Pełny tekst orzeczenia

69

POSTANOWIENIE
z dnia 9 września 2002 r.

Sygn. akt K 43/01


Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska – przewodnicząca
Wiesław Johann
Ewa Łętowska
Marian Zdyb
Bohdan Zdziennicki – sprawozdawca,

po rozpoznaniu w dniu 9 września 2002 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych o zbadanie zgodności:
art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 ze zm.) z art. 2, art. 20 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,


p o s t a n a w i a:

umorzyć postępowanie z wniosku Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.).


UZASADNIENIE:

Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych pismem z dnia 18 lutego 2002 r. nr NRPP i P/XX/51/02 z powołaniem się na Uchwałę nr 181/III/P/02 Prezydium Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych z dnia 18 lutego 2002 r. wycofała swój wniosek o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej przepisu art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 ze zm.).
Zgodnie z art. 31 ust. 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) wnioskodawca może do rozpoczęcia rozprawy wycofać wniosek, pytanie prawne albo skargę. W orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego przyjmuje się, ze prawo do cofnięcia wniosku przed rozpoczęciem rozprawy mieści się w granicach swobodnego uznania wnioskodawcy i jest jednym z przejawów zasady dyspozycyjności, na której opiera się postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym (por. postanowienia TK z: 4 marca 1999 r., sygn. SK 16/98, OTK ZU nr 2/1999, poz. 26; 8 marca 2000 r., sygn. K. 32/98, OTK ZU nr 2/2000, poz. 64; 13 września 2000 r., sygn. K. 24/99, OTK ZU nr 6/2000, poz. 192). Cofnięcie wniosku przed rozpoczęciem rozprawy nie podlega zatem kontroli Trybunału Konstytucyjnego, co w konsekwencji oznacza konieczność umorzenia postępowania stosownie do treści art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.

Kierując się powyższymi ustaleniami należy stwierdzić, że Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych skutecznie cofnęła wniosek, zatem postępowanie w tym zakresie podlega umorzeniu w trybie art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.