Pełny tekst orzeczenia

179


POSTANOWIENIE

z dnia 3 listopada 1999 r.
Sygn. Ts 130/99


Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Teresa Dębowska-Romanowska

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Krystyny C. w sprawie zgodności:
przepisów ustawy z dnia 2 września 1994 r. o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu (Dz.U. Nr 11, poz. 537) z art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art. 67 ust. 2 Przepisów Konstytucyjnych utrzymanych w mocy na podstawie art. 77 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 lipca 1952 roku.

p o s t a n a w i a:

umorzyć postępowanie.


Uzasadnienie:


W skardze konstytucyjnej Krystyny C. sporządzonej 1 września 1999 r. zarzucono, iż przepisy ustawy z 2 września 1994 r. o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu są niezgodne z art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art. 67 ust. 2 Przepisów Konstytucyjnych utrzymanych w mocy na podstawie art. 77 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 lipca 1952 roku.
Pismem z 30 września 1999 r. pełnomocnik skarżącej wystąpił o umorzenie postępowania, ponieważ skarga stała się bezprzedmiotowa wobec znowelizowania zakwestionowanej ustawy.
Uznając, iż w ten sposób skarżąca wycofała przedstawione w skardze konstytucyjnej zarzuty na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643) należało umorzyć postępowanie.