Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KK 327/13
POSTANOWIENIE
Dnia 12 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Waldemar Płóciennik
na posiedzeniu bez udziału stron w dniu 12 grudnia 2013r.
po rozpoznaniu
w sprawie M. R.-R.
skazanego za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i innych
wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich
o wstrzymanie wykonania prawomocnego orzeczenia
na podstawie art. 532 § 1 kpk
p o s t a n o w i ł:
wniosku nie uwzględnić.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 13 września 2005 r., M. R. – R.
został skazany na podstawie art. 294 § 1 k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności,
której wykonanie na podstawie art. 343 § 2 pkt 2 k.p.k. warunkowo zawieszono na
7 lat próby. W orzeczeniu tym na podstawie art. 72 § 2 k.k. nałożono także na
skazanego obowiązek naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz C.
Sp. z o.o. 200.000 zł w okresie próby.
Orzeczenie to zostało zaskarżone kasacją Rzecznika Praw Obywatelskich
na korzyść skazanego w części nakładającej na niego obowiązek naprawienia
szkody. Skarżący zarzucił wyrokowi rażące i mogące mieć wpływ na jego treść
naruszenie prawa karnego procesowego, tj. art. 343 § 7 k.p.k. w zw. z art. 335 § 1
2
k.p.k., polegające na uwzględnieniu przez Sąd sprzecznego w wymogami prawa
wniosku prokuratora i wydaniu wyroku zgodnego z tym wnioskiem w zakresie
proponowanego obowiązku naprawienia szkody w sytuacji, gdy o roszczeniu
wynikającym z popełnionego przez skazanego przestępstwa prawomocnie orzekł
już wcześniej Sąd Okręgowy w Ł. w postępowaniu o sygnaturze X GNc …/01,
prawomocnym nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 23 maja 2001
r., w konsekwencji czego doszło do rażącego naruszenia przepisu prawa
procesowego – art. 415 § 5 k.p.k.. W następstwie tego zarzutu Rzecznik Praw
Obywatelskich wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w części dotyczącej
zobowiązania skazanego do naprawienia szkody i o wstrzymanie wykonania
prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 6 listopada 2012 r., w
przedmiocie zarządzenia wykonania kary 3 lat pozbawienia wolności orzeczonej
skarżonym wyrokiem.
Na wstępie należy podkreślić, że samo wniesienie kasacji nie uzasadnia
odstąpienia od zasady bezzwłocznej wykonalności prawomocnych orzeczeń.
Konieczne jest bowiem zaistnienie wyjątkowych względów pozwalających na
ustalenie, że wykonanie wyroku przed rozpoznaniem kasacji mogłoby spowodować
dla skazanego wyjątkowo dolegliwe i w zasadzie nieodwracalne skutki. Istnienia
takich względów w rozpoznawanej sprawie skarżący jednak nie wykazał.
Wprawdzie ranga zarzuconego w kasacji uchybienia jest poważna, lecz jego
zaistnienie nie jest na tyle oczywiste (np. wysokość roszczenia wynikająca z pozwu
w sprawie X GNc …/01 wynosiła 311.983,14 zł, natomiast wartość szkody
wyrządzonej przepisanym skazanemu czynem określona została na kwotę
974.410, 51 zł, zaś obowiązek wynikający z art. 72 § 2 k.k. wiązał się z
naprawieniem jedynie części szkody), by badanie sprawy przez pryzmat przesłanek
określonych w art. 532 § 1 k.p.k. przesądzało o konieczności przełamania reguły
bezzwłocznego wykonania prawomocnego wyroku.
Konkludując stwierdzić należy, że nie przesądzając ostatecznego
rozstrzygnięcia kwestii zasadności kasacji, Sąd Najwyższy doszedł do przekonania,
że nie zachodzą wystarczające podstawy do zastosowania nadzwyczajnej instytucji
przewidzianej w art. 532 § 1 k.p.k. i z tych względów orzekł jak na wstępie.
3