Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 101/13
POSTANOWIENIE
Dnia 10 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z wniosku I. M. i H. M.
przy uczestnictwie H. M., G. Ż.-B., A. W., A. S. i Miasta W.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 stycznia 2014 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 31 lipca 2013 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
2
Postanowieniem z dnia 31 lipca 2013 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawczyni I. M., wniesioną od postanowienia tego Sądu z dnia 31
stycznia 2013 r. w postępowaniu o zasiedzenie nieruchomości.
Wcześniej postanowieniem z dnia 10 czerwca 2013 r. Sąd Okręgowy oddalił
wniosek tej wnioskodawczyni o zwolnienie jej od obowiązku uiszczenia wpisu
od skargi, zamieszczony w treści skargi. W dniu 19 czerwca 2013 r. odpis tego
postanowienia doręczono pełnomocnikowi reprezentującego wnioskodawczynię.
Skarga wnioskodawczyni została odrzucona, ponieważ w terminie
tygodniowym od wspomnianego doręczenia opłata nie została wniesiona, a Sąd
drugiej instancji po wydaniu postanowienia o oddaleniu wniosku o zwolnienie od
opłaty nie był zobowiązany do ponownego wzywania skarżącej do opłacenia skargi
(art. 112 ust. 3 zd. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych).
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik wnioskodawczyni wnosił
o jego uchylenie i bronił stanowiska, zgodnie z którym na wnioskodawczyni nie
ciążył obowiązek uiszczenia opłaty od skargi kasacyjnej do czasu prawomocnego
zakończenia postępowania w przedmiocie zwolnienia od opłaty.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Z akt sprawy wynika, że wnioskodawczyni złożyła zażalenie na
postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 29 lipca 2013 r., w którym odmówiono
sporządzenia uzasadnienia postanowienia tego Sądu z dnia 10 czerwca 2013 r.
odmawiającego zwolnienia wnioskodawczyni od obowiązku uiszczenia opłaty
od skargi kasacyjnej (k. 307, 322). Zażalenie to zostało odrzucone postanowieniem
z dnia 30 sierpnia 2013 r. (k. 343) i postanowienie to doręczono pełnomocnikowi
uczestniczki postępowania (k. 343 i 356 akt sprawy).
W rozpoznawanej sprawie Sąd Okręgowy nie miał obowiązku sporządzenia
uzasadnienia postanowienia z dnia 10 czerwca 2013 r., miał natomiast obowiązek
doręczenia tego rozstrzygnięcia (art. 357 § 2 k.p.c.). Obowiązek uzasadnienia
powstawałby tylko wówczas, gdyby od wspomnianego postanowienia służyło
odpowiednie zażalenie.
3
Nie można zatem podzielić stanowiska pełnomocnika wnioskodawczyni,
że nie miała ona obowiązku uiszczenia opłaty od skargi kasacyjnej
w terminie wskazanym w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia „do czasu
prawomocnego zakończenia postępowania o zwolnieniu jej od tej opłaty”.
W przedmiocie zwolnienia z obowiązku uiszczenia opłaty orzekał Sąd Okręgowy
jako sąd drugiej instancji, ponieważ wniosek taki złożono właśnie w postępowaniu
odwoławczym (w treści skargi kasacyjnej).
Należy też zaznaczyć, że z treści uzasadnienia zażalenia nie wynika intencja
uruchomienia kontroli postanowienia z dnia 10 czerwca 2013 r. przewidzianej w art.
380 k.p.c. W orzecznictwie Sądu Najwyższego wniosek w tym zakresie musi
być jednak wyraźny i jednoznacznie sformułowany we wniesionym, ogólnym środku
zaskarżenia, jeżeli środek taki wnoszony jest przez profesjonalnego pełnomocnika
procesowego (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2006 r.,
I CZ 53/06, I C 2007, z. 12, s. 49-50).
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie jako
nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).

I CZ 101/13

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia