p.k.”, w żadnym wypadku nie można uznać
za spełnienie wymogów określonych w art. 457 § 3 k.p.k.
Podniesiony w kasacji zarzut rażącej obrazy przepisów art. 433 § 2 k.p.k. i art. 457
§ 3 k.p.k. uznać należy na oczywiście zasadny. Uchybienia te miały charakter
rażący, ich istotny wpływ na treść wyroku jest oczywisty, co przesądza o
konieczności uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego
rozpoznania w postępowaniu odwoławczym Sądowi Okręgowemu w Ł.