Sygn. akt II KK 346/13
POSTANOWIENIE
Dnia 18 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Waldemar Płóciennik
na posiedzeniu bez udziału stron w dniu 18 grudnia 2013 r.
po rozpoznaniu
sprawy M. W.
skazanego z art. 282 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.
wniosku obrońcy skazanego
o wstrzymanie wykonania prawomocnego orzeczenia
na podstawie art. 532 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
wniosku nie uwzględnić.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Okręgowego w W. z dnia 16 lipca 2012 r., utrzymanym w
mocy orzeczeniem Sądu Apelacyjnego z dnia 10 lipca 2013 r., M. W. został
skazany na karę 2 lat pozbawienia wolności. Wyrok Sądu odwoławczego
zaskarżony został kasacją obrońcy skazanego, w której zawarto także wniosek o
wstrzymanie wykonania orzeczenia i zastosowanie wobec skazanego poręczenia
majątkowego, dozoru policji, jak również zakazu opuszczania kraju. Wniosek ten
uzasadniony został wagą podniesionych zarzutów oraz wysokim
prawdopodobieństwem ich uwzględnienia, a także trudną sytuacją rodzinną i
majątkową skazanego.
Na wstępie należy podkreślić, że samo wniesienie kasacji nie uzasadnia
odstąpienia od zasady bezzwłocznej wykonalności prawomocnych orzeczeń.
2
Konieczne jest bowiem zaistnienie wyjątkowych względów pozwalających na
ustalenie, że wykonanie wyroku przed rozpoznaniem kasacji mogłoby spowodować
dla skazanego wyjątkowo dolegliwe i w zasadzie nieodwracalne skutki. Istnienia
takich względów w rozpoznawanej sprawie skarżący jednak nie wykazał.
Wprawdzie ranga zarzuconych w kasacji uchybień jest, zdaniem skarżącego,
poważna, lecz ich zaistnienie nie jest na tyle oczywiste, by badanie sprawy przez
pryzmat przesłanek określonych w art. 532 § 1 k.p.k. przesądzało o konieczności
przełamania reguły bezzwłocznego wykonania prawomocnego wyroku. Argumenty
odnoszące się do sytuacji rodzinnej i majątkowej skazanego przemawiać mogą
ewentualnie za odroczeniem wykonania kary bądź zarządzeniem przerwy w jej
odbywaniu, w przypadku wprowadzenia kary do wykonania, a nie za wstrzymaniem
wykonania orzeczenia.
Konkludując stwierdzić należy, że nie przesądzając ostatecznego
rozstrzygnięcia kwestii zasadności kasacji, Sąd Najwyższy doszedł do przekonania,
że nie zachodzą wystarczające podstawy do zastosowania nadzwyczajnej instytucji
przewidzianej w art. 532 § 1 k.p.k. i z tych względów orzekł jak na wstępie.