Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KK 140/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 27 maja 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Grubba (przewodniczący)
SSN Dorota Rysińska (sprawozdawca)
SSN Andrzej Stępka
Protokolant Anna Kowal
w sprawie M. Z.
ukaranego za wykroczenie z art. 87 § 1a k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, odbytym w trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
w dniu 27 maja 2014 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 15 listopada 2013 r.,
uchyla wyrok w zaskarżonej części, dotyczącej orzeczenia o
środku karnym.
UZASADNIENIE
Prokurator Generalny zaskarżył kasacją, wniesioną na korzyść M. Z.,
prawomocny wyrok nakazowy Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 15 listopada 2013 r. w
części dotyczącej orzeczenia o środku karnym. Wskazanemu orzeczeniu zarzucił
„rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisów prawa
materialnego – art. 87 § 3 k.w., polegające na orzeczeniu wobec M. Z. środka
2
karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, w sytuacji uznania wyżej
wymienionego za winnego popełnienia wykroczenia z art. 87 § 1a k.w., co
wykluczało możliwość wydania orzeczenia o środku karnym w oparciu o przepis art.
87 § 3 k.w., uprawniało natomiast do zasądzenia na podstawie przepisu art. 87 § 4
k.w., fakultatywnego zakazu prowadzenia pojazdów o zakresie przedmiotowo
ograniczonym do pojazdów innych, niż mechaniczne”. Na tej podstawie Prokurator
Generalny wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja, przy uwzględnieniu jej kierunku, kwalifikowała się do uwzględnienia
w trybie określonym przepisem art. 535 § 5 k.p.k. O oczywistej zasadności
wysuniętego w niej zarzutu przekonuje, wynikający wprost z jego treści,
stwierdzony stan sprawy.
M. Z., który stanął pod zarzutem popełnienia czynu polegającego na
prowadzeniu w stanie nietrzeźwości, w dniu 30 września 2013 r. na drodze
publicznej, roweru, tj. przestępstwa z art. 178a § 2 k.k., został zaskarżonym
wyrokiem uznany za winnego popełnienia tego czynu, z tym że Sąd Rejonowy
przyjął, iż czyn ten stanowi wykroczenie określone w art. 87 § 1a k.w. Za
wykroczenie to Sąd ten wymierzył M. Z. karę 500 zł grzywny, a ponadto – na
podstawie art. 87 § 3 k.k. – orzekł wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich
pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.
Treść przytaczanego wyroku wskazuje zatem dowodnie, że zawarte w nim
orzeczenie o środku karnym narusza w sposób rażący wymienione w zarzucie
kasacji przepisy prawa – w brzmieniu art. 87 k.w., obowiązującym od dnia 9
listopada 2013 r., wprowadzonym ustawą z dnia 27 września 2013 r. o zmianie
ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z
dnia 25 października 2013 r., poz. 1247). Z unormowania art. 87 § 3 k.w. wynika
jednoznacznie, że orzeczenie środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich
pojazdów, w tym mechanicznych, jest nawet obligatoryjne, ale w odniesieniu do
sprawcy, który dopuścił się wykroczenia określonego w art. 87 § 1 k.w.
(polegającego na prowadzeniu, po użyciu alkoholu lub innego podobnie
działającego środka, pojazdu mechanicznego), nie zaś wykroczenia z art. 87 § 1a
k.w., którego popełnienie przypisano M. Z. W konsekwencji, nie może więc budzić
3
wątpliwości, że zaskarżone kasacją orzeczenie nie znajdowało podstaw prawnych i
w takim razie – wobec rażącego charakteru stwierdzonego naruszenia prawa i jego
oczywistego wpływu na jego treść – powinno ulec uchyleniu.

V KK 140/14

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia