V CNP 39/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:03-07-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III Ca …/10
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 39/13
POSTANOWIENIE
Dnia 10 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie ze skargi A. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w K. z dnia 8 marca 2012 r., w sprawie ze skargi A. K.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Okręgowego w K. w sprawie o sygn. akt III Ca …/10,
z powództwa A. K.
przeciwko M. M.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 stycznia 2014 r.,
odrzuca skargę.
UZASADNIENIE
2
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 8 marca 2012 r. odrzucił skargę A. K.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tego Sądu z
dnia 22 października 2010 r.
Na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 8 marca 2012 r. A. K. wniosła
skargę opartą na art. 4241
§ 1 k.p.c., tj. wystąpiła o stwierdzenie jego niezgodności
z prawem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W dniu 25 września 2010 r. wskutek wejścia w życie ustawy z dnia 22 lipca
2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo
upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 155, poz. 1037) zmienił się stan prawny
w zakresie skargi na niezgodność z prawem prawomocnego orzeczenia. Według
art. 4241
k.p.c. w nowym brzmieniu, można żądać stwierdzenia niezgodności
z prawem jedynie prawomocnego wyroku kończącego postępowanie w sprawie.
Na inne prawomocne orzeczenie skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
nie przysługuje. Naprawienia na drodze sądowej szkody wyrządzonej wydaniem
takiego orzeczenia można dochodzić, jeżeli strona skorzystała z przysługujących jej
środków prawnych, bez potrzeby uprzedniego stwierdzenia jego niezgodności
z prawem w postępowaniu ze skargi (art. 4241b
k.p.c.).
Wniesiona przez A. K. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia - a więc nie wyroku - była zatem niedopuszczalna w
świetle art. 4241
§ 1 k.p.c. i dlatego podlegała odrzuceniu na podstawie art. 4248
§
1 k.p.c.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 10 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie ze skargi A. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w K. z dnia 8 marca 2012 r., w sprawie ze skargi A. K.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Okręgowego w K. w sprawie o sygn. akt III Ca …/10,
z powództwa A. K.
przeciwko M. M.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 stycznia 2014 r.,
odrzuca skargę.
UZASADNIENIE
2
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 8 marca 2012 r. odrzucił skargę A. K.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tego Sądu z
dnia 22 października 2010 r.
Na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 8 marca 2012 r. A. K. wniosła
skargę opartą na art. 4241
§ 1 k.p.c., tj. wystąpiła o stwierdzenie jego niezgodności
z prawem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W dniu 25 września 2010 r. wskutek wejścia w życie ustawy z dnia 22 lipca
2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo
upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 155, poz. 1037) zmienił się stan prawny
w zakresie skargi na niezgodność z prawem prawomocnego orzeczenia. Według
art. 4241
k.p.c. w nowym brzmieniu, można żądać stwierdzenia niezgodności
z prawem jedynie prawomocnego wyroku kończącego postępowanie w sprawie.
Na inne prawomocne orzeczenie skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
nie przysługuje. Naprawienia na drodze sądowej szkody wyrządzonej wydaniem
takiego orzeczenia można dochodzić, jeżeli strona skorzystała z przysługujących jej
środków prawnych, bez potrzeby uprzedniego stwierdzenia jego niezgodności
z prawem w postępowaniu ze skargi (art. 4241b
k.p.c.).
Wniesiona przez A. K. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia - a więc nie wyroku - była zatem niedopuszczalna w
świetle art. 4241
§ 1 k.p.c. i dlatego podlegała odrzuceniu na podstawie art. 4248
§
1 k.p.c.
db