III KK 434/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:07-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KK 434/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Andrzej Ryński
SSN Barbara Skoczkowska
Protokolant Jolanta Włostowska
w sprawie A. D.,
skazanego z art. 233 § 1 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 12 grudnia 2013 r.
kasacji wniesionej na korzyść skazanego przez Prokuratora Generalnego
od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w G. z dnia 22 marca 2013 r.,
1) uchyla pkt I zaskarżonego wyroku w części obejmującej
rozstrzygnięcie o karze łącznej grzywny i w tym zakresie umarza
postępowanie;
2) kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciąża
Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
Wyrokiem łącznym z dnia 22 marca 2013 r. Sąd Rejonowy połączył
jednostkowe kary pozbawienia wolności i jednostkowe grzywny orzeczone wobec
A. D. prawomocnymi wyrokami:
2
1) Sądu Rejonowego z dnia 3 sierpnia 2008 r., sygn. akt II K 517/07 (kara
łączna 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania na okres próby 5 lat oraz orzeczona na podstawie art. 71 § 1 k.k.
grzywna w wysokości 50 stawek dziennych po 10 złotych każda),
2) Sądu Rejonowego z dnia 11 lipca 2008 r., sygn. akt II K 994/07 (kara łączna
1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszenia jej
wykonania na okres próby 5 lat oraz orzeczona na podstawie art. 33 § 1-3
k.k. grzywna w wysokości 30 stawek dziennych po 10 złotych każda),
wymierzając skazanemu A. D. karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i
karę łączną grzywny w wysokości 60 stawek dziennych po 10 złotych każda.
Od tego wyroku kasację w trybie art. 521 k.p.k. wniósł Prokurator Generalny
zarzucając rażące i mające wpływ na treść orzeczenia naruszenie prawa
materialnego, tj. art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. oraz art. 71 § 2 k.k., wskazując w
szczególności, że postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 19 lutego 2009 r.
(sygn. akt II Ko 3338/08) zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności
orzeczonej w sprawie II K 517/07, przez co orzeczona na podstawie art. 71 § 1 k.k.
grzywna nie podlegała wykonaniu, a wiec nie mogła zostać połączona z grzywną
orzeczoną w sprawie II K 994/07.
Prokurator wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części tj. dotyczącej kary
łącznej grzywny i umorzenie postępowania na podstawie art. 537 § 2 k.p.k. w zw. z
art. 572 k.p.k.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna w stopniu oczywistym i podlega
uwzględnieniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
Nie budzi wątpliwości, że wyrok Sądu Rejonowego z dnia 3 sierpnia 2008 r.
(sygn. akt II K 517/07) zawiera rozstrzygniecie o karze pozbawienia wolności z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby i o orzeczeniu grzywny
na podstawie art. 71 § 2 k.k., oraz że postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 19
lutego 2009 r. (sygn. akt II Ko 3338/08) zarządzono wykonanie wskazanej powyżej
kary pozbawienia wolności. Natomiast zgodnie z treścią przepisu art. 71 § 2 k.k., w
razie zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności grzywna orzeczona na
podstawie art. 71 § 1 k.k. nie podlega wykonaniu, a w przypadku jej uiszczenia,
3
kara pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności ulega skróceniu o okres
odpowiadający liczbie uiszczonych stawek dziennych.
Orzeczenie grzywny na podstawie art. 71 § 2 k.k. jest ściśle związane z
zastosowaniem środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia
wykonania kary pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności a funkcją tej
grzywny jest urealnienie dolegliwości związanej z orzeczeniem tego środka. Gdy
jednak zarządza się wykonanie kary – powyżej zarysowana racja orzeczenia
grzywny podlega dezaktualizacji. Daje temu wyraz wprost art. 71 § 2 k.k. (por.
wyrok SN z dnia 28 listopada 2012 r. III KK 328/12, LEX nr 1228564)
Zatem, mając na uwadze realia niniejszej sprawy, w dacie wydawania wyroku
łącznego, grzywna orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 3 sierpnia 2008
r., jako niepodlegająca wykonaniu, nie mogła zostać połączona z grzywną
orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 11 lipca 2008 r.
W związku z powyższym należało uznać, że połączenie w wyroku łącznym z
dnia 22 marca 2013 r. orzeczonej na podstawie art. 71 § 1 k.k. grzywny, która nie
podlegała wykonaniu w związku z zarządzeniem wykonania orzeczonej kary
pozbawienia wolności, z grzywną orzeczoną na innej podstawie, nastąpiło z
rażącym naruszeniem art. 85 k.k. oraz art. 71 § 2 k.k., ponieważ nie było podstaw
do łączenia wskazanych grzywien, co miało istotny wpływ na treść zapadłego
orzeczenia.
Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Andrzej Ryński
SSN Barbara Skoczkowska
Protokolant Jolanta Włostowska
w sprawie A. D.,
skazanego z art. 233 § 1 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 12 grudnia 2013 r.
kasacji wniesionej na korzyść skazanego przez Prokuratora Generalnego
od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w G. z dnia 22 marca 2013 r.,
1) uchyla pkt I zaskarżonego wyroku w części obejmującej
rozstrzygnięcie o karze łącznej grzywny i w tym zakresie umarza
postępowanie;
2) kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciąża
Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
Wyrokiem łącznym z dnia 22 marca 2013 r. Sąd Rejonowy połączył
jednostkowe kary pozbawienia wolności i jednostkowe grzywny orzeczone wobec
A. D. prawomocnymi wyrokami:
2
1) Sądu Rejonowego z dnia 3 sierpnia 2008 r., sygn. akt II K 517/07 (kara
łączna 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania na okres próby 5 lat oraz orzeczona na podstawie art. 71 § 1 k.k.
grzywna w wysokości 50 stawek dziennych po 10 złotych każda),
2) Sądu Rejonowego z dnia 11 lipca 2008 r., sygn. akt II K 994/07 (kara łączna
1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszenia jej
wykonania na okres próby 5 lat oraz orzeczona na podstawie art. 33 § 1-3
k.k. grzywna w wysokości 30 stawek dziennych po 10 złotych każda),
wymierzając skazanemu A. D. karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i
karę łączną grzywny w wysokości 60 stawek dziennych po 10 złotych każda.
Od tego wyroku kasację w trybie art. 521 k.p.k. wniósł Prokurator Generalny
zarzucając rażące i mające wpływ na treść orzeczenia naruszenie prawa
materialnego, tj. art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. oraz art. 71 § 2 k.k., wskazując w
szczególności, że postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 19 lutego 2009 r.
(sygn. akt II Ko 3338/08) zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności
orzeczonej w sprawie II K 517/07, przez co orzeczona na podstawie art. 71 § 1 k.k.
grzywna nie podlegała wykonaniu, a wiec nie mogła zostać połączona z grzywną
orzeczoną w sprawie II K 994/07.
Prokurator wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części tj. dotyczącej kary
łącznej grzywny i umorzenie postępowania na podstawie art. 537 § 2 k.p.k. w zw. z
art. 572 k.p.k.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna w stopniu oczywistym i podlega
uwzględnieniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
Nie budzi wątpliwości, że wyrok Sądu Rejonowego z dnia 3 sierpnia 2008 r.
(sygn. akt II K 517/07) zawiera rozstrzygniecie o karze pozbawienia wolności z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby i o orzeczeniu grzywny
na podstawie art. 71 § 2 k.k., oraz że postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 19
lutego 2009 r. (sygn. akt II Ko 3338/08) zarządzono wykonanie wskazanej powyżej
kary pozbawienia wolności. Natomiast zgodnie z treścią przepisu art. 71 § 2 k.k., w
razie zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności grzywna orzeczona na
podstawie art. 71 § 1 k.k. nie podlega wykonaniu, a w przypadku jej uiszczenia,
3
kara pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności ulega skróceniu o okres
odpowiadający liczbie uiszczonych stawek dziennych.
Orzeczenie grzywny na podstawie art. 71 § 2 k.k. jest ściśle związane z
zastosowaniem środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia
wykonania kary pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności a funkcją tej
grzywny jest urealnienie dolegliwości związanej z orzeczeniem tego środka. Gdy
jednak zarządza się wykonanie kary – powyżej zarysowana racja orzeczenia
grzywny podlega dezaktualizacji. Daje temu wyraz wprost art. 71 § 2 k.k. (por.
wyrok SN z dnia 28 listopada 2012 r. III KK 328/12, LEX nr 1228564)
Zatem, mając na uwadze realia niniejszej sprawy, w dacie wydawania wyroku
łącznego, grzywna orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 3 sierpnia 2008
r., jako niepodlegająca wykonaniu, nie mogła zostać połączona z grzywną
orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 11 lipca 2008 r.
W związku z powyższym należało uznać, że połączenie w wyroku łącznym z
dnia 22 marca 2013 r. orzeczonej na podstawie art. 71 § 1 k.k. grzywny, która nie
podlegała wykonaniu w związku z zarządzeniem wykonania orzeczonej kary
pozbawienia wolności, z grzywną orzeczoną na innej podstawie, nastąpiło z
rażącym naruszeniem art. 85 k.k. oraz art. 71 § 2 k.k., ponieważ nie było podstaw
do łączenia wskazanych grzywien, co miało istotny wpływ na treść zapadłego
orzeczenia.
Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji.