III KK 39/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-04-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KK 39/14
POSTANOWIENIE
Dnia 18 marca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski
na posiedzeniu w trybie art. 531 § 1 k.p.k.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 marca 2014 r.,
w sprawie W. C. – W.,
skazanej z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 297 § 1 k.k.,
kwestii dopuszczalności kasacji wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 2 października 2013 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Ł.
z dnia 17 lipca 2013 r.,
p o s t a n o w i ł
1) pozostawić kasację bez rozpoznania;
2) obciążyć skazaną kosztami sądowymi za postępowanie
kasacyjne.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 2 października 2013 r.,
utrzymującym w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 17 lipca 2013 r.,
skazanej wymierzona została kara roku pozbawienia wolności, której wykonanie
zostało warunkowo zawieszone na okres 2 lat próby.
Kasację od wyroku Sądu odwoławczego wniósł obrońca, stawiając zarzut
rażącego naruszenia prawa procesowego. Skarżący wniósł o uchylenie
zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi pierwszej
instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
2
Kasację w niniejszej sprawie należało pozostawić bez rozpoznania. Na pełną
akceptację zasługiwało stanowisko prokuratora zawarte w odpowiedzi na tę skargę.
Zgodnie z art. 531 § 1 k.p.k., Sąd Najwyższy pozostawia kasację bez
rozpoznania między innymi, jeżeli nie odpowiada ona przepisom wymienionym w
art. 530 § 2 k.p.k. (chodzi tutaj o art. 120 § 2 k.p.k., art. 429 § 1 k.p.k. oraz o art.
523 § 1 k.p.k.). Zgodnie z art. 523 § 2 i 4 k.p.k., kasacja wniesiona na korzyść
oskarżonego, któremu nie została wymierzona bezwzględna kara pozbawienia
wolności, oparta może być jedynie na uchybieniach wymienionych w art. 439 k.p.k.
W przeciwnym wypadku jest ona niedopuszczalna z mocy ustawy, co z uwagi na
treść art. 429 § 1 k.p.k. uniemożliwia jej merytoryczne rozpoznanie. W niniejszej
sprawie skarżący oparł swoją kasację na tak zwanych względnych powodach
odwoławczych spoza katalogu zawartego w art. 439 k.p.k., w sposób wyraźny
formalnie zarzucając naruszenie prawa procesowego. Również w aspekcie
merytorycznym, w treści skargi, obrońca nie podnosi żadnych okoliczności
mogących stanowić tak zwane bezwzględne przyczyny odwoławcze. Z uwagi więc
na podniesienie w kasacji jedynie względnych powodów odwoławczych, przy
wymierzeniu skazanej kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania, rozpoznanie przedmiotowej skargi było niedopuszczalne. Należało ją w
związku z tym pozostawić bez rozpoznania.
Na podstawie art. 518 k.p.k. w zw. z art. 637 § 1 k.p.k. w zw. z z art. 636 § 1
k.p.k., skazaną obciążono kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 marca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski
na posiedzeniu w trybie art. 531 § 1 k.p.k.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 marca 2014 r.,
w sprawie W. C. – W.,
skazanej z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 297 § 1 k.k.,
kwestii dopuszczalności kasacji wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 2 października 2013 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Ł.
z dnia 17 lipca 2013 r.,
p o s t a n o w i ł
1) pozostawić kasację bez rozpoznania;
2) obciążyć skazaną kosztami sądowymi za postępowanie
kasacyjne.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 2 października 2013 r.,
utrzymującym w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 17 lipca 2013 r.,
skazanej wymierzona została kara roku pozbawienia wolności, której wykonanie
zostało warunkowo zawieszone na okres 2 lat próby.
Kasację od wyroku Sądu odwoławczego wniósł obrońca, stawiając zarzut
rażącego naruszenia prawa procesowego. Skarżący wniósł o uchylenie
zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi pierwszej
instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
2
Kasację w niniejszej sprawie należało pozostawić bez rozpoznania. Na pełną
akceptację zasługiwało stanowisko prokuratora zawarte w odpowiedzi na tę skargę.
Zgodnie z art. 531 § 1 k.p.k., Sąd Najwyższy pozostawia kasację bez
rozpoznania między innymi, jeżeli nie odpowiada ona przepisom wymienionym w
art. 530 § 2 k.p.k. (chodzi tutaj o art. 120 § 2 k.p.k., art. 429 § 1 k.p.k. oraz o art.
523 § 1 k.p.k.). Zgodnie z art. 523 § 2 i 4 k.p.k., kasacja wniesiona na korzyść
oskarżonego, któremu nie została wymierzona bezwzględna kara pozbawienia
wolności, oparta może być jedynie na uchybieniach wymienionych w art. 439 k.p.k.
W przeciwnym wypadku jest ona niedopuszczalna z mocy ustawy, co z uwagi na
treść art. 429 § 1 k.p.k. uniemożliwia jej merytoryczne rozpoznanie. W niniejszej
sprawie skarżący oparł swoją kasację na tak zwanych względnych powodach
odwoławczych spoza katalogu zawartego w art. 439 k.p.k., w sposób wyraźny
formalnie zarzucając naruszenie prawa procesowego. Również w aspekcie
merytorycznym, w treści skargi, obrońca nie podnosi żadnych okoliczności
mogących stanowić tak zwane bezwzględne przyczyny odwoławcze. Z uwagi więc
na podniesienie w kasacji jedynie względnych powodów odwoławczych, przy
wymierzeniu skazanej kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania, rozpoznanie przedmiotowej skargi było niedopuszczalne. Należało ją w
związku z tym pozostawić bez rozpoznania.
Na podstawie art. 518 k.p.k. w zw. z art. 637 § 1 k.p.k. w zw. z z art. 636 § 1
k.p.k., skazaną obciążono kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze.