IV KZ 5/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:06-03-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V KZ 57/97
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KZ 5/14
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lutego 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
w sprawie A. Ł.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 20 lutego 2014 r.
na skutek zażalenia skazanego na zarządzenie Prezesa Sądu Okręgowego w B. z
dnia 4 września 2013 r. w przedmiocie odmowy przyjęcia kasacji sporządzonej
przez skazanego
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia kasacji sporządzonej
przez skazanego z uwagi na nieuzupełnienie w zakreślonym terminie braku
formalnego w postaci sporządzenia i podpisania kasacji przez adwokata. Na to
zarządzenie zażalenie złożył skazany, domagając się jego uwzględnienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne, albowiem prawidłowo odmówiono przyjęcia
kasacji sporządzonej przez skazanego. Zgodnie bowiem z art. 526 § 2 k.p.k., jeżeli
kasacja nie pochodzi od wskazanych w tym przepisie podmiotów, to powinna
zostać sporządzona i podpisana przez obrońcę będącego adwokatem. Skazanemu
został wyznaczony obrońca z urzędu do zbadania podstaw wniesienia kasacji. W
sporządzonej dla sądu informacji obrońca oświadczył, że nie ma takich podstaw. To
2
stanowisko obrońcy jest dla sądu wiążące. W kodeksie postępowania karnego nie
ma bowiem przepisu, który upoważniałby sąd do „przymuszenia” obrońcy z urzędu
do sporządzenia i wniesienia kasacji, jak i też przepisu, który nakazywałby
ustanowić skazanemu innego obrońcę z urzędu w sytuacji, gdy dotychczasowy
obrońca rzetelnie wykonał swój obowiązek (por. postanowienie SN z dnia 17
czerwca 1997 r., V KZ 57/97, OSNKW 1997, z. 9-10, poz. 82). Tym samym, skoro
sporządzona przez skazanego kasacja zawiera wskazany powyżej brak formalny i
nie został on usunięty w zakreślonym terminie, to prawidłowo wydano zarządzenie
o odmowie jej przyjęcia.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy utrzymał w mocy zaskarżone
zarządzenie.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lutego 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
w sprawie A. Ł.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 20 lutego 2014 r.
na skutek zażalenia skazanego na zarządzenie Prezesa Sądu Okręgowego w B. z
dnia 4 września 2013 r. w przedmiocie odmowy przyjęcia kasacji sporządzonej
przez skazanego
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia kasacji sporządzonej
przez skazanego z uwagi na nieuzupełnienie w zakreślonym terminie braku
formalnego w postaci sporządzenia i podpisania kasacji przez adwokata. Na to
zarządzenie zażalenie złożył skazany, domagając się jego uwzględnienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne, albowiem prawidłowo odmówiono przyjęcia
kasacji sporządzonej przez skazanego. Zgodnie bowiem z art. 526 § 2 k.p.k., jeżeli
kasacja nie pochodzi od wskazanych w tym przepisie podmiotów, to powinna
zostać sporządzona i podpisana przez obrońcę będącego adwokatem. Skazanemu
został wyznaczony obrońca z urzędu do zbadania podstaw wniesienia kasacji. W
sporządzonej dla sądu informacji obrońca oświadczył, że nie ma takich podstaw. To
2
stanowisko obrońcy jest dla sądu wiążące. W kodeksie postępowania karnego nie
ma bowiem przepisu, który upoważniałby sąd do „przymuszenia” obrońcy z urzędu
do sporządzenia i wniesienia kasacji, jak i też przepisu, który nakazywałby
ustanowić skazanemu innego obrońcę z urzędu w sytuacji, gdy dotychczasowy
obrońca rzetelnie wykonał swój obowiązek (por. postanowienie SN z dnia 17
czerwca 1997 r., V KZ 57/97, OSNKW 1997, z. 9-10, poz. 82). Tym samym, skoro
sporządzona przez skazanego kasacja zawiera wskazany powyżej brak formalny i
nie został on usunięty w zakreślonym terminie, to prawidłowo wydano zarządzenie
o odmowie jej przyjęcia.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy utrzymał w mocy zaskarżone
zarządzenie.