Ts 162/99
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I Acr 386/97
Pełny tekst orzeczenia
45
POSTANOWIENIE
z dnia 23 listopada 1999 r.
Sygn. Ts 162/99
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marian Zdyb
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Danuty W.
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
Uzasadnienie:
W skardze konstytucyjnej Danuty W. sporządzonej 25 października 1999 r. zarzucono, iż wyrok Sądu Wojewódzkiego w B. z 23 grudnia 1993 r. (sygn. I Acr 386/97) narusza wskazane w skardze konstytucyjnej przepisy kodeksu postępowania cywilnego oraz kodeksu cywilnego.
Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ustawa lub inny akt normatywny, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej wydał orzeczenie o przysługujących skarżącemu prawach lub wolnościach konstytucyjnych.
W skardze konstytucyjnej Danuty W. zażądano natomiast od Trybunału Konstytucyjnego zbadania zgodności wyroku Sądu Wojewódzkiego w B. z 23 grudnia 1993 r. (sygn. I Acr 386/97) ze wskazanymi w skardze przepisami ustawowymi, nie formułując równocześnie jakichkolwiek zarzutów w stosunku do podstawy normatywnej tego wyroku. Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego, wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.
POSTANOWIENIE
z dnia 23 listopada 1999 r.
Sygn. Ts 162/99
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marian Zdyb
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Danuty W.
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
Uzasadnienie:
W skardze konstytucyjnej Danuty W. sporządzonej 25 października 1999 r. zarzucono, iż wyrok Sądu Wojewódzkiego w B. z 23 grudnia 1993 r. (sygn. I Acr 386/97) narusza wskazane w skardze konstytucyjnej przepisy kodeksu postępowania cywilnego oraz kodeksu cywilnego.
Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ustawa lub inny akt normatywny, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej wydał orzeczenie o przysługujących skarżącemu prawach lub wolnościach konstytucyjnych.
W skardze konstytucyjnej Danuty W. zażądano natomiast od Trybunału Konstytucyjnego zbadania zgodności wyroku Sądu Wojewódzkiego w B. z 23 grudnia 1993 r. (sygn. I Acr 386/97) ze wskazanymi w skardze przepisami ustawowymi, nie formułując równocześnie jakichkolwiek zarzutów w stosunku do podstawy normatywnej tego wyroku. Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego, wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.