T 20/98
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:T 5/98 T 5/989
Pełny tekst orzeczenia
11
POSTANOWIENIE
z dnia 23 września 1998 r.
Sygn. T. 20/98
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska – przewodnicząca
Wiesław Johann
Krzysztof Kolasiński – sprawozdawca
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 36 ust. 6 i 7 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643) zażalenia Zarządu Miasta Nowa Ruda z 1 września 1998 r. na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 18 sierpnia 1998 r. o odmowie nadania dalszego biegu wnioskowi Rady Miejskiej w Nowej Rudzie z 10 czerwca 1998 r. o stwierdzenie niezgodności:
art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o restrukturyzacji finansowej jednostek górnictwa kamiennego oraz wprowadzeniu opłaty węglowej (Dz.U. Nr 113, poz. 735) z art. 167 ust. 1 Konstytucji RP
p o s t a n a w i a :
nie uwzględnić zażalenia.
Uzasadnienie:
Trybunał Konstytucyjny postanowieniem z 18 sierpnia 1998 r. odmówił nadania dalszego biegu wnioskowi Rady Miejskiej w Nowej Rudzie z 10 czerwca 1998 r., opracowanego w oparciu o uchwałę tejże Rady nr 231/XXXIII/97 z 15 października 1997 r. Jako podstawę odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu Trybunał Konstytucyjny przyjął, że wymieniona uchwała Rady Miejskiej w Nowej Rudzie była już przedmiotem wstępnego rozpoznania przez Trybunał w trybie art. 36 ust. 1 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym. Postanowieniem z 29 kwietnia 1998 r. (sygn. T. 5/98) Trybunał odmówił ówczesnemu wnioskowi nadania dalszego biegu z uwagi na uchybienie obowiązującemu terminowi do usunięcia braków formalnych oraz umocowanie jako przedstawiciela w postępowaniu przed Trybunałem osoby nie odpowiadającej wymogom określonym przepisami prawa. Trybunał Konstytucyjny w postanowieniu z 18 sierpnia 1998 r. stwierdził, że postępowanie przed Trybunałem z wniosku uchwały Rady Miejskiej w Nowej Rudzie nr 231/XXXIII/97 z 15 października 1997 r. zostało prawomocnie zakończone i powtórne rozpoznanie tego wniosku jest niedopuszczalne.
Trybunał Konstytucyjny stwierdził także, że Rada Miejska w Nowej Rudzie może wystąpić z ponownym wnioskiem do Trybunału i w tym celu niezbędne jest podjęcie przez nią nowej uchwały w tym przedmiocie.
Na powyższe postanowienie Trybunału Konstytucyjnego wpłynęło, złożone w terminie, zażalenie Zarządu Miasta Nowa Ruda, podpisane przez Przewodniczącego Zarządu, które zarzuca temu postanowieniu naruszenie przepisów art. 20 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym w związku z art.130 § 2 kpc. Wnoszący zażalenie podnosi:
– zgodnie z art. 20 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym w sprawach nie uregulowanych w tej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy kpc,
– do sytuacji w sprawie winien być zastosowany art. 130 § 2 kpc, który stanowi, że po bezskutecznym upływie terminu do uzupełnienia braków formalnych pismo zostaje zwrócone stronie i jako takie nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem pisma procesowego do sądu.
Zdaniem wnoszącego zażalenie, postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 29 kwietnia 1998 r. (sygn. T. 5/989) w świetle przepisów procesowych stanowi zwrot pisma procesowego co powoduje, że wniosek z 26 stycznia 1998 r. nie wywołał żadnych skutków procesowych ani materialnych i w tym stanie rzeczy prawidłowy wniosek Rady Miejskiej w Nowej Rudzie z 10 czerwca 1998 r. winien być przez Trybunał rozpoznany.
Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:
Zażalenie na postanowienie sędziego Trybunału Konstytucyjnego jest nieuzasadnione. W zaskarżonym postanowieniu trafnie odmówiono nadaniu wnioskowi z 10 czerwca 1998 r. dalszego biegu. Nie jest to bowiem wniosek upoważnionego organu – rady miejskiej. We wniosku tym przewodniczący Rady Miejskiej powołuje się na uchwałę Rady Miejskiej w Nowej Rudzie z 15 października 1997 r. Postępowanie w sprawie tego wniosku zostało zakończone postanowieniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 29 kwietnia 1998 r. o odmowie nadania wnioskowi dalszego biegu, na które wnioskodawca nie wniósł zażalenia, a wobec tego zakończyło ono postępowanie w sprawie. Ponowne wystąpienie z wnioskiem o zbadanie zgodności z Konstytucją zaskarżonych przepisów wymaga ponownego podjęcia stosownej uchwały przez upoważniony organ – Radę Miejską w Nowej Rudzie. Wobec uregulowania w ustawie o Trybunale Konstytucyjnym (art. 36 ust. 3) konsekwencji nie uzupełnienia przez wnioskodawcę w wyznaczonym terminie braków formalnych, nie ma podstaw do odpowiedniego stosowania w tym zakresie art. 130 § 2 kpc.
Z tych względów należało postanowić jak w sentencji.
Na niniejsze postanowienie nie przysługuje środek odwoławczy.
POSTANOWIENIE
z dnia 23 września 1998 r.
Sygn. T. 20/98
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska – przewodnicząca
Wiesław Johann
Krzysztof Kolasiński – sprawozdawca
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 36 ust. 6 i 7 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643) zażalenia Zarządu Miasta Nowa Ruda z 1 września 1998 r. na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 18 sierpnia 1998 r. o odmowie nadania dalszego biegu wnioskowi Rady Miejskiej w Nowej Rudzie z 10 czerwca 1998 r. o stwierdzenie niezgodności:
art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o restrukturyzacji finansowej jednostek górnictwa kamiennego oraz wprowadzeniu opłaty węglowej (Dz.U. Nr 113, poz. 735) z art. 167 ust. 1 Konstytucji RP
p o s t a n a w i a :
nie uwzględnić zażalenia.
Uzasadnienie:
Trybunał Konstytucyjny postanowieniem z 18 sierpnia 1998 r. odmówił nadania dalszego biegu wnioskowi Rady Miejskiej w Nowej Rudzie z 10 czerwca 1998 r., opracowanego w oparciu o uchwałę tejże Rady nr 231/XXXIII/97 z 15 października 1997 r. Jako podstawę odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu Trybunał Konstytucyjny przyjął, że wymieniona uchwała Rady Miejskiej w Nowej Rudzie była już przedmiotem wstępnego rozpoznania przez Trybunał w trybie art. 36 ust. 1 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym. Postanowieniem z 29 kwietnia 1998 r. (sygn. T. 5/98) Trybunał odmówił ówczesnemu wnioskowi nadania dalszego biegu z uwagi na uchybienie obowiązującemu terminowi do usunięcia braków formalnych oraz umocowanie jako przedstawiciela w postępowaniu przed Trybunałem osoby nie odpowiadającej wymogom określonym przepisami prawa. Trybunał Konstytucyjny w postanowieniu z 18 sierpnia 1998 r. stwierdził, że postępowanie przed Trybunałem z wniosku uchwały Rady Miejskiej w Nowej Rudzie nr 231/XXXIII/97 z 15 października 1997 r. zostało prawomocnie zakończone i powtórne rozpoznanie tego wniosku jest niedopuszczalne.
Trybunał Konstytucyjny stwierdził także, że Rada Miejska w Nowej Rudzie może wystąpić z ponownym wnioskiem do Trybunału i w tym celu niezbędne jest podjęcie przez nią nowej uchwały w tym przedmiocie.
Na powyższe postanowienie Trybunału Konstytucyjnego wpłynęło, złożone w terminie, zażalenie Zarządu Miasta Nowa Ruda, podpisane przez Przewodniczącego Zarządu, które zarzuca temu postanowieniu naruszenie przepisów art. 20 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym w związku z art.130 § 2 kpc. Wnoszący zażalenie podnosi:
– zgodnie z art. 20 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym w sprawach nie uregulowanych w tej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy kpc,
– do sytuacji w sprawie winien być zastosowany art. 130 § 2 kpc, który stanowi, że po bezskutecznym upływie terminu do uzupełnienia braków formalnych pismo zostaje zwrócone stronie i jako takie nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem pisma procesowego do sądu.
Zdaniem wnoszącego zażalenie, postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 29 kwietnia 1998 r. (sygn. T. 5/989) w świetle przepisów procesowych stanowi zwrot pisma procesowego co powoduje, że wniosek z 26 stycznia 1998 r. nie wywołał żadnych skutków procesowych ani materialnych i w tym stanie rzeczy prawidłowy wniosek Rady Miejskiej w Nowej Rudzie z 10 czerwca 1998 r. winien być przez Trybunał rozpoznany.
Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:
Zażalenie na postanowienie sędziego Trybunału Konstytucyjnego jest nieuzasadnione. W zaskarżonym postanowieniu trafnie odmówiono nadaniu wnioskowi z 10 czerwca 1998 r. dalszego biegu. Nie jest to bowiem wniosek upoważnionego organu – rady miejskiej. We wniosku tym przewodniczący Rady Miejskiej powołuje się na uchwałę Rady Miejskiej w Nowej Rudzie z 15 października 1997 r. Postępowanie w sprawie tego wniosku zostało zakończone postanowieniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 29 kwietnia 1998 r. o odmowie nadania wnioskowi dalszego biegu, na które wnioskodawca nie wniósł zażalenia, a wobec tego zakończyło ono postępowanie w sprawie. Ponowne wystąpienie z wnioskiem o zbadanie zgodności z Konstytucją zaskarżonych przepisów wymaga ponownego podjęcia stosownej uchwały przez upoważniony organ – Radę Miejską w Nowej Rudzie. Wobec uregulowania w ustawie o Trybunale Konstytucyjnym (art. 36 ust. 3) konsekwencji nie uzupełnienia przez wnioskodawcę w wyznaczonym terminie braków formalnych, nie ma podstaw do odpowiedniego stosowania w tym zakresie art. 130 § 2 kpc.
Z tych względów należało postanowić jak w sentencji.
Na niniejsze postanowienie nie przysługuje środek odwoławczy.