Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CSK 169/13
POSTANOWIENIE
Dnia 20 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej im. "P."
w P.
przeciwko S. P. S.A. we W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 grudnia 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 28 grudnia 2012 r.
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej
kwotę 1.800 zł ( jeden tysiąc osiemset ) tytułem kosztów
postępowania kasacyjnego.
2
UZASADNIENIE
Określone w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. wymaganie uzasadnienia w skardze
kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania zostaje spełnione, jeśli skarżący
wykaże, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba
wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Cel wymagania przewidzianego
w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. może być zatem osiągnięty jedynie przez powołanie
i uzasadnienie istnienia przesłanek o charakterze publicznoprawnym, które będą
mogły stanowić podstawę oceny skargi kasacyjnej pod kątem przyjęcia jej do
rozpoznania. Na tych jedynie przesłankach Sąd Najwyższy może oprzeć
rozstrzygnięcie w kwestii przyjęcia bądź odmowy przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania.
Strona powodowa we wniesionej skardze kasacyjnej od wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 28 grudnia 2012 r. wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania
oparła na przesłance wskazanej w art. 3989
§ 1 pkt 1, 2 i 4 k.p.c. Szczegółowa
analiza uzasadnienia tego wniosku nie pozwala na stwierdzenie, że w sprawie
występuje istotne zagadnienie prawne, potrzeba wykładni powołanych w skardze
przepisów prawa oraz aby skarga była oczywiście uzasadniona. Wskazać należy,
że nie zachodzi również nieważność postępowania, którą Sąd Najwyższy bierze
pod rozwagę - w granicach zaskarżenia - z urzędu (art. 39813
§ 1 k.p.c.).
Z przytoczonych względów należało odmówić przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania (art. 3989
§ 2 k.p.c.).