Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KK 323/13
POSTANOWIENIE
Dnia 27 marca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Andrzej Ryński
SSN Dorota Rysińska
Protokolant Anna Kowal
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Jerzego Engelkinga,
w sprawie K. Ł.
w przedmiocie umorzenia postępowania wykonawczego
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 27 marca 2014 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od postanowienia Sądu Rejonowego w S.
z dnia 15 lutego 2013 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i sprawę przekazuje Sądowi
Rejonowemu w S. do prowadzenia postępowania wykonawczego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 6 października 1997 r., Sąd Rejonowy w S. skazał K. Ł. na
karę łączną 3 lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny. Wyrok ten
uprawomocnił się wobec K. Ł. w dniu 30 grudnia 1997 r. (k. 617, t. III). Początek
kary orzeczonej wobec skazanego K. Ł. wyznaczony został na dzień 27 stycznia
1997 r. zaś koniec kary przypaść miał na dzień 27 stycznia 2000 r. (k. 39, t. I akt
wykonawczych).
Po uzyskaniu, pismem z dnia 13 sierpnia 2001 r., informacji z Zakładu
Karnego w W., iż skazany K. Ł. w dniu 13 sierpnia 1998 r. nie powrócił z przepustki
nagrodowej i do chwili obecnej nie został ujęty, Sąd Rejonowy w S.
2
postanowieniem z dnia 9 października 2001 r., sygn. akt V …/97, na podstawie art.
279 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w. i art. 15 § 2 k.k.w. zarządził poszukiwanie
skazanego K. Ł. listem gończym i do czasu zatrzymania skazanego zawiesił
postępowanie wykonawcze w sprawie (k. 152, t. I akt wykonawczych). K. Ł.
opuszczając zakład karny podał dwa adresy — G., ul. P. 23/24 m. 1 oraz S., ul. M.
25. Jako ostatnie miejsce zamieszkania w liście gończym wskazano: S., ul. M.
125/1A (k. 129 i 160, t. I akt wykonawczych).
Postanowieniem z dnia 15 lutego 2013 r., Sąd Rejonowy, na podstawie art.
15 § 1 k.k.w. w zw. z art. 103 § 1 pkt 2 k.k. umorzył postępowanie wykonawcze
wobec skazanego K. Ł. i odwołał poszukiwania go listem gończym (k. 326, t. II akt
wykonawczych). Postanowienie to uprawomocniło się w dniu 30 sierpnia 2013 r.,
kiedy to nastąpił zwrot korespondencji z odpisem tego orzeczenia w wyniku
niedoręczenia go skazanemu na adres zamieszkania w S. (art. 139 § 1 k.p.k.).
Od tego orzeczenia kasację na niekorzyść skazanego wniósł Prokurator
Generalny, podnosząc zarzut rażącego i mającego istotny wpływ na treść
orzeczenia naruszenia art. 15 § 3 k.k.w., polegającego na umorzeniu postępowania
wykonawczego z uwagi na upływ 15 lat od uprawomocnienia się wyroku pomimo
tego, że skazany uchyla się od wykonania wyroku, co wstrzymuje bieg
przedawnienia wykonania kary na okres nieprzekraczający 10 lat.
Na podstawie tak sformułowanego zarzutu Prokurator Generalny wniósł o
uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi w S. do
postępowania wykonawczego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest zasadna.
Wyrok, na mocy którego K. Ł. został skazany na karę 3 lat pozbawienia
wolności, uprawomocnił się w dniu 30 grudnia 1997 r. (k. 617 w zw. z k 615, t. III).
Chociaż od tego terminu zaczął biec termin przedawnienia wykonania kary,
określony w art. 103 § 1 pkt 2 k.k. (mający zastosowanie do kar pozbawienia
wolności, których wymiar nie przekracza 5 lat), to jednak nie upłynął on po 15
latach, tj. w dniu 30 grudnia 2012 r., jak to wadliwie przyjął Sąd meriti, a to z uwagi
na wystąpienie okoliczności, o której mowa w art. 15 § 3 k.k.w.
3
Z analizy akt sprawy wynika, że przyczyną wydania postanowienia o
zawieszeniu postępowania wykonawczego wobec K. Ł. było jego uchylanie się od
wykonania kary, o czym świadczy fakt jego niepowrotu z przepustki w dniu 13
sierpnia 1998 r. i późniejsze ukrywanie się przed organami ścigania, co z kolei
stanowiło podstawę do wydania postanowienia o poszukiwaniu tego skazanego
listem gończym, które nie przyniosło rezultatów. Postawa skazanego wskazuje
zatem jednoznacznie, że jego zachowania zostały ukierunkowane na uniknięcie
dalszego odbywania orzeczonej wobec niego i wprowadzonej do wykonania kary 3
lat pozbawienia wolności (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12
października 2010 r., III KK 85/10, OSNwSK 2010/1/1923, LEX nr 843434).
Prowadzi to do uznania, że zgodnie z art. 15 § 3 zd. 2 k.k.w. w sprawie nastąpiło
wstrzymanie biegu przedawnienia kary na okres 10 lat. Z tego względu
przedawnienie wykonania kary pozbawienia wolności nastąpi dopiero 30 grudnia
2022 r., a nie jak to uznał Sąd meriti – w dniu 30 grudnia 2012 r.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że zaskarżone postanowienie
zostało wydane na skutek rażącego naruszenia art. 15 § 3 k.k.w., skutkującego
podjęciem wadliwej, bo wydanej z naruszeniem prawa, decyzji o umorzeniu
postępowania wykonawczego w sprawie K. Ł. Z tego względu konieczne stało się
uchylenie tego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w S. do
dalszego prowadzenia postępowania wykonawczego.