II BU 3/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-03-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II BU 3/13
POSTANOWIENIE
Dnia 4 lutego 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Beata Gudowska
w sprawie z wniosku K. Z.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.
o zasiłek chorobowy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 4 lutego 2014 r.,
skargi wnioskodawcy o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w O.
z dnia 14 czerwca 2012 r.
odrzuca skargę.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy, Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w O. oddalił apelację K. Z. od wyroku Sądu Rejonowego
w O. z dnia 28 marca 2012 r., oddalającego jego odwołanie od decyzji Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w O. w przedmiocie odmowy wypłaty odsetek
od przyznanego zasiłku chorobowego.
Skarga ubezpieczonego, zawierająca wniosek o stwierdzenie niezgodności z
prawem tego prawomocnego orzeczenia, została oparta na podstawie naruszenia
prawa materialnego – art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o
systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz.
1585 ze zm.) przez przyjęcie, że skarżącemu nie przysługują odsetki od
przyznanego z opóźnieniem zasiłku chorobowego.
2
Skarżący oświadczył, że na skutek wydania zaskarżonego wyroku poniósł
szkodę w kwocie 7.600,47 zł stanowiącą sumę niewypłaconych odsetek i podniósł,
że nie przysługuje mu skarga kasacyjna, ani żaden inny środek prawny
umożliwiający zmianę lub uchylenie tego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać – obok oznaczenia orzeczenia, od
którego została wniesiona, przytoczenia jej podstaw oraz ich uzasadnienia i
wniosku o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem – także wskazanie
przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne,
uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie
orzeczenia, którego skarga dotyczy oraz wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Sąd Najwyższy wyjaśnił, że każdy z elementów skargi przewidzianych w
art. 4245
§ 1 k.p.c. ma charakter samoistny i każde opisane w nich wymaganie
powinno być spełnione samodzielnie, niezależnie od innych. Wobec wyraźnego
przeciwstawienia w art. 4245
§ 1 k.p.c. podstaw skargi (pkt 2) wskazaniu przepisu
prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (pkt 3) nie może budzić
wątpliwości, że skarga musi zawierać każdy z tych elementów przedstawiony
odrębnie (por. np. niepublikowane postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20
lipca 2005 r., IV CNP 1/05, z dnia 20 czerwca 2006 r., II BP 5/06, z dnia 20 lipca
2006 r., I BP 2/06, z dnia 27 lutego 2007 r., II BU 8/06, czy z dnia 25 kwietnia
2007 r., III BP 6/07).
W skardze powołano podstawy skargi z uzasadnieniem, lecz nie wskazano
przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne. Charakter tego
wymagania powoduje, że brak ten, który jest tzw. brakiem konstrukcyjnym, a więc
nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków formalnych, powoduje
odrzucenie skargi a limine.
3
Mając to na względzie, Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 4 lutego 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Beata Gudowska
w sprawie z wniosku K. Z.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.
o zasiłek chorobowy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 4 lutego 2014 r.,
skargi wnioskodawcy o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w O.
z dnia 14 czerwca 2012 r.
odrzuca skargę.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy, Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w O. oddalił apelację K. Z. od wyroku Sądu Rejonowego
w O. z dnia 28 marca 2012 r., oddalającego jego odwołanie od decyzji Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w O. w przedmiocie odmowy wypłaty odsetek
od przyznanego zasiłku chorobowego.
Skarga ubezpieczonego, zawierająca wniosek o stwierdzenie niezgodności z
prawem tego prawomocnego orzeczenia, została oparta na podstawie naruszenia
prawa materialnego – art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o
systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz.
1585 ze zm.) przez przyjęcie, że skarżącemu nie przysługują odsetki od
przyznanego z opóźnieniem zasiłku chorobowego.
2
Skarżący oświadczył, że na skutek wydania zaskarżonego wyroku poniósł
szkodę w kwocie 7.600,47 zł stanowiącą sumę niewypłaconych odsetek i podniósł,
że nie przysługuje mu skarga kasacyjna, ani żaden inny środek prawny
umożliwiający zmianę lub uchylenie tego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać – obok oznaczenia orzeczenia, od
którego została wniesiona, przytoczenia jej podstaw oraz ich uzasadnienia i
wniosku o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem – także wskazanie
przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne,
uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie
orzeczenia, którego skarga dotyczy oraz wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Sąd Najwyższy wyjaśnił, że każdy z elementów skargi przewidzianych w
art. 4245
§ 1 k.p.c. ma charakter samoistny i każde opisane w nich wymaganie
powinno być spełnione samodzielnie, niezależnie od innych. Wobec wyraźnego
przeciwstawienia w art. 4245
§ 1 k.p.c. podstaw skargi (pkt 2) wskazaniu przepisu
prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (pkt 3) nie może budzić
wątpliwości, że skarga musi zawierać każdy z tych elementów przedstawiony
odrębnie (por. np. niepublikowane postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20
lipca 2005 r., IV CNP 1/05, z dnia 20 czerwca 2006 r., II BP 5/06, z dnia 20 lipca
2006 r., I BP 2/06, z dnia 27 lutego 2007 r., II BU 8/06, czy z dnia 25 kwietnia
2007 r., III BP 6/07).
W skardze powołano podstawy skargi z uzasadnieniem, lecz nie wskazano
przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne. Charakter tego
wymagania powoduje, że brak ten, który jest tzw. brakiem konstrukcyjnym, a więc
nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków formalnych, powoduje
odrzucenie skargi a limine.
3
Mając to na względzie, Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 4248
§ 1
k.p.c.).