II CZ 105/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:06-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 105/13
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lutego 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa J. T.
przeciwko Wojewódzkiemu Szpitalowi Zespolonemu w L.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 lutego 2014 r.
zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 24 września 2013 r.
uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę Sądowi
Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 24 września 2013 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną powódki z powodu nieuiszczenia opłaty od skargi.
Sąd ustalił, że powódka wniosła od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 3
kwietnia 2013 r., którym oddalono jej apelację, skargę kasacyjną z wnioskiem o
zwolnienie jej od kosztów sądowych w całości.
Postanowieniem z dnia 19 sierpnia 2013 r. wniosek ten został oddalony.
Zadaniem Sądu oświadczenie powódki o stanie rodzinnym, majątku, dochodach
i źródłach utrzymania z dnia 30 maja 2013 r. oraz wyjaśnienia zawarte w piśmie
z dnia 24 lipca 2013 r. w zakresie dochodów i źródeł utrzymania są niewiarygodne.
Wynika z nich, że miesięczne wydatki wynoszą 5150 zł i przekraczają dochody
o 1753 zł. Z porównania oświadczenia z dnia 30 maja 2013 r. z oświadczeniem
z dnia 21 czerwca 2012 r. wynika, że w pierwszym z wymienionych oświadczeń
powódka nie wymieniła wszystkich ponoszonych wydatków (paliwo i utrzymanie
samochodu, podatek od nieruchomości, opłata za przedszkole i telefon). Ponadto
w żadnym z oświadczeń nie ujawniła wydatków związanych z nauką syna B. T. Z
powyższego wynika - według Sądu - że powódka i jej mąż posiadają nieujawnione w
oświadczeniu z dnia 30 maja 2013 r. inne dochody, pozwalające pokrywać wydatki w
wysokości około 1750 zł. Ponadto Sąd ustalił, że w oświadczeniu z dnia 21 czerwca
2012 r. powódka nie podała, że mąż od 1987 r. jest właścicielem domu o powierzchni
160 m2
z działką i od 2005 r. – właścicielem wynajmowanego mieszkania o
powierzchni 54 m2
.
W zażaleniu pełnomocnik wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia
i rozpoznanie - na podstawie art. 380 k.p.c. - postanowienia o oddaleniu wniosku
o zwolnienie od kosztów sądowych. Zarzucił, że wniosek o zwolnienie od kosztów
sądowych został oddalony z naruszeniem art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. o kosztach sądowych sprawach cywilnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r., Nr 90,
poz. 594 ze zm., dalej - „u.k.s.c.) i art. 233 k.p.c.
3
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie można odeprzeć zarzutu skarżącej, że Sąd odmówił jej zwolnienia od
kosztów sądowych na skutek nieprawidłowej oceny złożonego przez nią
oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania.
Nie poddaje się weryfikacji instancyjnej wniosek Sądu, że skarżąca i jej mąż
mają nieujawnione dodatkowe źródła dochodu, pozwalające im - zdaniem Sądu -
pokrywać przekraczające wykazany dochód wydatki w wysokości około 1750 zł
miesięcznie. Nie wiadomo bowiem na jakiej podstawie Sąd ustalił, że wspomniane
wydatki są ponoszone z własnych środków skarżącej i jej męża. Zakwestionowany
wniosek Sądu należało zatem uznać, zwłaszcza wobec zarzutu skarżącej, że jest
ona zmuszona korzystać z pożyczek udzielanych przez rodzinę, za oparty na
niedostatecznie wyjaśnionych podstawach.
Ustalenie Sądu, że źródłem dochodu jest także wynajmowanie mieszkania
męża skarżącej pomija związane z najmem istotne okoliczności zawarte w piśmie
z dnia 24 lipca 2013 r. Wynika z nich, że z uzyskiwanego co miesiąc dochodu
z tytułu wynajmu mieszkania jest płacony czynsz (490 zł), a ponadto – spłacany
spowodowany przez poprzednich lokatorów mieszkania dług czynszowy (7 000 zł),
egzekwowany przez komornika sądowego.
Nawiązując do zakwestionowanej przez Sąd rzetelności oświadczenia
majątkowego z dnia 21 czerwca 2012 r., skarżąca trafnie zarzuciła, że przyczyny
niewykazania w tym oświadczeniu posiadanego przez jej męża domu i mieszkania
podała w piśmie z dnia 24 lipca 2013 r. Tymczasem Sąd nie wyjaśnił, dlaczego
mimo tego uznał, że są podstawy do zdyskwalifikowania wiarygodności
oświadczenia majątkowego dołączonego do wniosku o zwolnienie od kosztów
sądowych.
Reasumując, zarzut wydania postanowienia oddalającego wniosek
o zwolnienie skarżącej od kosztów sądowych z naruszeniem przytoczonych
w zażaleniu przepisów prawa należało uznać za uzasadniony; w konsekwencji, nie
było podstaw do odrzucenia skargi kasacyjnej.
4
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39815
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lutego 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa J. T.
przeciwko Wojewódzkiemu Szpitalowi Zespolonemu w L.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 lutego 2014 r.
zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 24 września 2013 r.
uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę Sądowi
Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 24 września 2013 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną powódki z powodu nieuiszczenia opłaty od skargi.
Sąd ustalił, że powódka wniosła od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 3
kwietnia 2013 r., którym oddalono jej apelację, skargę kasacyjną z wnioskiem o
zwolnienie jej od kosztów sądowych w całości.
Postanowieniem z dnia 19 sierpnia 2013 r. wniosek ten został oddalony.
Zadaniem Sądu oświadczenie powódki o stanie rodzinnym, majątku, dochodach
i źródłach utrzymania z dnia 30 maja 2013 r. oraz wyjaśnienia zawarte w piśmie
z dnia 24 lipca 2013 r. w zakresie dochodów i źródeł utrzymania są niewiarygodne.
Wynika z nich, że miesięczne wydatki wynoszą 5150 zł i przekraczają dochody
o 1753 zł. Z porównania oświadczenia z dnia 30 maja 2013 r. z oświadczeniem
z dnia 21 czerwca 2012 r. wynika, że w pierwszym z wymienionych oświadczeń
powódka nie wymieniła wszystkich ponoszonych wydatków (paliwo i utrzymanie
samochodu, podatek od nieruchomości, opłata za przedszkole i telefon). Ponadto
w żadnym z oświadczeń nie ujawniła wydatków związanych z nauką syna B. T. Z
powyższego wynika - według Sądu - że powódka i jej mąż posiadają nieujawnione w
oświadczeniu z dnia 30 maja 2013 r. inne dochody, pozwalające pokrywać wydatki w
wysokości około 1750 zł. Ponadto Sąd ustalił, że w oświadczeniu z dnia 21 czerwca
2012 r. powódka nie podała, że mąż od 1987 r. jest właścicielem domu o powierzchni
160 m2
z działką i od 2005 r. – właścicielem wynajmowanego mieszkania o
powierzchni 54 m2
.
W zażaleniu pełnomocnik wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia
i rozpoznanie - na podstawie art. 380 k.p.c. - postanowienia o oddaleniu wniosku
o zwolnienie od kosztów sądowych. Zarzucił, że wniosek o zwolnienie od kosztów
sądowych został oddalony z naruszeniem art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. o kosztach sądowych sprawach cywilnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r., Nr 90,
poz. 594 ze zm., dalej - „u.k.s.c.) i art. 233 k.p.c.
3
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie można odeprzeć zarzutu skarżącej, że Sąd odmówił jej zwolnienia od
kosztów sądowych na skutek nieprawidłowej oceny złożonego przez nią
oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania.
Nie poddaje się weryfikacji instancyjnej wniosek Sądu, że skarżąca i jej mąż
mają nieujawnione dodatkowe źródła dochodu, pozwalające im - zdaniem Sądu -
pokrywać przekraczające wykazany dochód wydatki w wysokości około 1750 zł
miesięcznie. Nie wiadomo bowiem na jakiej podstawie Sąd ustalił, że wspomniane
wydatki są ponoszone z własnych środków skarżącej i jej męża. Zakwestionowany
wniosek Sądu należało zatem uznać, zwłaszcza wobec zarzutu skarżącej, że jest
ona zmuszona korzystać z pożyczek udzielanych przez rodzinę, za oparty na
niedostatecznie wyjaśnionych podstawach.
Ustalenie Sądu, że źródłem dochodu jest także wynajmowanie mieszkania
męża skarżącej pomija związane z najmem istotne okoliczności zawarte w piśmie
z dnia 24 lipca 2013 r. Wynika z nich, że z uzyskiwanego co miesiąc dochodu
z tytułu wynajmu mieszkania jest płacony czynsz (490 zł), a ponadto – spłacany
spowodowany przez poprzednich lokatorów mieszkania dług czynszowy (7 000 zł),
egzekwowany przez komornika sądowego.
Nawiązując do zakwestionowanej przez Sąd rzetelności oświadczenia
majątkowego z dnia 21 czerwca 2012 r., skarżąca trafnie zarzuciła, że przyczyny
niewykazania w tym oświadczeniu posiadanego przez jej męża domu i mieszkania
podała w piśmie z dnia 24 lipca 2013 r. Tymczasem Sąd nie wyjaśnił, dlaczego
mimo tego uznał, że są podstawy do zdyskwalifikowania wiarygodności
oświadczenia majątkowego dołączonego do wniosku o zwolnienie od kosztów
sądowych.
Reasumując, zarzut wydania postanowienia oddalającego wniosek
o zwolnienie skarżącej od kosztów sądowych z naruszeniem przytoczonych
w zażaleniu przepisów prawa należało uznać za uzasadniony; w konsekwencji, nie
było podstaw do odrzucenia skargi kasacyjnej.
4
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39815
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).