Pełny tekst orzeczenia

261


POSTANOWIENIE


z dnia 12 listopada 2002 r.

Sygn. akt Ts 151/01


Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Bohdan Zdziennicki – przewodniczący
Marian Zdyb – sprawozdawca
Ewa Łętowska,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 2 stycznia 2002 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Rafała Wolskiego,


p o s t a n a w i a:


pozostawić zażalenie bez rozpoznania.


UZASADNIENIE:

W skardze konstytucyjnej złożonej do Trybunału Konstytucyjnego w 8 października 2001 r. zakwestionowano zgodność art. 437 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555) z art. 42 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 5 listopada 2001 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi konstytucyjnej. Jak wynika z akt sprawy zarządzenie to zostało prawidłowo doręczone 8 listopada 2001 r. W wyznaczonym terminie braki te nie zostały uzupełnione. Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowieniem z 2 stycznia 2002 r. w oparciu o art. 49 w zw. z art. 36 ust. 3 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym odmówił nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej. Postanowienie to zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego 14 stycznia 2002 r. Na postanowienie to 25 stycznia 2002 r. zostało wniesione zażalenie, w którym wskazano na późniejsze uzupełnienie braków, uzasadniające nadanie dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 49 w zw. z art. 36 ust. 4 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym zażalenie na postanowienie o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej powinno zostać wniesione w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. W niniejszej sprawie postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 2 stycznia 2002 r. zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego 14 stycznia 2002 r., na co wskazuje jednoznacznie data umieszczona na potwierdzeniu odbioru. Termin do wniesienia zażalenia na to postanowienie upłynął zatem 21 stycznia 2002 r. Ponieważ zażalenie to zostało wniesione dopiero 25 stycznia 2002 r., przeto na podstawie art. 49 w zw. z art. 36 ust. 5 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym należało pozostawić je bez rozpoznania.